ดอกไม้


ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

ฉันไม่เคยประเมินผู้คนในวินาทีแรกที่เจอ

คนที่ดูเรียบร้อยใสๆอาจกลายงูพิษที่คอยฉกกัด

แต่กับคนที่หยิ่งผยองและหยาบคาย

กลับเป็นคนที่ดีที่สุด หากคุณรู้จักวิธีการเข้าถึงพวกเขา!

5
0
เอกชัย บุญอาจ
เขียนเมื่อ

เปรี้ยว​ หวาน​ เผ็ด​ รสชาติ​ของชีวิต​

3
0
ธิ
เขียนเมื่อ

ไป กทม. วันที่ ๑๐-๑๒ พ.ย. ๖๓ two in one เข้าประชุมและช่วยเป็นวิทยากรกระบวนการให้สำนักทันตสาธารณสุข กรมอนามัย เรื่อง พัฒนาบริการสุขภาพช่องปากผู้สูงอายุโดยหน่วยบริการ

ดีใจ ???ได้เห็นภาคนโยบาย วิชาการ. และสำคัญมาก ชุมชนนักปฏิบัติการดูแลสุขภาพช่องปากผู้สูงอายุตัวจริง เสียงจริง กลุ่มคนที่ผ่านหลักสูตรอบรมแล้วลงมือทำงานจริง.

คุณค่าการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ กลับไปทำงานต่อยอดเพิ่มอีก. ♥️?? รากฐานสำคัญของระบบดูแลสุขภาวะผู้สูงอายุ?? ประเทศไทย … เตรียมก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุโดยสมบูรณ์

ฟันดี (กินอะไรก็อร่อย) สุขภาพดี คุณภาพชีวิตดี มีความสุข … ทุกท่านเตรียมตัวพร้อมหรือยังคะ ?‍??‍???‍?‍????????‍?‍?‍???

4
2
ธิ
เขียนเมื่อ

วันพฤหัสบดี. กลับถึงบ้านมาเดินต่ออีกนิดหน่อย. รวมทั้งวันค่อยเกินหมื่นก้าวค่ะ พอให้หัวใจและร่างกายได้ออกกำลังค่ะ ??‍♀️?‍♀️?‍♀️?

4
0
ธิ
เขียนเมื่อ

เย็นศุกร์แวะวิ่งหนองประจักษ์. สวัสดีทักทาย ผอ. วิ่งแซงอย่างเร็ว . และพี่เขยกำลังเดินรอบที่สอง. (หนองประจักษ์หนึ่งรอบ 3.2 km.) รอพี่สาวกำลังเต้นรำกับกลุ่มเพื่อนวันละชั่วโมงครึ่ง (หน้า รพ.อุดร) … ตัวอย่างผู้สูงอายุที่มี Selfcare ดูแลตนเองมาดีต่อเนื่องค่ะ

4
0
ธิ
เขียนเมื่อ

ทานข้าวเย็นเร็วค่ะ. พอย่อยชั่วโมงกว่า ๆ หนึ่งทุ่มเดินเล่นเพิ่ม. วันนี้ทั้งวันเกินหมื่นก้าวค่ะ

4
0
ธิ
เขียนเมื่อ

เช้านี้มีงานวิ่งเป็ดอุดร ยังกลัวคนเยอะ ๆ. เลี่ยงมาวิ่งในกองบินค่ะ. ภาพทุ่งนาจาก ๒ สัปดาห์ที่แล้ว. พี่อัดคลิปวิดีโอมาให้ชม … สวยมาก ๆ. วันนี้วิ่งเสร็จ. คณะพี่พาขับไปชมทุ่งนา. เร่งเกี่ยวข้าวกัน. บางทุ่งข้าวเริ่มล้มแล้ว

4
0
ธิ
เขียนเมื่อ

ตื่นเช้าได้คือดีค่ะ. วิ่งไม่เยอะ. ต่อด้วยอยากเสริมกล้ามเนื้อและโครงร่างกระดูกส่วนอื่น ๆ นอกจากท่าวิ่ง. เล่นอุปกรณ์สนามอีก ๓๐ นาที รวมสัปดาห์นี้ วิ่ง ๑๖.๕๐ km. รวมเวลาออกกำลังกายทุกอย่าง ๑๖๒ นาที. ไม่ได้รู้สึกว่าใช้เวลามากเกิน. และตัวเบาสบาย. กำลังพอดี ๆ ค่ะ

4
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

เราสูญเสียตนเองในหนังสือ

แต่เราก็หาตัวเราเองในหนังสือได้เช่นเดียวกัน!

4
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

จาก “ดูเหอะ อยากสอน”

4
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

จาก “ดูเหอะ อยากสอน”

2
0
ลิขิต
เขียนเมื่อ

วันสารทไทยปีนี้ ฝนตกตั้งแต่เช้าตรู่ ผู้เขียนไม่ได้ถวายปิ่นโตที่วัด แต่เลือกการตักบาตรเช้า ชุดเล็กๆ ๗ ชุด ประกอบด้วย ข้าวสวย ไข่ ๔ แบบ ขนมเทียน ถ้วยฟู หมูหวาน หมูหยอง เป็นต้น เราขับรถหาพระสงฆ์ออกบิณฑบาต ผู้เขียนก็ตัวเปียกปอนไปด้วยตอนตักบาตร ที่ตลาดสด ผู้คนออกมาจับจ่าย ขนมสดที่ใช้ในพิธีกรรมท้องถิ่นหนาแน่น ผู้เขียนตักบาตรพระสงฆ์ ๖ รูป แล้วแวะไหว้สักการะพระประธานที่วัด เสร็จภาระกิจ ผู้เขียนถามแม่ชี ว่า “รับบาตรหรือไม่?” ท่านบอกว่า “ไม่ได้รับ แต่ที่ผู้เขียนจะถวายสามารถทานเป็นอาหารเช้าได้หรือไม่?” ท่านยังไม่ได้ทานอะไร เพราะรีบเตรียมงานดอกไม้บูชาพระต่างๆที่นี่ ผู้เขียนบอกให้ท่าน เอาชามช้าวมารับข้าวสวย เพราะผู้เขียนตักบาตรจากขันทองเหลืองของบรรพบุรุษ อาหารปลอดภัย เพราะปรุงเอง ท่านรับอาหาร ชุดสุดท้ายจากผู้เขียน และให้ศีลให้พร ผู้เขียนบอกท่านว่า สำหรับวันนี้ ตักบาตรชุดเล็กเป็นอันเสร็จพิธี และเดินทางกลับบ้าน

วันสารทไทยปีนี้ ผู้เขียน ไม่ได้ยินเสียงจากเครื่องเสียงของวัดเลย อาจไม่จำเป็นต้องใช้… ฝนตกหนักมากขึ้นจริงๆ จนเลยบ่ายไปแล้ว จึงซาลง…

5
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

จาก “ดูเหอะ อยากสอน”

5
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

ผู้หญิงที่ไม่เคยขอร้องสิ่งใด

สมควรทุกอย่าง (ใช่หรือไม่?)

2
0
ลิขิต
เขียนเมื่อ

ทบทวนย้อนไปเกือบ ๒ สัปดาห์ เมื่อแนนซี่ คนไร้บ้าน ออกฤทธิ์ ที่ตลาดสด เธอเดินมาที่ตลาดแบบเมามายไร้สติ ยกมือทักทายผู้เขียน ไม่พูดคุยอะไร เมื่อกลับออกมา เธอเริ่มงอแง และล้มลุกคลุกคลานที่บันไดทางขึ้นตลาดสด อาจเพราะดื่มเหล้ามากไป จึงมีปัญหากับกระดูกหัวเข่า มีแม่ค้าเดินมาบอกอย่าขวางทางเดิน แต่ไร้ประโยชน์ พักใหญ่เธอบ่นงึมงำให้คนเดินผ่านไปมาช่วยพยุงลุกขึ้น แต่ไม่มีใครสนใจ ทุกคน จ้องมองอยู่ห่างๆ และเริ่มพูดคุยถึงชะตากรรมของเธอ เธอพาตัวเองไปที่ถนนและนอนขวาง คล้ายต้องการให้รถชน แม่ค้ามาช่วยโบกรถ ให้หลีกเธอ สักพัก มีเจ้าหน้าที่ตำรวจมาเอาตัวไป ฐานกีดขวางการจราจร ผู้คนตะโกนว่า “เอาตัวไปเลย” ช่วงตลาดวายพอดี พ่อค้าบอกว่าเคยให้เงินเธอ ๑๐๐ บาท เธอมาขออีก จึงไม่ให้ เพราะเธอไม่ได้ทำตัวดีขึ้น มีกลุ่มคนแสดงความสงสาร อยากควักเงินช่วยเหลือ แต่ก็มีคนห้ามและเล่าพฤติกรรมของเธอ

ในความเป็นจริงที่สัมผัสได้ คือ ผู้คนไม่ได้มีความสุข หรือสบายใจ กับภาพเหตุการณ์ ในวันนั้น … ผู้ให้ และ ผู้รับ ในกาลเวลาที่แตกต่าง อะไร คือ ความพอดี…

5
0
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

อย่ามัวแต่ยุ่งในการสร้างชีวิต

จนหลงลืม “ชีวิต” ไปเสียหละ!

5
0
สินชัย
เขียนเมื่อ

一粒種子,可以生長千萬的果實;
一泓細流,可以長養無限的生命;
一句好話,可以激勵無比的信心;
一個善念,可以成就無盡的因緣。

Pinyin :
Yīlìzhǒng zǐ, kěyǐ shēngzhǎng qiān wàn de guǒshí;
yī hóng xìliú, kěyǐ zhǎng yǎng wúxiàn de shēngmìng;
yījù hǎo huà, kěyǐ jīlì wúbǐ de xìnxīn;
yīgè shàn niàn, kěyǐ chéngjiù wújìn de yīnyuán.

แปลเป็นไทย :
เมล็ดพันธุ์ ๑ เมล็ด สามารถให้กำเนิดเติบใหญ่ผลไม้เป็นพันเป็นหมื่นผล
ลำธารเล็กๆ ๑ สาย สามารถเลี้ยงดูสิ่งมีชีวิตให้เติบโตได้จำนวนไม่จำกัด
คำพูดที่ดี ๑ คำ กระตุ้นให้เกิดความศรัธาอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
ความคิดที่ดีเป็นกุศล ๑ อัน สามารถทำให้ชะตาวาสนาจำนวนไม่จำกัดสัมฤทธิ์ผลได้

สินชัย ผู้แปล
๓ มีนาคม ๒๕๖๓

ขอขอบคุณคติธรรมคำสอนภาษาจีนจากหนังสือ 佛光菜根譚 แต่งโดย 星雲大師

หนีห่าว #ผิงอัน #ศาสนากับภาษา #มาเรียนภาษจีนกันเถอะ

3
3
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท