ได้เวลานอนแล้วจ้าาา  ฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้ะ

วันนี้ไปทำบุญที่วัด  คุณยายวัย 80 กว่า ท่านหนึ่ง เล่าให้ฟังว่า  วันก่อนอยู่บ้าน

คนเดียว  มีคนไปขอเก็บค่าไฟฟ้าของเดือนนี้ เป็นเงิน 403  บาท  ท่านก็ให้ไป  

พอคน ๆ นั้นไปแล้ว  ก็นึกขึ้นได้ว่า  ลูกสาวเอาเงินไปเสียค่าไฟฟ้าของเดือนนี้

แล้ว  ( ห้าร้อยกว่าบาท )  เป็นอันว่า คุณยายโดนพวกมิจฉาชีพหลอก .. คุณ

ยายบอกว่า เดือนนี้เลยเสียค่าไฟฟ้าไป  ห้าร้อยกว่าบาท... เป็นเรื่องที่ต้องระวัง

กันไว้ให้ดี  พวกนี้จะฉวยโอกาสที่ผู้เฒ่าผู้แก่อยู่บ้านตามลำพังจ้ะ  จึงนำมาเล่า

สู่กันฟัง เพื่อให้ระวัง ๆ กันไว้  พวกนี้จะมาในหลายรูปแบบจ้ะ

ฝันดี...ราตรีสวัสดิ์นะทุก ๆ คน

กลับมาแล้วจ้ะ ... มารายงานตัวจ้ะ  พร้อมกับ เอาบุญมาฝากเพื่อน ๆ ชาว โกทู

โน ทุก ๆ คน ด้วยจ้ะ  เข้าค่ายพุทธบุตร ( ค่ายพัฒนาจิตชีวิตสดใส) 3 วัน กับ 2 

คืน  คุณมะ้เดื่อได้นอนราว ๆ  3  ชม. วันนี้จึงขอมาแค่ส่งข่าวเท่านั้นก่อนนะจ๊ะ 

พรุ่งนี้จะมารายงานรายละเอียด เพราะ ทั้งง่วงทั้งเพลียสุด ๆ ...พรุ่งนี้นัดเด็ก ๆ 

ซ้อมวิชาการที่โรงเรียนไว้อีกวัน  เด็ก ๆ บอกว่าจะมา แต่ไม่รู้ว่าจะมาไหวกัน

หรือเปล่า เพราะเพิ่งออกจากค่ายมาเหมือนกัน...นอนก่อนล่ะนะ  

ไม่ได้เข้าโกทูโนสามสี่วัน มีบันทึกเพื่อน ๆ ที่น่าติดตามอ่านเยอะเลย คงต้องใช้เวลาไล่อ่านกันอีกพัก

ใหญ่ ๆ ละ  แต่คืนนี้มีงานทำ  จะเขียนบันทึกด้วย  ไว้พรุ่งนี้ คงพอมีเวลาอ่านได้  พรุ่งนี้จะหิ้วโน้ตบุ๊คไป

โรงเรียนด้วย  คอม ฯ โรงเรียนอยู่ในอาการขั้นโคม่า ใช้งานไม่ได้

ฝนตกแต่เช้าเลย  รอให้ฝนหยุดจะได้ไปโรงเรียน ฆ่าเวลาด้วยการเข้ามาทักทายญาติมิตรแห่งสวน

รุกขาติโกทูโน สองสามวันมานี้ ไม่ค่อยมีเวลา ( ไม่รู้เวลาไปไหนหมด) จึงตั้งหลัก ( ชีวิต ) ไม่ค่อยถูก 

เมื่อวานที่โรงเรียนได้ครูสาวบรรจุใหม่ เอกคอม ฯ  มาจากอุดร  ยังไม่ได้ทักทายกันเลย  ฝนซาแล้ว ไป

โรงเรียนก่อนนะ  หวัดดีจ้ะญาติมิตรของคุณมะเดื่อ

ส่งโครงการ ฯ ให้ อ.จันทวรรณ แล้ว  เย้ ๆๆๆ !  เฉียดฉิว  เพราะส่งในเวลา  21.26  น. ของวันที่ 31 ก.ค. จ้าาา 

 พิมพ์สด ๆ  คงได้แต่เนื้อหา  แต่สาระ คงได้...ยาก...เอาแบบ " เล่าสู่กันฟัง "  ต้องกราบขออภัยอาจารย์จันด้วยนะ

จ๊ะ  ถ้าหากโครงการของคุณมะเดื่อ จะคล้ายกับ  " หนังสืออ่านเล่น " มากกว่าจะเป็น " วิชาการ "   เพราะ

คุณมะเดื่อลืมสนิทว่าจะส่งโครงการ  เมื่อเช้า คุณครูหยินบอก  จึงนึกได้จ้ะ  รีบ ปั่นๆๆๆๆๆ  เล่นเอาสมองหมุน

ไม่ทัน  แต่ถึงอย่างไร ก็ดีใจที่ได้ส่ง   ต้องขอบคุณคุณครูหยินที่ย้ำเตือนอย่างสูง ๆๆๆๆๆ  จ้ะ

เริ่มกิจกรรมยุวบรรณารักษ์วันแรก คึกคักมาก  เด็ก ๆ สนใจอ่านหนังสือ

มากทีเดียว  เล่นเอาคูปองไม่พอแจก  ต้องค้างไว้   แต่อยากให้รักการ

อ่านโดยจิตสำนึกมากกว่า...เด็กไทยห่างไกลหนังสือมากขึ้นทุกวัน

เมื่อเช้านี้ (1 ก.ค. 56) แม่ค้าที่ตลาดสดเล่าให้ฟังว่า มีแม่ค้าขายล็อตเตอรี ถูกจี้ได้เงิน

ไป 30,000 บาท  เหตุเกิดบริเวณถนนสาย รพ.กุยบุรี - เพชรเกษม ใกล้ ๆ ที่ทำการ 

อบต.กุยบุรี ซึ่งเป็นเส้นทางที่เปลี่ยวมาก เหตุเกิดช่วงเวลาประมาณบ่าย 4 โมงเย็น 

 (ซึ่งบริเวณนี้จะเกิดการจี้ปล้นบ่อยครั้ง บางคนถูกทำร้ายร่างกายด้วย )  แต่เป็นที่น่า

สังเกตว่า  ทั้ง ๆ ที่เกิดเหตุร้ายเสมอ ๆ แต่ก็ไม่พบว่า มีเจ้าหน้าที่ตำรวจไปตรวจตรา

ดูแล หรือจับคนร้ายให้ประชาชนได้อุ่นใจแต่อย่างใดเลย  ...  

แม่ค้าล็อตเตอรี่โชคร้าย เสียเงินแต่ยังดีที่ไม่ถูกทำร้าย  ผู้คนในตลาดพอทราบเรื่องก็

ช่วยกันซื้อล็อตเตอรี่งวดนี้ รวมทั้งคุณมะเดื่อด้วย  ซึ่งโดยธรรมชาติวิสัยของคุณมะเดื่อ

แล้วไม่ได้ซื้อทั้งหวยรัฐ..และหวยราษฎร์  แต่คราวนี้กรณีพิเศษจ้ะ  สงสารคนทำมา

หากินที่ต้องตกเป็นเหยี่อของไอ้พวก 499 +1 พวกนี้

วันนี้เด็ก ๆ มาฝึกซ้อมตามที่คุณมะเดื่อนัดหมายไว้  ทีมหนังสือเล่มเล็กไม่ได้มา 1 คน  นอกนั้นครบ 

 รายการที่ซ้อมยากซ้อมเย็นที่สุด ก็เห็นจะเป็น " เรียงความและคัดลายมือ " เพราะเด็ก ๆ ไม่มีแววเลย 

 เรียงความเป็นสุดยอดแห่งภาษาไทย  ต้องอาศัยทักษะของการอ่าน และการเขียน  เด็ก ๆ เดี๋ยวนี้ รู้เยอะ 

 แต่ไม่ได้รู้เพราะการอ่าน  ประกอบกับไม่ชอบเขียน จึงเขียนเรียงความไม่เป็น  แต่คุณมะเดื่อก็ฝึกซ้อมไป

ก่อน  ถ้าพอส่งลงสนามได้ก็ส่ง  ไปไม่ได้ก็ไม่ส่ง

บ่าย 2 โมง 40 นาที  เด็ก ๆ กลับบ้านไปหลายคนแล้ว วันนี้กลุ่มยุว

บรรณารักษ์ได้งานก้าวหน้าไปเยอะ วันจันทร์ก็จะซ้อมรายงานได้แล้ว รู้สึก

ง่วงมาก ๆ  เพราะนอนดึกมาหลายคืนแล้ว

แป๊บเดียว.....23.44 น. .....จะเที่ยงคืนอีกแล้ว นอน ๆๆๆๆๆๆๆ

ฝันดี...ราตรีสวัสดิ์จ้ะทุก ๆ คน

ฝนกำลังตก  หลังจากห่างหายไป 2-3 วัน

เที่ยงคืนอีกจนได้...รู้ก็รู้ว่าตัวเองนอนดึกมากไม่ได้แล้ว...เฮ้อ..!  ขอไล่ตัวเองไปนอน

ก่อนนะพี่น้องงง...หวัดดี ราตรีสวัสดิ์จ้าาา

โหล ๆๆๆๆๆๆๆ  ทดสอบ  ทดสอบ....

ทดสอบอนุทินผ่าน  จะลงบันทึกของเมื่อคืน ไม่รู้จะผ่านหรือเปล่า...ลุ้น ๆๆๆ

เย้ ๆๆๆๆ ... ส่งผ่านบันทึกได้ตลอดรอดฝั่งแล้วจ้าาาาา....

23.47 น.แล้วหนอนั่น

ผ่านไปอีกหนึ่่งวันแล้วเำพื่อนเอ๋ย

จำต้องต้องราตรีสวัสดิ์กันแล้วเอย

ง่วงจังเลย .. ฝันดีนะทุกคน

ประมาณห้าโมงเย็นของวันนี้ (15 ส.ค.56) อาจารย์สุรสิทธิ์พร้อมลูกศิษย์ทีมภาำพยนตร์สั้น

ตีด่วนจากทับสะแกมาที่โรงเรียนของคุณมะเดื่อ เพื่อพบกับคนเขียนบท  และนักแสดง และ

ซักซ้อมความเข้าใจ ก่อนการถ่ายทำจริง  ซึ่งจะเริ่มเปิดกล้อง  23 สิงหาคม 56 และถ่ายทำ

ตั้งแต่ 23- 25 สิงหาคมนี้จ้ะ   คุณมะเดื่อต้องปรับเนื้อเรื่อง และบทอีกเป็นบางฉาก  สำหรับ

นักแสดงของเรื่อง นักแสดงนำได้แก่ เด็ก ๆ จากชมรม 2 ภาษาศิลป์ และผู้ปกครองทีมงาน

คุณมะเดื่อทั้งหมดจ้ะ ..... 

เคยไหมเหนื่อยท้อ..จากการทำงาน..จนไม่อยากทำอะไร

เมื่อได้ข่าวว่า..งานที่ตั้งใจและทุ่มเทมาโดยตลอดหลายปี ไม่ผ่านการพิจารณา

ฉันจะต้องใช้เวลานานเท่าไหร่..จึงจะทำใจยอมรับมันได้..หนอนี่..

http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/935/832/default_images_(3).jpg?1375141518" alt="" />

ง่วงมากจริงๆ ค่ะ แม้ว่าจะนอนมาทั้งวันแล้วก็ตาม

มิได้ป่วย มิได้เป็นอะไร แต่ร่างกายสั่งว่าจงนอน จงนอน ค่ะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ฝึกเรียนนวดเท้า

         ฝึกความชำนาญในการนวดฝ่าเท้า  เพื่อไว้นวดให้คนใกล้ตัว อันดับแรกคือแม่ พี่ๆ น้องๆ

         เพื่อให้มีสุขภาพที่ดี  เลือดลม ไหลเวียนดี ...พี่สาวมาขอใช้บริการนวดก่อนเป็นคนแรก  

         ครูผู้สอนใจดี  มีเมตตา  

         น้องๆ เพื่อนๆ ที่เรียนด้วยกัน ถามว่า นวดให้คนอื่นได้หรือ  ผู้เขียนตอบไปว่า เพียงเราลดอัตตาลง  ทุกสิ่ง ทุกอย่างก็ทำได้  ทำให้คนอื่นสุขภาพดี  ก็ได้บุญอีกด้วย 

                                                                                                                            พุธ ๑๔ สิงหาคม ๒๕๕๖

• เริ่มเข้าสู่ฤดูกาลเยี่ยมบ้านนักเรียน
  วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันออกเยี่ยมบ้านนักเรียนซึ่งอยู่บริเวณอำเภอสามพราน เยี่ยมได้ ๓ บ้าน คือ มณธิตา  รัตติยา และสุวรัตน์
• ทันทีที่ได้เห็นบ้าน ทำให้ฉันเข้าใจเด็กแต่ละคนมากขึ้น  นี่แหละคือคำตอบ ทำไมต้องเยี่ยมบ้าน ?
  ค่ำนี้ฉันกลับถึงบ้านสองทุ่มครึ่ง  นักเรียนมีทั้งหมด ๕๕ คน  จะเยี่ยมได้หมดหรือ ?
  
                                                                ธรรมทิพย์
                                                            ๑๔ สิงหาคม ๒๕๕๖
  
  
  
  

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...

ผู้ใหญ่(ที่ทุจริต)คนหนึ่ง  ต้องมาสอบเด็กกรณีทุจริตด้วยตัวเอง

เด็กดันไม่ยอมรับผิด พุดจาวกวน สุดท้ายต้องไปจำนนตรงหลักฐานอย่างหลี่กไม่ได้

แล้วผู้ใหญ่คนนั้นจะตัดสินทำโทษเด็กที่ทำการทุจริตอย่างไร

เมื่อเด็กเป็นกระจกเงา ที่ฉายภาพตัวเองได้ชัดเจนที่สุด

ธรรมชาติจัดสรร มาแบบ เน้น ตรง ชัดซะขนาดนี้

เหตุการณ์ครั้งนี้ น่าจะสะกิดจิตสำนึกของผู้ใหญ่คนนี้ได้บ้างนะ........ = .=""

เหตุเพราะเจอสมบัติของยายเชื้อ...โดยบังเอิญ

(สามก๊ก....ฉบับเจ้าพระยาพระคลังหน  เล่มหนา  นอนหนุนต่างหมอนมาแล้วเมื่อตอนเป็นเด็ก)

. อ่านเมื่อตอนเป็นเด็กให้ยายเชื้อฟังเป็นเสียงนกเสียงกาและ....อ่านอย่างตะกุกตะกัก

. อ่านเมื่อตอนวัยรุ่นรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง

. อ่านเมื่อตอน ม.ปลาย ค่อยรู้สึกสนุกบ้าง ไม่สนุกบ้าง

. อ่านเมื่อตอนเรียน ปี ๑ ชักยังไง ๆ ไปอ่านงานของน้าชาติ  กอบจิตติก่อนดีกว่า

. อ่านตอนสิริอายุปูนนี้  อ่านไป  ๆ  มีอะไรต่อมิอะไรให้ใคร่ครวญอีกเยอะเลย

ชักไม่อยากรอให้ถึงวันขี้เกียจแล้ว  แต่คงต้องเอาสมบัติยายไปซ่อมก่อน ปกหลังร่อน กรอบ  และทำน้ำมูกย้อย ไม่รู้เพราะแพ้ฝุ่นจากหนังสือหรือความสกปรกของมือตัวเอง  และก็ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่ทำให้รู้สึก "อยากอ่าน"  "อยากทำเดี๋ยวนี้"  เพียงแค่พลิกไปไม่กี่หน้า

(@^_____________^@)