วันที่ 25 เมษายน 2556 ได้มีโอกาสเดินทางไปนอกพื้นที่(อ.ม่วงสามสิบ จ.อุบลราชธานี) มีเพื่อนร่วมทางคือว่าที่พี่บัณฑิตในปีนี้ครับ(มารวมตัวกันโดยได้นัดหมาย เพื่อซ้อมรับปริญญาบัตร)

ในระหว่างการกินข้าว ก็ได้สนทนากันไปต่างๆนาๆ ก็ไม่มีอะไรมากมาย

พอกินข้าวเสร็จก็ได้เวลาพักผ่อนครับ จุดที่ทำให้ผมเปลี่ยนอารมณ์และความรู้สึกคือเรื่องที่คุยกันในตอนนั้น ก็เรื่องตามประสาคนเรียนจบใหม่ๆ คิดโน่นคิดนี่ คิดอะไรเรื่อยเปื่อย

>>แต่สิ่งที่ผมชอบมากที่สุดคือ การที่พวกพี่เค้ามาพบกัน อยู่ด้วยกัน ต่างสาขาวิชาของแต่ละคน ต่างคนต่างมีความฝัน ก็เพราะชีวิตมันต้องเดินต่อไป........ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เราจะไม่ลืมกัน<<

วันที่ 6-10 พฤษภาคม 2556 พิธีพระราชทานปริญญาบัตร ประจำปี 2556 มหาวิทยาลัยราชภัฏเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ยินดีกับพี่ๆด้วยนะคร้าบบบ^^

ดึกดื่นเที่ยงคืนแล้วครับ

ผีเสื้อราตรี นักล่าวิญญาณ กับ คนช่างฝัน ยังไม่หลับไหล

เหมือนกับสมาชิก GotoKnow ที่ยังไม่นอนเหมือนกัน ฮ่าๆ ๆ

อยากจะทักทายอาจารย์ทุกท่านครับ แต่ไม่รู้จะทำยังไงครับ

แบบว่ามี Fanpage หรือว่า กลุ่มใน Facebook หรือปล่าวครับ

อยากเป็นเพื่อนใน Facebook จังเลยครับ

                เมื่อกาลเวลาไม่เคยหยุดเดิน คนช่างฝันก็ไม่ควรหยุดพัก (และเรื่องรักก็ไม่ควรหยุดเช่นกันครับ)

ย่างเข้าสู่เดือนกุมภาพันธ์ (valentine's day ไม่อยู่ในสมองเลยครับ)ช่วงที่นักเรียน นักศึกษา กำลังเคร่งเครียดกับการสอบ เด็กมัธยมปลายที่กำลังจะจบการศึกษาก็วุ่นอยู่กับการหาที่ศึกษาต่อ ในสถาบันที่ตนเองชื่นชอบ ส่วนตัวผมเอง ก็กำลังปั่นๆ ๆ ๆ งานอย่างเต็ม speed  นอนวันละไม่ถึง 3 ชั่วโมง (เขียนงานไปได้ 1 นาที เล่น facebook 1 ชั่วโมง) 555+ เป็นช่วงที่รู้ว่าเวลานั้นมีค่ามากเลยครับ >> มรภ.อุบลฯ สอบปลายภาค 18 - 22 ก.พ. 2556 วันประหารของผมเลยครับ ยังไงก็สู้ๆกันทุกคนนะครับ 

..............................................................................................................................................................

http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/860/043/large_16Swit_(2).jpg?1355853655" style="">

***คิดถึงอาจารย์วิไล มากๆเลยครับ

ประสบการณ์และความรู้สึกจากการไปสนทนากับชาวต่างชาติ

     เรื่องเกิดวันอาทิตย์ ที่ 5 สิงหาคม 2555 เวลาประมาณ 18.00 น. ครับ รวมกลุ่มกันได้ก็มุ่งหน้าไปที่ทุ่งศรีเมืองครับ ตอนนั้นตัดสินใจเป็นไงเป็นกันเราจะต้องกล้า เราต้องหน้าด้านและแล้วก็เจอกับชาวต่างชาติ...

• คนแรกผ่านไป(คงจะเจออีกแน่ 555+)
• คนที่สองผ่านไป(เออก็ยังมองเห็นอยู่)
• คนที่สามก็ผ่านไป(เริ่มหัวเราะไม่ออกแล้วครับ)
• เพื่อนๆครับใกล้จมืดแล้วนะครับ
• ตัดสินใจคนนี้ล่ะครับ(ยังไม่กล้าอีก)ถอยตั้งหลักก่อนครับ
• ในที่สุดก็เจอครับ...กลุ่มเราจัดเต็มครับ(ได้แล้ว)
• (ยังไม่พอใจ)สัมภาษณ์ชาวต่างชาติคนที่สองครับ

    อะไรจะขยันขนาดนั้น...ความรู้สึกทั้งกล้าๆกลัวๆครับแต่ก็เพราะมีเพื่อนๆในกลุ่มที่คอยช่วยเหลือซึ่งกันและกันครับ(น่ารักกันทุกคนเลย)...สนุกครับอย่างน้อยเขาก็พอจะฟังเราออกบ้างหรือปล่าว แต่ยังไงก็คุ้มค่ามากครับกับประสบการณ์ในครั้งนี้

ขออนุญาตเขียนอนุทินนะครับ^^

    วันที่ 6 สิงหาคม 2555 ตื่นเช้าขึ้นมาครับเลย Log Inเข้าhttp://www.gotoknow.orgเลยพบว่า

1.  เจอภาพตัวเองโผล่ในBlogsของอ.วิไล รู้สึกแย่มากเลยครับ เป็นเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้นเลยเพราะว่ารูปภาพโปรไฟล์ไม่ถูกต้อง ทั้งๆที่อาจารย์ย้ำแล้วย้ำอีกว่าให้นักศึกษาไปแก้ไขให้ถูกต้องทุกคน....(แก้ไขเรียบร้อยแล้วนะครับอาจารย์)
2. เจอบทความที่พออ่านแล้วก็ต้องอยากอ่านอีกรอบครับ เป็นบทความที่ประทับใจมากครับทั้งให้ข้อคิด สร้างแรงบันดาลใจ และสั่งงานด้วยครับ(http://www.gotoknow.org/blogs/posts/497137)"จงเรียนรู้ที่จะสร้างแรงบันดาลใจให้ตนเอง จุดไฟแห่งความฝันใฝ่ให้ตน อย่ามัวรอคนมาจุดให้ (Learn to be an inspiration to yourself. Light your own fire. Don't wait for others to inspire you.)"บทความนี้ทำให้ต้องคิดหนักเลยครับ ว่าเรามีแรงบันดาลใจหรือไม่ มากแค่ไหนหรือแค่เล่นๆ
3. เจอคำว่า"ความใฝ่รู้ใฝ่เรียน(Curiosity)"ซึ่งเป็นหนึ่งในอัตลักษณ์ของนักศึกษา มรภ.อุบลราชธานี ซึ่งตัวเองไม่มีเลยครับ(ผมคงต้องปรับปรุงตัวเองอีกมาก แต่ก็จะทำให้ได้ครับ)...สุดท้ายก็ขอขอบพระคุณอาจารย์ผศ. วิไล แพงศรีมากๆนะครับที่เตือนนักศึกษาและก็เขียนบทความดีๆมาตลอดครับ