ขอบพระคุณทางทีมงานเบื้องหลังทุกท่านครับ ...

ผมได้ประชาสัมพันธ์ใน Facebook เเล้ว เเละ เร็วๆนี้จะมีหนังสือฉบับพ้อกเก็ตบุ้คออกมา ติดตามต่อนะครับ

จะรอพ๊อกเก็ตบุ๊คค่ะ

ขอบพระคุณทีมงานทุก ๆ ท่าน  ขอบพระคุณน้องเอกด้วยค่ะ

ชื่นชมสายใยที่มอบให้แก่ผู้วายชนม์ และสมาชิกทุกท่าน

ขอบคุณอาจารย์จันค่ะ ทำให้พี่หาบันทึกของน้องหนานอ่านได้ง่ายขึ้น

ขอบคุณคะ อาจารย์

ขอบคุณค่ะที่ร่วมด้วยช่วยกันเพื่อเป็นกำลังใจแก่ครอบครัวของน้องหนานเกียรติคนดีของพวกเรา

ขอบคุณค่ะที่ร่วมดูแลผลผลิตแห่งรักของคนดีค่ะ..

และอีกเล่มที่หนานเขียนถ่ายทอดประวัติชีวิตของตนเองมาโดยตลอด http://www.gotoknow.org/gotoknow/blog-to-book/aw-bee.pdf (5MB) - ฉบับที่แจกในงานฌาปณกิจศพ

ขอขอบพระคุณค่ะ อาจารย์ ได้เก็บรวบรวมไว้เพื่อระลึกถึง..คนดี ที่มุ่งมั่นขับเคลื่อนสังคมด้วยจิตอาสา..ตลอดมาค่ะ

ไม่เคยรู้จักคุณเกียรติศักดิ์เป็นการส่วนตัว..แต่เมื่อได้อ่าน ebook ที่อาจารย์ทำให้แล้ว

จึงเข้าใจว่า ทำไมหนานเกียรติจึงเป็นที่รักของทุกคน

ดาวศรัทธายังส่องแสงเบื้องบน ..

ขอบพระคุณ สิ่งดี ดี ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต นะครับ อาจารย์จัน

อยากขอความกรุณาช่วยกันประชาสัมพันธ์การร่วมสมทบทุนการศึกษาให้ เฌวา ผ่านทางเครือข่ายของทุกท่านด้วยนะค่ะ ขอบคุณแทนครอบครัวม่วงมิตร ขอให้ทุกท่านมีความสุขความเจริญตลอดไปค่ะ

• งานฌาปนกิจศพเมื่อวานครับ
• http://www.gotoknow.org/blog/yahoo/450731

ขอบพระคุณสำหรับทุกความตั้งใจและร่วมแรงร่วมใจครับ

• หมอสุข

กลับมาแล้วครับอาจารย์จันทร์

มีเรื่องมากมายหลายแง่ แต่เอาจริงๆไม่แน่ใจว่าจะกลั่นมันออกมามั้ย (เดินทางไกล อาลัยเกิยรติศักดิ์)

ผู้เฒ่าพัทลุงเดินทางมาไกล พักผ่อนเยอะๆ นะค่ะ เป็นห่วงค่ะ

ทุกความตั้งใจ..คงส่งให้ท่านหนานเกียรติ หลับสบายขึ้น

ที่นี่..เราไม่ทิ้งกันนะคะ..ขอบคุณค่ะ..

ตกแต่งจากไฟล์ภาพ คุณสิงห์ ป่าสัก

น่าเศร้านะครับ...คนดี หรือ คนที่พยายามกระทำแต่ความดี ทำไม ไปกันเร็วนัก...ผมและภรรยาเองก็คงไม่ต่างไปจาก คุณหนาน เท่าไหร่คิดว่าคงอยู่กันไปได้ถึงร้อยปี เลยเร่งทำในสิ่งที่พอจะทำได้...ผมไม่รู้จักคุณหนานหรอกนะฮะ...แต่ภรรยาผมเค้าเป็นสมาชิก เหมือนๆกับท่านๆทั้งหลายนี้หล่ะครับ...เลยจัดแจง แนะนำ และพาผมเข้ามารู้จักสมาชิก .... ญาติพี่น้องในบ้านGotoknow....อึ่งเหมือนกันที่ต้องมานั่งอ่านข่าวเศร้านี้เป็นข่าวแรก วันแรก นาทีแรก ที่ได้เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่...แต่ผมและภรรยา(คุณริณรณีญ์) จะร่วมเป็นอีกแรงนะครับที่ร่วมทำในสิ่งที่ ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์ ให้นิยามว่า ประคอง น้อง เฌวา .... แม้ว่า ข้าราชการอย่างผมจะเงินเดือนน้อย แต่คงไม่น้อยจนไม่สามารถช่วยเพื่อนของภรรยาผมได้....แล้วเราบ้านต่อศิลป์ จะขอติดตามและอุตหนุน สิ่งที่่พอจะเพิ่มต้นทุนชีวิต ให้น้อง เฌวา และคุณแม่ ได้บ้างนะครับ...(ขอแสดงความอาลัยและนับถือ...ร.ท.สิทธิสรรค์-ริณรณีญ์)

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

ขอบคุณมากค่ะ โดยเฉพาะขอบคุณสมาชิกใหม่ที่เพิ่งเข้าร่วมครอบครัว GotoKnow แห่งนี้ค่ะ ที่นี้มีน้ำใจจากกัลยาณมิตรอย่างท่วมท้นจริงๆ ค่ะ

ความอาลัยสุดใจ คำนึงหา สุภาพบุรุษผู้จากลา สู่สวรรค์คาไล

ความรักยังตามไป ไม่คลายสิ้น ดั่งดวงจิตสถิตอยู่ เคียงฟ้าหมู่ดาว

คิดถึงพี่เกียรติครับ

ซากี้ 27 / 7 / 2554

มาร่วมรำลึกถึงคนดีที่โลกไม่มีวันลืม

@@@คนคนหนึ่งเกิดมาใต้ฟ้ากว​้าง
หวังเดินทางตามหาสิ่งที่ฝัน
แต่ก็ต้องสะดุดหยุดเดินพลัน
และมีอันเป็นไปด้วยภัยพาล@@​@

บทกลอนของคุณครู(kruqui Chutima)

เฌวาหลานรัก

ไม่รู้จะเอ่ยคำใดดี ครั้นจะไม่เอ่ยเรื่องราวก็จะเงียบหายกับกาลเวลา ลุงได้คุยกับผองเพื่อนและพี่น้องเสมอ ว่าอาชีพนักพัฒนา โดยเฉพาะนักพัฒนาไร้สังกัด นักพัฒนาที่ทำงานด้วยหัวใจแบบพวกลุงและพ่อของหลาน มีอัตราเสี่ยงต่อการเกิดอุบัติเหตุมากเหลือเกิน เพราะเราทำงานแบบหามรุ่งหามค่ำ ทำด้วยหัวจิตหัวใจ ทำอย่างมีความสุข จึงไม่มีวันหยุด ไม่มีค่ำ ไม่มีดึก แต่นั่นแหละปัญหาขีดจำกัดทางกายภาพก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง มีเพื่อนของพ่อและลุงหลายต่อหลายคนที่จากไปก่อนเวลาอันควรพวกเราก็ได้แต่มานั่งคุยกันสรุปบทเรียนร่วมกันว่า ..อย่าประมาท... แล้วเราก็รอดมาได้เรื่อยๆ พวกลุงและพ่อของหลานเดินทางไปมาหมดในภาคเหนือ 16 จังหวัด และบางครั้งยังต้องไป อีสาน ใต้ กลาง ออก ตกอีก ไปคุยไปทำเรื่องที่ทำให้สังคมน่าอยู่และยั่งยืน เราก็รอดมาได้เป็นครั้งที่ 1888 พ่อของหลานเขาพลาดเพียงครั้งเดียว ..มันเป็นครั้งเดียวที่พลาดจริงๆ

ลุงรับทราบข่าวด้วยความเศร้า จุกอก ..อยากอ๊วก..มันตีสว้านไปถึงตับ..ไปอีกคนแล้วหรือเพื่อนเราทำไมไปเร็วอย่างนี้ ภาพเก่าๆ ฉายเข้ามาในสมองของลุงอย่างหลากหลาย ลุงรู้จักกับพ่อของหลาน ตั้งแต่ยังเป็นพระอยู่ที่วัดศรีโสดา เชียงใหม่ ประมาณปี 41 หรือ 42 เป็นกรรมการ SIF ภาคเหนือด้วยกัน ด้วยการมองโครงการที่ไม่เหมือนใครของเรา ทำให้ลุงกับพ่อของหลานสนิทกันในเวลาอันรวดเร็ว จากนั้นเราก็ทำโครงการด้วยกันหลายโครงการ พ่อของหลานเขาชอบไปดูลุงจัดกระบวนการฝึกอบรมและพัฒนาศักยภาพผู้นำต่างๆ จากนั้นเขาก็ชวนลุงเข้ามาฝึกอบรมผู้นำต่างๆในเขต แม่สอด ท่าสองยาง แม่ละมาดและเมืองตากอีกหลายแห่ง โดยมีพวกอาเจนอาดำและอาคนอื่นๆที่ยังเกาะกลุ่มกันทำงานพัฒนาจนกระทั่งเดี๋ยวนี้ เป็นทีมงานสนับสนุน แต่เดี๋ยวนี้อาพวกนี้เขาเก่งแล้วนะ

เราคิดและทำการใหญ่หลายเรื่อง เช่นทำสถาบันการเรียนรู้พระเจ้าตาก ทำการวิจัยชาวบ้านกับกระบวนการพัฒนาที่ประสบผลสำเร็จ โดยมี สกว.เป็นผูู้สนับสนุน ใน 9 จังหวัดภาคเหนือและทำงานพัฒนาอื่นๆ อีกหลายเรื่อง เคยคิดการใหญ่ถึงขั้นว่าเราจะตั้งมูลนิธิกันด้วยซ้ำ แต่เราก็สรุปกันว่าแยกกันใหญ่แยกกันทำดีกว่าแล้วหนุนกันเอา..ระยะยาวแบบนี้น่าจะดีกว่า...เราจึงแยกกันทำ..มาร่วงานกันซ๊ำอีกรอบก็ตอนคณะกรรมการลูกโลกสีเขียวต้องการคณะกรรมการในภาคเหนือเพิ่มลุงก็เสนอพ่อของหลานเข้าไปเป็น จากนั้นแต่ต่อมาลุงก็ลาออก การเจอกันกับพ่อของหลานก็น้อยลง ..........

ช่วงพ่อของหลานเข้ามาอยู่กรุงเทพแรกๆยังขอให้ลุงเข้ามาแจมงานต่อใน พื้นที่ตากให้ด้วย แต่ลุงก็ไม่ได้เข้ามาเป็นเรื่องราวเป็นราวนัก เพราะลำพังงานพัฒนาของลุงที่ลำปางและการร่อนเร่ร่วมงานกับภาคีหุ้นส่วนการพัฒนาอื่นๆก็เล่นเอาลุงหมดสภาพแล้ว แล้วลุงกับพ่อของหลานก็ห่างกันไปตามวิถี จะว่าไปลุงก็ได้เข้ามาช่วยงานอยู่ถึง 7-8 ครั้งโน่นนะ....ก่อนที่ลุงจะสรุปกับพ่อของหลานว่า เส้นทางตาก-แม่สอด อันตรายเกินไปและไกลจากลำปางมาก มีอยู่คืนหนึ่งลุงต้องขับรถถึง 3 ชั่วโมงจาเมืองตากเข้าแม่สอด ในระยะทางเพียง 90 กว่ากิโลเมตรเท่านั้น ลุงต้องคลานรถไปเพราะหมอกหนาจัดมาก มองไม่เห็นเส้นทางเลย จะจอดก็ไม่ได้เพราะเปลี่ยวเหลือเกิน กลัวรถมาชนข้างหลังอีก หหนาวก็หนาว เรียกว่าเครียดสุดๆ พอลุงไปถึงบ้านแม่ตาวชาวบ้านที่นั่นถอนหายใจกันด้วยความโล่งอก พร้อมกับบอกว่าวันหลังอาจารย์นอนก่อนนะครับ เช้าๆค่อยเข้ามาก็ได้ พวกผมเป็นห่วงนอนกันไม่หลับเลย ทางเส้นนี้เวลากลางคืนปราบคนท้องถิ่นมานักต่อนักแล้ว

ลุงมาทราบข่าวอีกครั้งพ่อของหลานก็บอกว่าพี่ผมจะมีเมียละนะ OK คนแบบพวกเรามีครัวครอบซะบ้างก็ดี ชีวิตที่เปี่ยมสุขผสมทุกข์ตามอัตภาพ มันต้องลองเอง จากนั้นก็ พี่ผมมีลูกแล้วนะ อือ..ดีใจด้วย...กี่ขวบแล้ว ..ยัง...เพิ่งรู้ว่าท้อง เอากะมัน ดูพ่อของหลานสิมันตื่นเต้นเป็นพ่อมือใหม่จริงๆ แล้วก็...คลอดแล้วพี่เป็นผู้หญิง เออ..ของพี่ผู้ชายทั้งคู่.อย่าลืมพาน้องสะใภ้กับหลานมาให้ลุงได้รู้จักหละ ชัวร์....แล้วเราก็สวนกันไปสวนกันมา เจอะกันก็แต่ในเฟสบุ๊ค สรุปว่า ก็ไม่ได้เห็นทั้งหน้าน้องสะใภ้และหลานพ่อของหลานก็มาจากไปก่อน

ลุงเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าว่าพ่อของหลานเขาจะจากไปอย่างสงบและมีสุขไม่ทุกข์กังวลอะไรทั้งนั้น พ่อของหลานเขาเข้าใจดีว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม มนุษย์ทุกคนเกิดมามีกรรมเป็นของตนเอง ถึงแม้เขาจะเป็นคุณพ่อมือใหม่แต่เรื่องการเข้าใจรสพระธรรมอย่างลึกซึ้งพ่อของหลานเขาไม่ใช่มือใหม่เลย ยังเป็นผู้เชี่ยวชาญด้วยซ้ำ ลุงคิดว่าเขาสามารถกำหนดจิตจากไปอย่างสงบและเป็นสุขเพราะอะไรที่เป็นความดีความงามที่มนุษย์ควรทำพ่อของหลานเขาทำมาหมดแล้ว เขาทำได้มากจริงๆ หลานกับแม่เสียใจได้แต่อย่าโศรกศรดเลย คนเกิดมาก็ตายกันทุกคนแหละ จะเหลือก็แต่ความดีความงามที่ทำเอาไว้เท่านั้น หลานเห็นแล้วใช่ไม๊...ความดี ความงามของพ่อหลานมันยังอยู่ และมันจะอยู่ไปอีกเป็นร้อยๆปี วันนี้ของ 20 ปี 30 ปี 50 ปี ข้างหน้ามันจะมีแต่ความภาคภูมิใจ

ลุงต้องหาโอกาสให้ได้พบกับหลานและน้องสะใภ้ของลุงเสียที

แล้วเราจะเจอะกันนะหลานรัก

ลุงแอ้ด

ศรีสะเกษ สมาน 089-6334051 / [email protected]

คุณหนานเกีบรติ คนดีมีแต่ให้

ทั่วทิศไทยท่องไปไม่ท้อถอย

จากเหนือ ออก ตก ใต้ ป่าดงดอย

เรื่องใหญ่น้อยเป็นร่องรอยน่าจดจำ

คนดีไม่มีวันตาย

ขอร่วมแสดงความอาลัยพี่หนานเกียรติ

หลับให้สบาย สุคติ สู่สวรรค์ ครรลัย

ร่วมไว้อาลัยพี่เกียรติ : คนดีไม่มีตายไม่มีวันตาย

สุคติสุข สู่สวรรค์ ครรลัย

เฮ่อ..อ่านหลายๆ ข้อความแล้วคิดถึงอาจารย์ แม้จะผ่านพ้นไปหลายวัน สิ่งดีๆ ยังตราตรึงในใจเสมอ... ขอให้อาจารย์จงสู่สถานดีๆ นะครับ...

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวน้องเฌวาค่ะ

เพิ่งเป็นสมาชิกใหม่ค่ะยังไม่ทราบรายละเอียดอะไรเลย แต่ก็ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะที่สูญเสียบุคคลากรที่มีค่าไปก่อนเวลาอันสมควร เสียใจด้วยค่ะ