ผมเองก็เป็นวิทยากรบ่อย โดยเฉพาะการพูดให้เด็กๆมัธยมฟัง แรกๆก็เครียดมาก เพราะท่านทะโมนเหล่านั้นน่าจะคุยกันจนผมอาจจะต้องเป็นคนที่พูดไป และฟังตัวเองพูดเพียงคนเดียวเป็นแน่แท้ (แบบว่า บางทีโรงเรียนเชิญให้ไปบรรยายให้นักเรียน 200-500 คนฟัง)
ผมพบว่า ภานใน 10 นาที หากเราคุมเกมไม่ได้ ทุกอย่างก็จะจบ
แต่ผมมีเทคนิคส่วนตัวครับ
ผมพูดในสิ่งที่คุณครูไม่กล้าพูด (จึงต้องเรียกผมไปช่วยไง) คือเรื่อง sex ครับ พูดอย่างดุเด็ดเผ็ดมัน ชนิดที่ต้องขึ้นคำว่า น (แนะนำ) โป๊แต่ไม่เปลือย ถึงเปลือยแต่ก็ไม่อุจาด
ตลอด 4 ปีที่ผ่านมา ผมจึงเป็นผู้ชำนายเรื่องการบรรยายประเภทนี้ไป
แต่ก็เสียความมั่นใจเหมือนกัน เมื่อครั้งถูกเชิญไปพูดในโรงเรียนเทคนิคแห่งหนึ่ง พูดคนเดียว แสดงจำอวดคนเดียวตั้งแต่ต้นจนจบ ช่างต่างจากนักเรียนสายสามัญเสียเหลือเกินครับ
อาจารย์มีวิธีช่วยแต่งเติมความมั่นใจของผมไหมครับ
สวัสดีค่ะคุณหมอ.ธนพันธ์ ชูบุญ
ดีใจจัง..ที่คุณหมอแวะมาแสดงความคิดเห็นกับบันทึกครูประถมอย่างครูอ้อย...
ครูอ้อยก็เหมือนกันค่ะ ได้รับเชิญให้ไปพูดให้ครูมัธยมฟัง เขาไม่คุยกัน เขาไม่มองครูอ้อย เขาทำงานของเขาไปค่ะ ครูอ้อยคงเป็นเพียงแค่ แมงหวี่แลงวันเท่านั้นค่ะ
การที่ครูอ้อยไปยืนอยู่คงจะไปรบกวนเวลาการทำงานของเขามาก หมายถึงเขาคงจะถูกเกณฑ์มาฟังมั้งคะ
ครูอ้อยต้องทำใจและเปลี่ยนกลยุทธ์ในการพูดใหม่ทันทีค่ะ..
อิอิ ที่แท้..พวกเขาก็เหมือนนักเรียน ป.4 ที่ชอบความสนุกสนานน่ะล่ะค่ะ
ก็ไม่ต้องตื่นเต้น มองเขาให้มากๆ เดินไปหาเขา ก็สำเร็จค่ะ
สวัสดีค่ะท่าน ผอ.พิสูจน์
ขอบคุณค่ะท่าน ผอ.