อนุทินที่ ๖๐๐๕

๑๗ กรกฎาคม ๒๕๖๕…เป็นวันคล้ายวันครบรอบวันเกิดของพี่ Sky ครบรอบ ๕ ขวบเต็ม…ย่าขอให้หนูที่ความสุข มีสุขภาพที่แข็งแรง เป็นเด็กดี และน่ารักของทุก ๆ คนนะลูก HBD. ค่ะ พี่ Sky

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๖๐๐๔

อย่าปล่อยให้…ความสุขของเรานั้น

ขึ้นอยู่กับคนอื่น…เพราะเราจะไม่มีทาง

มีความสุขเลย

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๖๐๐๓

วัน เวลา นั้น เดินเร็วมาก

จงยิ้มง่าย ๆ กับชีวิต…มีความสุขกับสิ่งเล็ก ๆ

พอใจ กับสิ่งที่มี…ทำให้ดีที่สุด กับสิ่งที่ต้องทำ

อยู่ในที่…ที่สบายใจ…คุยกับคน…ที่คุยด้วยแล้วเราสบายใจ

เรามีความสุข…ได้ทุก ๆ วัน…ถ้าใจเรา เลือกที่จะมีความสุข

ด้วยตัวของเราเอง

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๖๐๐๒

เริ่มนั่งเขียนหลักสูตรการบริหารในการพัฒนาคนของมหาวิทยาลัยให้สามารถมีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับการทำงานของภาครัฐที่ต้องการให้เกิดในยุคศตวรรษที่ ๒๑…ทำให้รู้เลยว่า ปัจจุบันภาครัฐต้องการให้คนทำงานของภาครัฐได้รู้จักการบริหารจัดการตนเองให้เป็น…ช่วงนี้ งานบริหาร ฯ มาเต็ม ๆ…การจัดทำหลักสูตรในการทำงานต้องสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงของสังคมโลกด้วย จึงจะทำให้มหาวิทยาลัยเกิดการพัฒนาตามภาครัฐต้องการ…

สำหรับตัวผู้เขียนนั่งยิ้มเลย เพราะหลักสูตรที่เรียนมาเดิมเกี่ยวกับเรื่องบริหารธุรกิจ + บริหารการศึกษา สามารถนำมา Apply ได้กับประสบการณ์ในการทำงานที่ผ่านมาตลอด ๓๔ ปี…การจัดทำหลักสูตรต้องให้ตรงกับความรู้ใหม่ที่โลกได้ปรับเปลี่ยนไปแล้ว…เตรียมทำไว้ เพื่อให้น้อง ๆ เจ้าหน้าที่สามารถทำงาน และรับมือกับเด็กรุ่นต่อไปที่ได้เรียนรู้มาแล้ว เกิดความเข้าใจในการทำงานร่วมกันได้

การอบรมตามหลักสูตร…สามารถที่จะอบรมได้กับทุกคน แต่สิ่งสำคัญ คือ การได้รับความรู้นั้นแล้ว สามารถนำมา Apply ให้กับชีวิตตนเอง และการทำงานเพื่อให้ได้ผลทำอย่างไรนั้นมากกว่า…

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๖๐๐๑

ก่อนเกษียณปีนี้…เตรียมโครงการเกี่ยวกับการพัฒนาทักษะเกี่ยวกับทักษะของคนทำงานในยุคศตวรรษที่ ๒๑ เพื่อให้สอดรับกับการได้รับคนทำงานรุ่นใหม่เข้ามาทำงาน ให้มีการพัฒนาทักษะ ความรู้ ความสามารถ และทักษะในการทำงานให้มีคุณภาพยิ่งขึ้น เพราะหลักสูตรแต่ละหลักสูตร จริง ๆ แล้ว ต้องนำมาเชื่อมโยงให้เกิดทักษะในการทำงานของคนทำงานเพื่อให้งานมีประสิทธิภาพมากขึ้น…นี่คือ การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ทำงานในยุคศตวรรษที่ ๒๑…มองงานออก บอกคนเป็น คือ อีกทักษะหนึ่งของการพัฒนาคน พัฒนางาน

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๖๐๐๐

เป็นอนุทินที่ ๖๐๐๐ ตั้งแต่เริ่มเขียนอนุทินมา…การพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลานั้นมีความสำคัญต่อชีวิตของเรามากในการพัฒนาความรู้ ความสามารถ เพราะเมื่อเราได้รับการพัฒนาตนเองแล้ว จะทำให้มีความรู้ว่า เราได้รับการพัฒนาในเรื่องการพัฒนาตนเองมากขึ้น เรียนรู้ได้มากขึ้น ความรู้แตกยอดมากขึ้น นำความรู้ที่ได้รับนั้นมาปรับ ประยุกต์ใช้ในการทำงานให้ได้รับประโยชน์ มีคุณภาพมากยิ่งขึ้น นี่คือ สิ่งที่ได้จากการเรียนรู้มาตลอดเวลา

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๙๙

ช่วงบ่าย เข้าร่วมประชุมกับกองนโยบายและแผน เกี่ยวกับการจัดทำคำชี้แจงการจัดทำคำขอตั้งงบประมาณรายจ่าย จากเงินรายได้ ประจำปีงบประมาณ 2566 ของ มรภ.พิบูลสงคราม…ในปีนี้เริ่มจัดทำโครงการในการพัฒนาบุคลากรของมหาวิทยาลัยทั้งสายวิชาการ และสายสนับสนุนวิชาการ ให้ทันกับการเปลี่ยนแปลงของนโยบาย จาก สป.อว. การพัฒนาบุคลากรสายสนับสนุนเพื่อให้ทันกับคนทำงานในยุคศตวรรษที่ ๒๑ แม้จะเหลือเวลาอีก ๘๘ ปี ที่จะหมดยุคศตวรรษที่ ๒๑…ฉันมีความคิดเสมอว่า เริ่มก้าวก่อนมีสิทธิ์พัฒนาตัวเองไปได้ก่อน จะได้ไม่เสียเวลา เพราะเวลาข้างหน้า บุคลากรยังต้องพัฒนาตัวเองในความรู้ใหม่อีกมาก นี่คือ การคิดปรับตัว และเปลี่ยนแปลงตัวเองในการทำงานตามแนวความคิดที่ฉันได้ทำมาตลอดการรับราชการ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๙๘

วันนี้ มีการประเมินการเข้าสู่หัวหน้างานที่ฉันได้รับผิดชอบกองบริหารงานบุคคล ครบทั้ง ๔ งาน ต่อไปเป็นหน้าที่ของพวกเธอที่ต้องประเมินตนเองแข่งขันเพื่อเข้าสู่การเป็นผู้อำนวยการกองบริหารงานบุคคลแทนฉัน หากพวกเธอมีคุณสมบัติครบตามเกณฑ์การได้เป็นผู้บริหารของกองบริหารงานบุคคล…ฉันเฝ้าดูพวกเธอเติบโต เพราะการจะเติบโตเป็นผู้บริหารได้นั้น มาจากการมีประสบการณ์ในการทำงาน…การบริหารงานเป็น…การมีคุณธรรม…การมีความรู้ ความสามารถ…การมีทักษะในหลายด้านของการเป็นผู้บริหาร ใช่ว่านึกอยากจะแต่งตั้งใครก็ขึ้นมาเป็นกันได้…แค่แอบชื่นชมพวกเธอทำงาน ไม่ค่อยชม แต่คอยให้กำลังใจ คอยช่วยแก้ปัญหาในการทำงานด้วยกัน คอยเป็นที่ปรึกษา และกระทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับพวกเธอได้ดูเป็นตัวอย่างว่าสิ่งใดดี-สิ่งใดไม่ดี และคอยระวังการกระทำในสิ่งไม่ดี เพราะไม่ต้องการให้พวกเธอได้เห็นในสิ่งที่ไม่ดี…ฉันได้วางมาตรฐานการทำงานในตัวของฉันให้พวกเธอเดินตาม จงทำให้ดีกว่าที่ฉันทำ อย่าทำต่ำกว่ามาตรฐานที่ฉันได้วางไว้ เพราะไม่เช่นนั้น เธอจะถูกเปรียบเทียมในการกระทำ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๙๗

การเรียนรู้…เริ่มจากการเรียนรู้…ศึกษา…เมื่อรู้แล้ว ต้องสามารถนำมาปฏิบัติให้ได้ และให้เป็นกับสิ่งที่ตนเองคิด วิเคราะห์ แยกแยะ เพราะนี่คือ การนำมาประยุกต์ ปฏิบัติให้ได้ผลตามที่รู้มา โดยเฉพาะกับเรื่องที่ดีต่อตนเองและสังคมรอบข้าง…ควรคัดแยกขยะความรู้ที่เมื่อคิดด้วยตัวเราเองว่าไม่ใช่ ไม่ควรนำมาปฏิบัติต่อให้ขัดกับความรู้สึกของตัวเราเอง เพราะนั่นหมายถึง เรากำลังกระทำในสิ่งที่เราคิดว่าถูกต้อง และดีที่สุด

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๙๖

คำว่า “สี่คนหาม สามคนแห่ หนึ่งคนนั่งแคร่ สองคนพาไป”…เป็นปริศนาธรรมในเรื่องของหลักธรรม ความหมายคือ

สี่คน หมายถึง ดิน น้ำ ลม ไฟ

สามคน หมายถึง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

สองคน หมายถึง บุญ บาป

หนึ่งคน หมายถึง ใจ

ปริศนาธรรม…ที่นำมาสอนกับชาวโลกได้รับรู้ แต่ใครบ้างล่ะ! ที่เข้าใจในความหมายนี้…จงเรียนรู้ในเรื่องของสัจธรรมความเป็นจริง

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๙๕

คนในแต่ละ Gen มีความต่างกัน จะให้คน Gen X หรือ Gen Y นั้นเหมือนกับ Gen baby boomer นั้นคงเป็นไปไม่ได้ ขึ้นอยู่กับว่า แต่ละ Gen จะปรับตัวให้เข้ากันนั้นได้อย่างไรมากกว่า เพราะมีปัจจัย และองค์ประกอบหลายประการที่ทำให้แต่ละ Gen นั้นแตกต่างกัน…สิ่งที่ควรรู้ คือ เราต้องเรียนรู้และยอมรับกับสิ่งดังกล่าวนั้นกันให้ได้

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๙๔

เมื่อช่วงเช้าตรู่…ได้ฟังธรรมจากท่าน ว.วชิรเมธี พูดถึงคำว่า “ความรู้ เท่ารอยตีนควาย…จงเรียนรู้ และยอมรับ” ทำให้คิดถึงในสภาพปัจจุบันกับปัญหามากมายบนโลกใบนี้ เพราะสิ่งนี้ ที่ทำให้โลกปั่นป่วนกับในตัวของความรู้-ความไม่รู้ สัจธรรมในความเป็นจริงที่ทุกคนต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองให้ได้ และให้เป็น เพราะไม่เช่นนั้น จะเป็นคนที่ไม่เข้าใจในความเป็นจริงของโลกมนุษย์

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๙๓

ช่วงเช้าของวันนี้ เวลา ๐๘.๐๐ น. ๗ กรกฎาคม ๒๕๖๕…ร่วมประชุมกับผู้บริหารสำนักงานอธิการบดี Morning Talk เกี่ยวกับภาระการทำงานของแต่ละกองภายใน สนอ. และปัญหาในการทำงานของแต่ละกอง และมหาวิทยาลัย และต่อด้วยการประชุมคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อทำหน้าที่ประเมินผลงานทางวิชาการและจริยธรรมและจรรยาบรรณทางวิชาการ ทางระบบ Zoom…เวลา ๑๑.๐๐ น. ร่วมประชุมคณะกรรมการกำกับทิศมหาวิทยาลัยแห่งความสุขภายใต้โครงการสนับสนุนระบบปัญญานิเวศเพื่อสร้างเสริมมหาวิทยาลัยแห่งความสุขสู่องค์กรสุขภาวะที่ยั่งยืน โดยมีท่านอธิการบดีมหาวิทยาลัยมหิดล และคณะกรรมการ ฯ ผ่านระบบออนไลน์ (ครั้งที่ ๔) ด้วยการสรุปผลรวมทั้งหมดจาก ๓ ครั้งแรก เพื่อเสนอเป็นนโยบายต่อ สป.อว. ต่อไป

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๙๒

ฉันนับเวลาที่เหลือกับการปฏิบัติราชการว่าเหลืออีกประมาณ ๑๒ สัปดาห์ สำหรับปู่เรช่วยนับว่าฉันเหลือเวลาอีกเพียง ๘๐ กว่าวัน…คริ ๆ ๆ สูงที่สุดของการปฏิบัติหน้าที่ของการรับราชการว่า “ฉันได้ทำหน้าที่ เต็มกำลัง เต็มความสามารถของฉันแล้ว กับการที่ฉันเป็นคนส่วนใหญ่ในยุคของรัชกาลที่ ๙ คำสอนของพ่ออยู่เต็มหัวของฉันเสมอ ในการน้อมนำมาปฏิบัติให้เป็นจริง แล้วก็เป็นจริง ดังคำสอนของพ่อ…แต่ขอบอกเลยว่า เหนื่อยมาก ๆ สิ่งที่นำมาปฏิบัติ คือ ความเพียร และความอดทน เพราะทำงานในช่วงของการเปลี่ยนแปลงทางด้านเทคโนโลยี และการเปลี่ยนแปลงด้านต่าง ๆ ของสถานการณ์โลก”…สิ่งที่ฉันได้ คือ ความภาคภูมิใจ และมีความสุขที่ได้มีส่วนในการช่วยพัฒนาประเทศชาติกับหน้าที่และตำแหน่งที่ได้รับ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๙๑

ในวันที่ ๕-๖ กรกฎาคม ๒๕๖๕…เข้ารับการอบรมเชิงปฏิบัติการระยะสั้น ความก้าวหน้าการบริหารจัดการองค์ความรู้สู่ความสุขในการทำงาน (Advanced Routine to Happiness (AR2H) ทางระบบ Zoom

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๙๐

ศีลเสมอกัน…จึงคบกันยืนยาว…มีความสุขกับการใช้ชีวิตในแต่ละวัน โดยยึดหลักธรรมน้อมนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๘๙

ช่วงเช้าวันที่ ๔ กรกฎาคม ๒๕๖๕ เข้าร่วมประชุมเกี่ยวกับการวิเคราะห์ต้นทุนการผลิตบัณฑิต ของ มรภ.พิบูลสงคราม…เรียนรู้ในเรื่องของการบริหารจัดการเกี่ยวกับต้นทุน ฯ ดีที่เรียนเรื่องบริหารจัดการ…การบริหารธุรกิจมาจึงมีข้อมูลที่นำไปซักกับอาจารย์ทางด้านบัญชี กรรมการได้รับความรู้ไปมากเลยเกี่ยวกับการคิด วิเคราะห์ทางด้านต้นทุน ฯ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๘๘

การทำงานในหน้าที่ที่ฉันรับผิดชอบ…เป็นคนที่วางแผนการทำงานเสมอ…ทำงานเร็ว คิดในเชิงระบบ…ทำงานเชิงรุก มิต้องบอก เธอทำงานเร็วมาก ได้งานเยอะมาก…เหมือนคนกินอะไรเข้าไป แล้วถูกดีด คริ ๆ ๆ…ทำให้เห็นว่า งานพัฒนามหาวิทยาลัยจะไปได้เร็วมาก

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๘๗

วันที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๖๕…ทั้งวันจริง ๆ กับการประชุม ในฐานะเลขานุการ…เช้าประชุม กบม. มรภ.พิบูลสงคราม…บ่ายประชุมการเข้าสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้นของบุคลากรสายสนับสนุน น้อง ๆ ก็ทำระดับชำนาญการขึ้นได้เรื่อย ๆ…มีบางท่านบอกว่า จะเกษียณแล้วยังต้องทำอีกรึ…นั่นสิ!!! สงสัยทำจนถึงวันสุดท้ายของการรับราชการ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๘๖

การเรียนรู้ในชีวิตจริง…บางทีก็ทำให้ทราบว่าการใช้ชีวิตบนโลกใบนี้แล้ว ไม่ว่าชาติใด ๆ ในโลกนี้ ก็มีวิถีในการดำรงชีพที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน อาจมีบ้างที่แตกต่างกัน จะด้วยวัฒนธรรม ประเพณี ค่านิยม สภาพแวดล้อม ความเชื่อ เจตคติ ฯลฯ ในการดำรงชีพ แต่ในลักษณะทั่ว ๆ ไป จะมีความเหมือนมากกว่าแตกต่างในการใช้ชีวิต

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๘๕

จะสูงศักดิ์อัครฐานสักปานใด…จะวิไลเลิศฟ้าสง่าศรี

จะเก่งกาจฉลาดกล้า…ปัญญาดี…หากไม่มีคุณธรรมก็ต่ำคน

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๘๔

โลกปัจจุบัน มนุษย์ควรยอมรับกับเรื่องของการโต้แย้งให้ได้ และให้เป็น รู้จักการอ่อนน้อมถ่อมตน ยอมรับในเรื่องที่คนอื่นขัดแย้งกับความคิดของเรา…และตอบโต้กันด้วยเหตุและผล…ไม่ยึดถือความคิดของตัวเองเป็นที่ยึดติด

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๘๓

การฝึกนิสัยของการคิดใหม่…Thinking again อยู่เสมอ ๆ จะทำให้ตัวเราปรับเปลี่ยนตนเองให้ทันสังคม ทันโลก ทันเหตุการณ์ ทันต่อกาลเวลาที่มีการเปลี่ยนแปลง นี่คือ การเรียนรู้ตลอดชีวิตของชีวิตมนุษย์ในยุคนี้

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๘๒

เทคโนโลยี…ทำให้โลกเปลี่ยนเร็วขึ้น

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๘๑…

This too shall pass…เดี๋ยวมันก็ผ่านไป…สัจธรรมของชาวโลก เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป…๓ คนแห่…แค่ทำความเข้าใจ และเรียนรู้ทางธรรมกับการเกิดมาบนโลกมนุษย์

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง