๒๘ เมษายน ๒๕๕๑

• เร่งส่งงาน "รายงานการประชุม คสช." ให้พี่อ้อม
• การประชุม คสช. คราวนี้ เรื่องสำคัญคือเรื่อง "การใช้สารเคมีในภาคเกษตร" ซึ่งที่ประชุมวิเคราะห์ปัญหาที่จะเกิดขึ้น จากภาวะราคาข้าวสูงขึ้น
• มีข้อมูลที่ควรรับทราบคือ ๑) เร่งผลผลิตจึงหันมาใช้สารเคมีเพิ่มอีกเท่าตัว ๒) มีกลุ่มทุนขนาดใหญ่หันมากว้านซื้อนา ทำการเกษตรขนาดใหญ่หลายราย ๓) ที่นาที่เกษตรกรใช้ทำนา ปัจจุบันส่วนใหญ่เป็น "การเช่า" เพราะหลุดจำนอง
• สาย ๆ ไปร่วมพูดคุยกับกรมอนามัย เรื่องการขับเคลื่อนงาน HIA เวทีดูน่ารักดี สุดท้ายมีมติให้ตั้งคณะทำงานชุดเล็ก ๆ มาช่วยกันคิดว่าจะทำอะไรกันดี รวมทั้งจัดเวทีวิชาการย่อย ๆ เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกัน น่าสนใจ
• ภาคบ่าย พูดคุยกับ ผอ.RDI จาก มข. เรื่องความร่วมมือทางวิชาการระหว่างกัน และการเตรียมงานวันที่ ๘ พฤษภาคม ที่จะมีเวทีวิชาการและการลงนามใน MOU
• บ่ายอีกเหมือนกันมีการจัดเวทีวิเคราะห์ "ข้าวแพง ใครได้ประโยชน์" น่าสนใจเพราะฟังจากเกษตรกรตัวจริง บอกว่า "ข้าวข้าวก่อนราคาดี" จึงไม่ได้ประโยชน์ ต้องรอรอบหน้าที่กำลังจะเก็บเกี่ยว"
• ตกเย็นหารือเรื่องการขับเคลื่อนงานอาหารและเกษตร กับมูลนิธิเกษตรยั่งยืน ว่าจะทำอะไรต่อ จนค่ำจ๊ะ
• กลับบ้านหมดแรง หยิบหนังเก่า ๐๐๗ มาดู ค่อยยังชั่ว (ดี)

๒๔ เมษายน ๒๕๕๑

• เช้าประชุมร่วมกับกรมอนามัย ในเรื่องการขับเคลื่อนงานอนามัยการเจริญพันธุ์ ซึ่งต้องบอกว่า ในเวทีที่หารือมีตัวแทนตามทฤษฎีสามเหลี่ยมเขยื้อนภูเขาครบ น่าชื่นใจ
• ทุกคนจากเวทียืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่า งานอนามัยการเจริญพันธุ์ เป็นงานใหญ่และสำคัญ เกี่ยวข้องกับทุกคน ทุกเพศ ทุกวัย แต่เข้าใจยาก ต้องเคลื่อนด้วยยุทธศาสตร์ที่ดี
• ภาคบ่าย หารือเรื่องการจัดทำ bulletin วิชาการ เพื่อจัดการความรู้ และสร้างเครือข่ายในการสร้างสุขภาวะของคนไทย ได้ประเด็นที่น่าสนใจครบถ้วน
• มานั่งทำงานต่อ คิดเรื่อง Forum งานวิชาการ เพื่อเป็นเวทีในการขับเคลื่อน HPP ทางหนึ่ง
• เย็นลงไปร่วมงานศพของ อาจารย์และอดีตผู้บังคับบัญชาที่เคารพรัก ร่วมกับทีมงานของหน่วยงานครับผม

๒๓ เมษายน ๒๕๕๑

• เช้าไปประชุมที่ สสส. พิจารณาโครงการพยาบาลชุมชน เฟส ๒ ซึ่งนายกสภาการพยาบาล เป็นประธานคณะกรรมการ มี อ.ประเวศ วะสี เป็นที่ปรึกษา
• อ.ประเวศ ให้ข้อแนะนำให้ทางมหาวิทยาลัย ที่มีคณะพยาบาลศาสตร์ กับ วิทยาลัยพยาบาล เข้าไปมีบทบาทในการพัฒนาสุขภาพชุมชนให้มากขึ้น
• ส่วนผมเสนอให้เชื่อมโยงกับสมัชชาสุขภาพแห่งชาติ เพื่อการเรียนรู้ของสังคม และการเชื่อมโยงกับคณะกรรมการกำลังคนแห่งชาติ
• วิ่งกลับมาร่วมฟังการประชุมคณะกรรมการกำลังคนแห่งชาติ รับทราบว่าที่ประชุมรับหลักการร่างกฎหมายคุ้มครองผู้เสียหายจากผู้รับบริการสาธารณสุข และให้นำเสนอต่อ ครม. ได้ รวมทั้งได้ช่วยกันวิเคราะห์ประเด็นที่จะนำมาขับเคลื่อนเป็น HPP ต่อไป
• ภาคบ่ายเข้าร่วมประชุมกับหมอวิโรจน์ พิจารณา Action Plan ของ WHO งานภูมิปัญญาท้องถิ่น เล่นเอามึนไปเลย

20 เมษายน 2551

• ตอนเช้าวิ่งเข้ากระทรวงเพราะมีสาวโทรมาบอกว่าให้ช่วยตรวจงานที่ส่งทาง mail แล้ว
• พาลูกชายไปจ้อที่กระทรวงด้วย ส่วนตัวผมทำงานจนเสร็จ ส่งกลับไปยังสาวที่ส่งสารได้
• งานที่ทำคือตรวจความถูกต้องของหนังสือ "ทางออกเชิงระบบ ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยกับแพทย์" ที่จะต้องใช้ในวันอังคารนี้
• ยอมรับฝีมือผู้เขียนสาว ว่าสุดยอดจริง ๆ
• ก่อนกลับบ้านแวะหา DVD หนังฝรั่งมัน ๆ ไปดู ได้ไป 13 ม้วน หวังดูให้ตาแฉะ
• กลับไปบ้านพบ เพื่อนภรรยา มาร่วมงานศพอาจารย์ที่จากไปเพราะมะเร็งตับอ่อน ด้วยวัย 59 เสียดายความเก่งจริง ๆ
• พาไปทานอาหารเย็นที่ "เรือนศิลา" ย่านพระราม 5 บรรยากาศดี ที่สำคัญหลบอากาศร้อนที่บ้านได้
• ทำงานที่ค้างเรื่องการเปรียบเทียบร่างกฎหมายคุ้มครองความเสียหายจากการรับบริการสาธารณสุขที่เสนอโดยกระทรวงสาธารณสุขกับคณะทำงานฯ ที่เรามีชื่อร่วมอยู่ด้วย จนเกือบเสร็จ
• ดูประกาศผล The Star 4 รอบ 3 คนสุดท้าย สงสารหนุ่ม "ต้น" จัง เราคิดว่าเก่งกว่าเบอร์ 8 เยอะ แต่แพ้หล่อ จึงตกรอบ
• ดูสามก๊กก็มันดี ใกล้จบแล้วซิ โฆษณาบอกว่า "จิ้นซีฮ่องเต้" จะมาแทน ศุกร์นี้
• จำได้ว่านอนตอนเกือบเที่ยงคืนครับผม

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสเข้าไปสังเกตุการณ์การประชุมของหน่วยงานราชการที่ตนเองเคยทำงานมา หัวข้อการประชุมเป็นเรื่องการรับฟังความคิดเห็นของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ได้ถามคนที่รู้จักทราบว่าเป็นงานหนึ่งที่ กพร. ให้ทำ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องหนึ่งในเครื่องมือที่เรียกว่า PMQA

ก็อดดีใจไม่ได้ที่ระบบราชการได้เปลี่ยนแปลงวิธีคิด หันมาฟังเสียงลูกค้ามากขึ้น แต่สิ่งที่อยากจะบอกก็คือ ข้าราชการบางคนยังติดกับดักของเครื่องมือที่มีชื่อฝรั่งอยู่บางส่วน ถกเถียงกันในเรื่อง wording ที่ปรากฎอยู่ในข้อคำถามของเครื่องมือแต่ละข้อ ผมได้ยินคำใหม่ว่า ADLI ก็ได้ยินต่อว่าอะไรคือ A อะไรคือ D กันลั่นห้องประชุม

ผมอยากสรุปว่า บางครั้งเจตนารมณ์ของการนำเครื่องมือทางการบริหารสมัยใหม่มาใช้ กับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงมันไม่ได้ไปด้วยกัน คำถามก็คือ แล้วจะทำอย่างไรกับช่องว่างของสิ่งดังกล่าว จึงเป็นคำถามที่ต้องช่วยกันคิดต่อไปครับ