แอนตามไปอ่านแล้วนะคะ ขอบคุณมากเลยค่ะ อาจารย์สุรเชษฐ

ขอบคุณมากค่ะ ดูเป็นภาพที่ออกมาจากความรู้สึกดีจังค่ะ

ทำไมถึงชื่อ ใบหน้า-เยือกเย็นล่ะคะ จะหมายถึง ความรู้สึกของการได้อยู่ใน บ้านในความใฝ่ฝัน นี้รึเปล่า ว่าไม่ต้องเป็นทุกข์เป็นร้อน เป็นกังวล มีความสงบสุขและรื่นรมย์ --แอนพยามตีความไปเรื่อยๆ จากที่เห็นและจับความรู้สึกขณะดูภาพ

ชอบวาดสี oil pastel หรือคะ เพราะอะไรคะ

ดีจังค่ะ เอาภาพมาฝากจาก Clásico / Ballet - Don Quijotte - Rudolf Noureev โปรดักชั่นที่แสดงใน Paris เมื่อเดือนมีนาคม 2007

Don Quixote
Ballet in 1 prologue and 3 acts – based on Miguel de Cervantes novel

Music Ludwig Minkus
Arranged by John Lanchbery
Choerography and Direction: Rudolph Noureev
(Opera National de Paris, 1981)
From Marius Petipa
Setting: Alexandre Beliaev
Costumes Elena Rivkina
Lights designer Philippe Albaric

With the Stars, First dancers and Corps de Ballet
Orchestra of Paris National Opera
Musical Direction Pavel Sorokin

หนังสือ ปกรณัมปรัมปรา

ตำนานเทพและวีรบุรุษ กรีก-โรมัน-นอร์ส

เอดิธ แฮมิลตัน:เขียน

นพมาศ แววหงส์:แปล

หนังสือ มหาภารตะ

Jean-Claude Carriere: เขียน

จักรกฤษณ์ ดวงพัตรา: แปล

สวัสดีค่ะคุณ Kati

มีหนังสือสองเล่มมาแนะนำค่ะ ทั้งสองเล่มไม่ใช่หนังสือใหม่ หนังสือที่แปลโดย รศ.นพมาศ แววหงส์ ออกมาไม่นานนัก หาได้จากร้านของสำนักพิมพ์ ดอกหญ้า

ส่วน มหาภารตะ หาได้ที่ B2S และคิดว่าเคยเห็นที่ศูนย์หนังสือจุฬาฯ

หนังสือ ปกรณัมปรัมปรา นี้แปลมาจากต้นฉบับคลาสสิก Mythology โดยต้นฉบับภาษาอังกฤษเป็นหนังสือที่ใช้ในการเรียนการสอนของคณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ มาหลายสิบปี

ฉบับแปลนี้แม้จะเล่มใหญ่แต่ประโยชน์ที่ได้หลังจากอ่านจบมากกว่าเวลาที่ใช้อ่านไปหลายเท่า เพราะหากนิยมอ่านวรรณกรรมภาษาอังกฤษ วรรณกรรมแปล หรือแม้แต่วรรณกรรมร่วมสมัย ซึ่งมักมีการใช้คำศัพท์อันมีที่มาจากตำนานเทพ-วีรบุรุษ กรีกโรมัน หนังสือเล่มนี้จะเป็นตำราอ้างอิงฉบับที่มีความสมบูรณ์อย่างยิ่ง อีกทั้งการแปลของ รศ.นพมาศ แววหงศ์ก็เป็นการรับประกันคุณภาพว่าจะได้อ่าน งานที่สารของเรื่องจะไม่หายไประหว่างการแปลแน่นอน นอกจากความสามารถด้านการแปลซึ่งเป็นที่ยอมรับในวงการวิชาการ รศ.นพมาศ แววหงศ์ ยังเป็นผู้แปลที่มีคลังศัพท์มากมายมหัศจรรย์อย่างยิ่ง สามารถเลือกใช้คำศัพท์ที่คงความ original ของต้นฉบับ ไม่ว่าจะเป็นระดับคำศัพท์และลักษณะรูปแบบการใช้ภาษา

ส่วน มหาภารตะนั้น เป็นหนังสือบทละครกวีนิพนธ์ภาษาไทย ซึ่งแปลมาจากต้นฉบับภาษาอังกฤษของ Peter Brook (นักการละครชาวอังกฤษซึ่งเคยสร้างมหาภารตะเป็นละครเวทีความยาว 12 ชั่วโมง เริ่มแสดงตอนพระอาทิตย์ตกดินตลอดคืนไปถึงรุ่งเช้า) โดยเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษนี้ก็แปลมาจากต้นฉบับภาษาฝรั่งเศสของ Jean-Claude Carriere อีกที แปลหลายทอดขนาดนี้แต่ไม่น่าผิดหวังเลยค่ะ เพราะสนุกมาก เป็นบทละครที่อ่านหลายครั้งก็ไม่เบื่อ ทุกครั้งก็ทำให้ได้แง่คิดต่างออกไป เฉพาะเนื้อเรื่องเองก็เป็นมหากาพย์ที่มหัศจรรย์พันลึกมากแล้ว หากจะสนใจจะตีความ หาความหมายในด้านอื่นๆก็จะยิ่งอัศจรรย์ใจเพราะมีหลายมิติ ไม่ได้ส่งสารต่างๆแบบทื่อๆ ตรงไปตรงมา ชนิดนิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...

  ในหนังสือของ Sir Edwin "The Light of Asia"ได้ให้ความเห็นเกี่ยวกับมหากาพย์มหาภารตะไว้ดังนี้

   "กวีนิพนธ์อันน่ามหัศจรรย์ที่สุดชิ้นนี้ บรรจุไว้ซึ่งประวัติศาสตร์ของอินเดียโบราณ แทบจะในทุกแง่ทุกมุมเท่าที่จะค้นคว้าหาได้ โลกของชาวฮินดูซึ่งมีลักษณะพิเศษ พร้อมด้วยรายละเอียดอันไม่มีที่สิ้นสุดแห่งชีวิตด้านการเมือง การสังคม และการศาสนา ได้รับการรวบรวมไว้โดยสังเขปในวรรณกรรมชิ้นนี้ กวีนิพนธ์ชิ้นนี้เองเป็นที่มาของทุกสิ่งทุกอย่างของชาวฮินดู เช่น นิทาน เพลง บทขับร้อง ประวัติศาสตร์ ประวัติเผ่าพงศ์ นิทานกล่อมเด็ก คำสอนทางศาสนา วิชาว่าด้วยศิลปะ การศึกษา ปรัชญา ลัทธิความเชื่อถือ หลักศีลธรรม แนวความคิดนึก และแม้แต่ถ้อยคำ ภาษิต สำนวนโวหาร และมโนคติในชีวิตประจำวัน"