อนุทินที่ ๕๙๕๕

เช้านี้ กับการเตรียมตัวมาเจาะเลือดไว้ก่อนที่โรงพยาบาลพุทธชินราช ซึ่งแพทย์นัดในวันที่ ๑๕ มิถุนายน ๒๕๖๕…นับแต่เดิมนัด ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๖๕ แต่ด้วยการเป็นโควิด จึงเลื่อนใหม่

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๕๔

นั่งเขียนหนังสือที่จะทำในวันที่ระลึกการเกษียณอายุราชการของฉันเอง ใกล้เสร็จ รวบรวมเป็นรูปเล่ม…เพื่อบันทึกไว้เป็นผลงานที่ได้รับราชการมานานร่วม ๓๔ ปีกว่า…

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๕๓

ช่วงนี้…ได้รับคำเชิญ ให้เป็นผู้ทรง ฯ อ่านผลงานให้กับบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการให้กับมหาวิทยาลัยอื่นหลายราย จากการเป็นผู้มีความรู้ความสามารถ ทักษะ และประสบการณ์สูงในด้านการบริหารงานบุคคล และการเข้าสู่ตำแหน่งที่สูง…ขอบคุณที่เห็นความสามารถค่ะ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๕๒

วันที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๖๕ เวลา ๑๑.๐๐ น. - ๑๒.๐๐ น. เข้าร่วมประชุมคณะกรรมการกำกับทิศมหาวิทยาลัยแห่งความสุขภายใต้โครงการการสนับสนุนระบบปัญญานิเวศเพื่อสร้างเสริมมหาวิทยาลัยแห่งความสุขสู่องค์กรสุขภาวะที่ยั่งยืน ผ่านระบบออนไลน์ (ครั้งที่ ๓) ที่มหาวิทยาลัยร่วมทำ MOU กับมหาวิทยาลัยมหิดล ในนามตัวแทนท่านอธิการบดีมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๕๑

วันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๕…เข้าร่วมประชุมกับคณะกรรมการกรอบวงเงิน มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม เวลา ๐๙.๓๐ น.

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๕๐

เช้านี้ ๙ มิถุนายน ๒๕๖๕…หนูเดวา ในนามตัวแทนของห้อง เธอถือพานไหว้ครู เธอน่ารักมากลูก

อนุทินที่ ๕๙๔๙

วันนี้ที่ ๙ มิถุนายน ๒๕๖๕… มามหาวิทยาลัยแต่เช้า ก่อน ๐๗.๐๐ น. เพื่อมาร่วมกันปลูกต้นไม้ให้กับมหาวิทยาลัย

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๔๘

การทำงานภาครัฐ หากเข้าใจในระบบการทำงานในเรื่องของการบริหารจัดการ ไม่ว่าเรื่องงบประมาณ การเงิน การบริหารบุคคล การบริหารจัดการ และการบริหารงานทั่วไปในด้านต่าง ๆ ในเชิงบริหารแล้ว จะทำการทำงานนั้นราบรื่น คิด วิเคราะห์ สังเคราะห์ งานต่าง ๆ ได้อย่างมีระบบ มีคุณภาพ และประสิทธิภาพ ทำให้ผลออกมานั้นทำให้เป็นมหาวิทยาลัยที่มีคุณภาพยิ่งขึ้น

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๔๗

ช่วงเช้า เข้าร่วมเป็นคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อทำหน้าที่ประเมินผลงานทางวิชาการและจริยธรรมและจรรยาบรรณทางวิชาการ ทางระบบ Zoom รวม ๒ Case พร้อมกับพรุ่งนี้อีก ๑ Case เพื่อนำเข้าที่ประชุม คพว. ในวันพรุ่งนี้ช่วงเช้าเช่นกัน…การทำงานด้านนี้ ทำให้ได้รับความรู้ ความเป็นจริง และประสบการณ์ในการเข้าร่วมประชุมในทุก ๆ ครั้ง มากมายที่นำมาประยุกต์ใช้กับการพัฒนาบุคลากรสายวิชาการ…ส่วนภาคบ่ายพรุ่งนี้ ๗ มิถุนายน ๒๕๖๕ ไปให้คำชี้แนะในการทำงาน และการเข้าสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้นของบุคลากรสายสนับสนุน ฯ ที่ สศว. ใกล้เกษียณ งานก็ยังมิเคยบรรเทา

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๔๖

ตั้งแต่เมื่อวานเย็น…ได้เห็นข่าวเกี่ยวกับเรื่องการได้เงินบำนาญของข้าราชการบำนาญเป็นตัวปัญหาของการพัฒนาประเทศ…ทำให้เห็นว่า คนที่พูดไม่มีความรู้เรื่องเดิมมาอย่างแท้จริงว่า เขาพูดถึงเรื่องเงินเดือนข้าราชการ เงินบำนาญของข้าราชการนี้มาได้อย่างไร เป็นเพราะไม่รู้จริง แต่สักจะนำมาพูด…การที่จะพูดอะไรสักเรื่อง ควรให้ทราบข้อมูลจริงมาก่อน จึงจะนำมาพูดได้ โดยเฉพาะประวัติศาสตร์อันยาวนานของการรับราชการ บนผืนแผ่นดินไทย ว่ามีประวัติศาสตร์ใดมาก่อน เพราะจะเกี่ยวเนื่องกับเรื่องการบริหารจัดการ การทำงาน ค่าตอบแทน สวัสดิการต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับการบริหารจัดการประเทศ ว่าเพราะเหตุใด…ก่อนจะพูด เราเป็นนายคำพูด พอพูดไปแล้ว คำพูดจะเป็นนายเรา จงรับผิดชอบสิ่งที่พูด…มันก็ทำให้คนที่เขาทราบข้อมูลกันมาก่อน พอจะเดาได้ว่าคุณมีความรู้สักเท่าใดในการที่จะมาบริหารประเทศ และจะทำให้ข้อมูลที่นำมาเล่านั้น มันเกิดปัญหาต่อคนที่ไม่รู้ข้อมูลมาก่อนเช่นกัน

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๔๕

การปฏิบัติต่อตัวเราเองในแต่ละวัน…หากคนอื่นปฏิบัติต่อตัวเราไม่ดี ก็เพียงแค่มองผ่านเลยไป…ส่วนสำหรับตัวเราเอง ไม่คิดแค้น โกรธ เคืองใคร ๆ เราก็จะปฏิบัติดีต่อทุก ๆ คน…หลักธรรมที่เราได้น้อมนำลงสู่การปฏิบัติตามคำสอนที่เราคิดว่า นี่คือ สิ่งที่เราได้กระทำดีต่อสัตว์โลกร่วมกัน

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๔๔

วันนี้ ช่วงเช้า ๑ มิถุนายน ๒๕๖๕ ทำการทบทวนกรอบอัตรากำลังระดับชำนาญการพิเศษ ของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการ จำนวน ๔๔ อัตรา ตามภาระงานของรายตำแหน่งตามที่สภามหาวิทยาลัยได้กำหนดกรอบระดับตำแหน่งไว้ให้ สำหรับวันนี้ เชิญคณะ สำนัก สถาบัน เข้ามาร่วมประชุมทางห้องประชุม และทางระบบ Zoom พรุ่งนี้ จะเป็นการประชุมของทางแต่ละกอง ภายในสำนักงานอธิการบดี

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๔๓

ช่วงระหว่างวันที่ ๒๑-๓๐ พฤษภาคม ๒๕๖๕…นางเป็น Covid สายพันธุ์ โอมิครอน ที่กำลังฮิต ติดอันดับ ณ ยุคนี้ รวม ๑๐ วันที่นางต้องถูกกักตัวอยู่ที่บ้าน…ประสบการณ์ที่ต้องเรียนรู้ด้วยตัวของฉันเอง ฉันทราบตัวคนติด แต่เขาปฏิเสธ เหตุที่ฉันรู้เพราะอาการที่เขาเป็นมันคือ โควิด ชัด ๆ ทั้งไอ อ่อนเพลีย หากตรวจน้ำลาย เขาบอกว่า ไม่เป็นโควิด แต่อาการมันน่าสงสัย แถมติดกันร่วม ๖ คนในคณะที่ไปด้วยกัน…งงไหมละนั่น!!!

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๔๒

ในบางครั้ง…การมองคนที่การกระทำ

มันก็ซึ้งกว่า…การมองคนที่คำพูด

แต่ถ้าเรามองกัน…ด้วยความเข้าใจ

ก็จะทำให้อยู่ด้วยกันได้…อย่างมีความสุข

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๔๑

เป็นคนฉลาด…แต่จงอย่าขาดความเฉลียว

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๔๐

บางครั้ง…ก็นึกขำกับอาการที่คนรุ่นใหม่คิด ในเรื่องของการจัดทำกรอบอัตรากำลังสำหรับผู้มีความรู้ ความเชี่ยวชาญในงานที่จะมาช่วยเป็นกำลังหนุนในการทำงานระหว่างคน Gen เก่ากับ Gen ใหม่…บางทีความคิดที่พูดออกมาเสมือนว่าไม่อยากให้คนรุ่นเก่ายังอยู่ในวงจรการทำงานราชการ…มีความเข้าใจ นั่น สำหรับคนที่ไม่สามารถทำงานได้แล้ว (ขอบอกว่า อย่าคิดอคติ เพราะบางคนเขาก็มีความสามารถอยู่) สิ่งสำคัญในการจ้างงานต่อ นั่นคือ การสร้าง Job ในการทำงานให้ชัดเจนว่าจะให้เขาทำอะไรบ้าง จ้างด้วยเงินที่คุ้มค่าหรือไม่ นี่คือ ประเด็นสำคัญ มิใช่กล่าวหาเขาว่าไม่ช่วย ไม่ทำตามที่คุณคิด…มีอะไรมากมายในโลกของการทำงานที่ทำให้เห็นถึงความอคติ การนึกคิดที่ไม่ครอบคลุม…อย่าลืมว่า คนที่ทำงานมานาน มีประสบการณ์มากกว่าคนรุ่นใหม่ ที่อาจยังไม่รู้จริงในบางเรื่อง…คนรุ่นใหม่อาจนึกไม่ถึง เพราะคำนึงถึงแต่เรื่องความรู้ ฯ มากกว่า

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๓๙

เมื่อวานวันหยุด…มีน้องเจ้าหน้าที่มานั่งคุยด้วยเกี่ยวกับการทำประเมินค่างานระดับชำนาญการพิเศษ…และเธอก็บอกมาว่า สิ่งสำคัญที่หนูไม่เข้าใจพี่บุษ ก็เพราะว่า เราไม่ได้คุยกัน…ถูกต้อง การสื่อสาร สำคัญมาก และพี่บุษก็ไม่ทราบว่าจะคุยเรื่องอะไรให้คุณฟัง เพราะเหตุการณ์ สถานการณ์ต่าง ๆ ที่พี่ผ่านมา มันมากมาย ก็เลยไม่ทราบว่าคุณต้องการทราบเรื่องอะไร…เธอบอกว่า นับจากฟังพี่บุษบรรยาย อธิบาย อบรม หนูเริ่มเรียนรู้ เปิดใจฟังพี่มากขึ้น ทำให้หนูทราบว่า พี่บุษกำลังสร้างระบบในมหาวิทยาลัยนั่นเอง…ฉันได้แต่นั่งยิ้ม “ค่ะ ใช่” พี่ทำหน้าที่แค่สร้างพื้นฐานให้คนรุ่นใหม่เท่านั้นเอง…ก็ไม่จำเป็นต้องไปนั่งอธิบายมากมายให้พวกคุณฟัง…สิ่งที่พวกคุณต้องทำ นั่นคือ การเปิดใจ รับฟังว่าคนรุ่นเก่า เขาทำอะไรอยู่ แล้วคุณจะทราบเองว่า ทุกรายทาง ทุกย่างก้าว คือ การพัฒนาระบบ การพัฒนางาน การพัฒนาคนของส่วนราชการและประเทศชาติ…และคุณก็มีหน้าที่สานต่อค่ะ…โดยเฉพาะยุคนี้ เป็นยุคของการเปลี่ยนแปลง ๆ คือ การทำให้ดีขึ้น ตามนโยบายของภาครัฐค่ะ…สิ่งสำคัญ คือ ต้องมีความรู้ ความเข้าใจในการกระทำของคนรุ่นเดิม มิใช่ให้เขาต้องมาทำตามใจของคนรุ่นใหม่

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๓๘

เข้าร่วมอบรม EdPEx ในวันที่ ๑๖-๑๘ พฤษภาคม ๒๕๖๕…เหตุเพราะมหาวิทยาลัย ได้เข้าสู่กลุ่ม ๒ ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยเดียวของมหาวิทยาลัยราชภัฏ ในปี ๒๕๖๕ นี้…ในความจริง ฉันเคยบอกมหาวิทยาลัยมาเมื่อ ๑๐ ปีที่ผ่านมาแล้วว่าให้นำ EdPEx เข้ามาใช้ในการประกันคุณภาพเลย…แต่มีคนบอกว่า ไม่ทราบ ไม่รู้…มันแสดงถึงการมีวิสัยทัศน์ทางระบบการศึกษาเช่นกันว่า ใครมีวิสัยทัศน์ที่มองได้ไกลกว่ากัน…การมีวิสัยทัศน์สำคัญมากสำหรับการบริหารมหาวิทยาลัย เพราะมันบ่งบอกถึงการจะได้ไม่เสียเวลา ก้าวไปก่อน คิดก่อน ทำก่อน จะทำให้มหาวิทยาลัยล้ำหน้า และตอบโจทย์สังคมได้ก่อน…แต่แล้ว ณ ปีนี้ มหาวิทยาลัยเพิ่งจะนำมาใช้ คริ ๆ ๆ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๓๗

ช่วงเช้าของวันนี้ที่ ๑๑ พฤษภาคม ๒๕๖๕ เข้าร่วมประชุมคณะอนุกรรมการประเมินเพื่อทบทวนการกำหนดระดับตำแหน่งของบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม…มีหลากหลายองค์ประกอบหากศึกษาการทำงานในเบื้องต้นให้เข้าใจเกี่ยวกับภาระงานที่จะต้องกำหนด และตีค่างานให้มาเป็นเงินค่าตอบแทนของสายปฏิบัติได้ มันไม่ใช่ง่ายแบบที่ใคร ๆ คิด เพราะต้องคำนึงถึงหลักของความคุ้มค่าในการจ่ายเงินด้วย การตีค่างานต้องคิดถึงความเป็นธรรมทั้งฝ่ายทำงานและฝ่ายของนายจ้างด้วย…อย่าคิดแต่ว่าให้คนทำงานคุ้มค่า มิใช่แน่นอน

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๓๖

หากตัวเราเองได้กระทำความดีต่อหน้าที่ที่ได้รับผิดชอบแล้ว…ขอจงอย่าได้กลัวสิ่งที่ไม่ดีจะเข้ามาในชีวิต เพราะการกระทำในสิ่งดีนั้น จะคอยปกป้อง คุ้มครองตัวของเราเองให้แคล้วคลาดจากสิ่งต่าง ๆ ไปได้เอง…การกระทำดีนั้น ขึ้นอยู่กับการพินิจ พิเคราะห์ด้วยตัวของเราเองว่า “ใช่สิ่งที่ดีหรือไม่…ดีต่อส่วนรวมหรือไม่ ยุคนี้ชอบทำกันตามดีส่วนตนมากกว่า พึงให้ระมัดระวัง เพราะนั่นมิใช่ ต้องกระทำดีเพื่อส่วนรวมเป็นหลักให้มากกว่า”

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๓๕

เคยไหมกับคำว่า…ครูสอนเพื่อให้เรียนรู้และได้ปฏิบัติตามแบบอย่างที่ถูกต้อง แต่เมื่อถึงคราวในโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว วิชาที่เรียนมาแบบที่ครูสอนว่าถูกต้องนั้น กลับนำมาใช้กับชีวิตจริงไม่ได้เลย เพราะมีตัวแปรที่ทำให้ชีวิตบิดเบือนในการทำงานมากมาย…เข้าใจถึงความแตกต่างทางด้านมุมมอง ความคิด การวิเคราะห์ของแต่ละบุคคลเลยว่า มันใช่ไหมนั่น!!! นี่คือ ปัญหาสังคมในเรื่องของการทำงานที่จะเข้ามาพัวพันกับชีวิตจริงของตัวเราเอง สุดท้ายหากเราไม่มีจุดยืน เราจะถูกลงโทษ ไม่ทางวินัย ก็จะประมาทเลินเล่อต่อหน้าที่…“กรรมของผู้ปฏิบัติ” ดังนั้น จงเชื่อมั่นในสิ่งที่ตนเองได้กระทำ และปฏิบัติ พร้อมมีหลักฐานที่สามารถเอาผิดต่อผู้สั่งการให้ปฏิบัติงานได้

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๓๔

เมื่อนักกฎหมายออกกฎหมาย…ขออย่าได้กลัวว่าตัวเราเองก็ต้องปฏิบัติตามกฎหมายนั้นด้วย กรุณาอย่าแถ เพื่อนำไปให้แต่คนอื่นได้แต่ปฏิบัติเพียงผู้เดียว มิควรทำ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๓๓

อ่านตัวเองออก…บอกตัวเองเป็น สำคัญยิ่งนัก

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๓๒

หลังจากลงข้อมูลในระบบ ของกรมบัญชีกลาง เกี่ยวกับการขอรับเงินบำนาญ และ กบข. ฯลฯ เรียบร้อยแล้ว วันนี้เจ้าหน้าที่ได้ทำเรื่องส่งไปยังคลังจังหวัดพิษณุโลกให้กับการให้คลังยืนยันข้อมูลการได้รับบำนาญรายเดือนให้ เพราะคลังจังหวัดต้องคิดคำนวณอีกครั้งหนึ่ง…เป็นข้าราชการยุค IT ก็จะประมาณนี้ กรอกข้อมูลด้วยตนเอง ลงในระบบด้วยตัวเอง เพราะสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ คือ เรื่องส่วนตัวของข้าราชการเอง…บอกได้เลยว่า ทำงานภาครัฐต้องเรียนรู้อยู่ตลอดชีวิต มายุคนี้ โดยเฉพาะระบบ IT จำเป็นมากที่ต้องเรียนรู้ ไม่เช่นนั้นจะตกยุคของศตวรรษที่ ๒๑ ก็เป็นได้ คริ ๆ ๆ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๙๓๑

ทราบข่าวมาจาก ผอ. รร.สาธิต มรภ.พิบูลสงคราม แจ้งว่า หลังจากที่พี่บุษ มาพูดเรื่องการประเมินเข้าสู่ตำแหน่งของสายวิชาการ ของ รร.สาธิต แล้ว ตอนนี้มีผู้ประสงค์ขอประเมินเข้าสู่ตำแหน่งระดับชำนาญการ ทั้งหมด ๒๑ คน…โอ้!!! มากมายเป็นประวัติศาสตร์…ทุกท่านบอกว่า พี่บุษ บรรยายให้เข้าใจถึงการทำผลงานเข้าสู่ตำแหน่ง…ขอบคุณนะคะที่ได้เรียนรู้ร่วมกันกับประสบการณ์ที่เคยเป็นผู้บริหารของประถมศึกษาอำเภอมาก่อน จึงนำมาบอกต่อ พร้อม ๆ กับที่ได้รู้จักพี่ศึกษานิเทศก์ ระดับเชี่ยวชาญ ที่เคยทำงานร่วมกันที่ สปอ.นครไทย ยังช่วยฝากการตรวจสอบผลงานได้อีกทางหนึ่ง สำหรับพี่บุษ ระดับชำนาญการ ยัง Basic ต้องระดับชำนาญการพิเศษ ระดับเชี่ยวชาญค่ะ ทำอะไรไม่ยาก หากคิดที่จะลงมือทำค่ะ ขอบอก…เป็นกำลังใจให้กับทุกท่านค่ะ…การเข้าสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น ๆ อยู่กับการเขียนผลงาน และการมีผลงานในการสอนนักเรียน ตามแบบที่มหาวิทยาลัยกำหนดค่ะ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง