งานบันดาลใจ
ดิฉันได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่เขียนโดย พระไพศาล วิสาโล และ รินใจ ชื่อหนังสือคือ แค่เปลี่ยนมุมมองวิธีคิด ชีวิตพบแต่สิ่งดีๆ .... มีบางช่วงบางตอนในหัวข้อ งานบันดาลใจ ที่เห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์และเป็นเรื่องใกล้ตัวของคนเรา จึงของเอามานำเสนอใน บันทึก เรื่องเล่า.. คนดี ค่ะ
การเห็นคุณค่าของสิ่งใดสิ่งหนึ่งนั้นเป็นเรื่อง “ปัญญา” ซึ่งอาจจะเกิดจากการฝึกฝน อบรม การประสบสัมผัสด้วยตนเอง แต่บางทีก็ยังขึ้นอยู่กับ “มุมมอง” ด้วย
เรื่องเล่ามีอยู่ว่า มีคนถามช่างปูน ๓ คน ที่กำลังทำงานอย่างเดียวกัน ด้วยคำถามเดียวกันว่า “กำลังทำอะไร”
ช่างปูนคนแรก ตอบอย่างแกนๆ โดยไม่เงยหน้าขึ้นมาว่า “กำลังก่ออิฐอยู่"
ช่างปูนคนที่สอง ตอบว่า “กำลังก่อกำแพง”
ช่างปูนคนที่สาม พูดด้วยความกระตือรือร้นและภูมิอกภูมิใจว่า “ผมกำลังสร้างโบสถ์”
งานอย่างเดียวกัน แต่ให้ผลต่อจิตใจไม่เหมือนกัน ก็เพราะมองเห็นคุณค่า และความหมายของงานนั้นต่างกัน
ถ้าเรามีมุมมองที่แคบ เห็นแต่เฉพาะงานของเรา งานของเราก็ดูเล็กน้อยเหลือเกิน
แต่เมื่อเราขยายทัศนะให้กว้าง จนเห็นว่า “งานของเราเชื่อมโยงกับสิ่งอื่นๆ อย่างไร” เราจะพบว่างานของเรามีความสำคัญ และเป็นส่วนที่ขาดไม่ได้สำหรับสิ่งที่ยิ่งใหญ่
นพ.อุดมศิลป์ ศรีแสงนาม เล่าว่า สมัยที่ยังทำธุรกิจของตนเองอดสงสัยไม่ได้ว่ายามประจำลานจอดรถผู้หนึ่งเหตุใดจึงมีความสุขกับการทำงานมาก เวลาห้ามรถเข้าหรือเปิดทางให้รถออกเขาจะทำอย่างกระฉับกระเฉง และมีชีวิตชีวาอย่ามาก ทั้งๆ ที่อายุก็มากแล้ว
เมื่อไปถามจราจรจำเป็นผู้นั้นก็ตอบว่า “เข้ารู้สึกว่างานของเขานั้นสำคัญมา ไม่ว่าคนใหญ่คนโตจากที่ไหนมา แม้แต่เจ้านายหรือประธานบริษัท ถ้าจะขับรถเข้าหรือออกจากสำนักงานก็ต้องเชื่อฟังเขา ถ้าเขาทำมือให้หยุดก็ต้องหยุด ต่อเมื่อให้สัญญาณจึงไปได้”
คุณค่าของงานส่วนหนึ่งเกิดจากการตระหนักว่า “งานนั้นให้สิ่งสำคัญแก่ตน สิ่งนั้นอาจไม่ใช่เงิน หากเป็นความภาคภูมิใจในตนเอง การได้สัมพันธ์กับผู้คน พบมิตรที่ประเสริฐ หรือมีโอกาสได้ใช้และพัฒนาความสามารถของตนอย่างเต็มที่"
ดังนั้นถ้ารักจะมีความสุขกับงาน ควรไตร่ตรองพิจารณาว่า งานนั้นให้ความหมายอะไรแก่ชีวิตบ้าง
uraiMan สคส.
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น