อนุทินล่าสุด


ปภังกร
เขียนเมื่อ

เมื่อเช้านี้นั่งรถจากเชียงใหม่มากรุงเทพฯ

พรุ่งนี้จะอยู่ไหน?

ไม่ว่าจะอย่างไร ชีวิตนี้ไซร้ต้องทำความดี



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

"ชีวิต" ที่จริงแล้วอยู่ที่ไหนก็เหมือนกัน ทำความดีได้เหมือนกัน

เราต่างหากไปสมมติแล้วตั้งข้อจำกัดว่าที่นี่ทำสิ่งนี้ไม่ได้ ที่นั่นทำสิ่งนั้นไม่ได้

อยู่ที่ไหนก็ทำดีได้ เพราะถึงอย่างไรเราก็ต้อง "หายใจ" เหมือนกัน

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

วันนี้เป็นครั้งที่สองนะที่ได้ฉันข้าวฝีมือโยมแม่และกับข้าวฝีมือโยมพ่อ ถึงแม้ว่าไม่มีเวลาคุยกันแต่ไออุ่นนั้นสัมผัสได้จากเม็ดข้าวทุก ๆ คำที่กลืน...

ป.ล. น้องสาวซื้อขนมปังโดยใช้เงินเก็บของตัวเองมาถวายด้วย ถึงอิ่มอย่างไรก็ต้องฉันให้หมด



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

เด็ก ๆ ที่น่ารัก เพราะความโลภ ความโกรธ ความหลง ยังมีน้อย



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

ใจคนที่ดี คือใจคนที่มีแต่ "ให้"



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

ทำงานพลาดอีกแล้วเรา

ขาดสติอีกแล้วนะ ขาดสติเพราะตอนนั้นมีอารมณ์โกรธใช่ไหมล่ะ... รู้แล้วต้องแก้ไขนะ

แต่ก็ยังดีที่ทำใจ ตั้งใจใหม่ได้เร็ว ไม่หัวเสียนานเหมือนเดิม

ดีอย่างเสียอย่าง

อื่ม... พรุ่งนี้ต้องตัดของเสีย ๆ ออกไปนะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

เฮ้อ...เจ้าอัตตาในตัวเรานี้ตัวเบ้อเริ่มเลย

ต้องแก้ไขด่วนนะ

เวลาเจอสิ่งมากระทบหรือตอนที่คนกวนประสาท ต้องดูลมหายใจไว้นะ อย่าลืมนะ อย่าขาดสติ ๆ ๆ ๆ ๆ

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

วันนี้พิมพ์งานที่อาจารย์เขียนซ้ำไปซ้ำมา วนไปวนมา เรารู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย
เราเป็นคนไม่ชอบทำอะไรที่ซ้ำ ๆ ชอบสรุปให้กระชับ
แต่... หงุดหงิดอย่างนี้ไม่ดีนะ มีอะไรก็ทำไป อาจารย์สั่งอะไรมาก็ทำไป เราต้องทำตัวเหมือน “ตุ๊กตาที่หายใจได้” นะ จำไว้



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

วันนี้เราใช้ลมหายใจข่มจิตได้ดีกว่าเมื่อวาน โดยเฉพาะตอนที่เริ่มจะคุยโว โอ้อวด แต่ก็มีพลาดบ้างเพราะตอนนั้นเราใช้หัวสมองคิด ใช้เหตุผล ตัดสินใจว่า "ควรพูด"

เรื่องอย่างนี้ใช้เหตุผลไม่ได้นะ "มันหลอกลวง" คราวหน้าไม่ต้องคิด หยุดไปเลย..



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

การตามอยู่จิตของตนเองนี้สนุกมาก

ยิ่งตอนที่เจอคนที่ไม่ชอบ ยิ่งตอนที่เจอของที่เกลียด

สิ่งเลว ๆ ที่อยู่ในจิตมันจะลิ่งโลด กระโดด กระเด็น กระดอน เพื่อให้เราโกรธ เราเกลียดมากยิ่งขึ้น

มันกระโดดขึ้นมาจึงเตะจึงตัดมันได้ ถ้ามันอยู่เฉย ๆ ขุดขึ้นมายาก...



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

ความสุขหนึ่งของคฤหัสถ์คือการใช้จ่ายทรัพย์จากการที่หามาได้โดยสุจริต

แต่ทุกวันนี้คนใช้เงินซื่อของที่ทำให้ตนเพิ่ม "ความหลง"

ใช้เงินซื้อความรู้ที่ทำให้ตนเองนั้น "หลง" ยิ่งขึ้น...

หลงซื้อแต่ของโง่ ๆ หลงซื้อแต่ความรู้ลวง ๆ

แล้วเราจะเข้าถึงความสุขแท้ได้อย่างไร



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

สิ่งที่น่าเสียดายที่สุดในชีวิตนี้อย่างหนึ่งคือ

การเสียเวลาไปอารมณ์เสีย บูด บึ้งกับอารมณ์โกรธที่ "โง่ ๆ"



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

งานเสีย ของเสียอีกแล้ว เยอะด้วย

ช่างหัวมัน มันเสียได้ เราก็ทำใหม่ได้

เราจะได้ทำความเพียรเพิ่มขึ้นอีก

ขอบคุณเจ้าของที่เสีย เพราะเจ้าเปรียบเสมือนเป็นครูของเรา



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

ห้องทำงานนี้ร้อนจัง

กายร้อนก็เป็นธรรมดาของเขาเพราะอากาศมันร้อน

ถ้ากายร้อนแล้วใจร้อนตามไปด้วยต้องเข้าใจและแก้ไขด้วยสติ อย่าแก้ไขด้วยอารมณ์นะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

ของเสียแก้ได้ หาใหม่ได้ ทิ้งได้

ใจเสีย ส่งผลร้ายต่อทั้งร่างกาย จิตใจและคนรอบข้าง

ของเสีย ๆ ไปหาเอาใหม่

ใจเสียรีบแก้ไข หายใจเข้าใจลึก ๆ แค่นี้ใจก็หายเสียแล้ว...



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

การฝึกความเมตตา ช่วยให้ฉันเป็นคน "ใจดี" ขึ้นเยอะ

ใจเย็นขึ้น เมื่อเจอสิ่งต่าง ๆ ขัดใจ สิ่งร้าย ๆ ไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง

ของเสียก็เสียใจ ขออย่าให้ใจฉันเสีย...ก็มากเกินพอแล้ว



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

การให้ ความเมตตา ทำให้จิตแช่มชื่น

อยู่ดี ๆ ก็ยิ้ม ยิ้มได้ทั้งวัน

ยิ้มที่ใจส่งออกทางกาย



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

ห้อง I C U ช่วยชีวิตได้จริง ๆ เหรอ ไม่เห็นน่าอยู่น่ามีชีวิตรอดอยู่เลย "บ้านน่าอยู่กว่าตั้งเยอะ...!"

คนป่วยหนัก ทุกข์หนัก ใกล้ตาย ไปอยู่ที่อย่างนั้นจะหายเหรอ?

ยา หมอ พยาบาล เครื่องมือสมัยใหม่ทันสมัย สู้ "ใจ" ได้เหรอ...?



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

ทำไมเวลาคนป่วยที่เบิกได้ ต้องไปเบิกเงินงบประมาณจากหน่วยงานของตัวเอง (รัฐ) มาจ่ายให้โรงพยาบาล "รัฐ"

แล้วโรงพยาบาลรัฐนี่ไม่ได้สร้างและบริหารจากภาษีเหรอ?

เงินจากหน่วยงานรัฐที่เบิกมาจ่ายโรงพยาบาลไม่ใช่ภาษีเหรอ?

แล้วภาษีกับภาษีนี่มันอยู่คนละประเทศกันเหรอ...?



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

อดีตกับการกระทำที่เลวและชั่วของฉัน

วันนี้ได้ใช้มันเป็นกลั่นเป็นประสบการณ์และสร้างประโยชน์

ความเลวคือความรู้ ความชั่วก็คือความรู้

ถ้าจิตพลิกกลับ ความรู้จากความเลวและความชั่วจะทรงพลังยิ่ง เพราะเป็นสิ่งที่กระทำจริง ทราบซึ้งและเจ็บจริง เป็นความรู้ที่ฝังลึก "จริง ๆ"



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

วุฒิการศึกษาคือสิ่งสมมติในทางโลก

หากเราอยู่ในโลก และใช้สิ่งสมมติในทางดีจะมีประโยชน์

สิ่งสำคัญ ต้องไม่ยึดติด

"จิต" ต้องแข็งแกร่ง ไม่ยึด ไม่หลง

ใช้ได้ มีได้ ถ้าจิตดีและใจดี...



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

"วุฒิ" "คุณวุฒิ" "วุฒิการศึกษา" คือเอกสารหรือตราสารที่มีไว้ประดับเพื่อสร้างอัตตาและความเป็นตัวเป็นตน

เรียนมากรู้มากจนถ่อมตัวไม่เป็น

แมงป่องชูหาง พญานาคเลื้อยคลานอย่างเชื่องช้า....?



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

ฉันยังไม่รู้ว่า "อะไรเป็นอะไร"

ทุกข์เกิดขึ้นเพราะการเกิด

เกิดเป็นทุกข์ ไม่เกิดหมดทุกข์....?



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

All men have to face death.

ทุกคนต้องพบกับความตาย

Frevention is better than cure.

กันไว้ดีกว่าแก้

Honesty is th best policy.

ความซื่อสัตย์คือนโยบายที่ดีที่สุด



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ปภังกร
เขียนเมื่อ

Bookmark: ฐานข้อมูลวิทยานิพนธ์

http://thesis.tiac.or.th

ใช้สืบค้นเพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับงานวิจัย วิทยาพนธ์ของสถาบันการศึกษาต่าง ๆ สามารถสมัครสมาชิกเพื่ออ่านบทคัดย่อได้ครับ

Tags:



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท