รอยยิ้มของเสือ
มีบางคนบอกว่าฉันเป็นเสือยิ้มยาก!
ใครที่สรุปฉันอย่างนี้ ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะระยะห่างระหว่างเขากับฉันมันมากไปหน่อย คือ...เขาก็ไม่ได้คิดผิดเสียทีเดียว และก็ไม่ได้ถูกทั้งหมด
เรื่องนี้เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ คนเรานานๆเห็นกันที หรือเห็นกันในบางมุม บางโอกาส บางสถานที่ก็มักจะสรุปเอาตามที่เห็น แต่ที่มากกว่านั้นหรือลึกซึ้งกว่านั้นก็ขาดโอกาสที่จะได้สัมผัส
บางคนที่รู้ดีจึงเลือกจะนำเสนอตัวเองให้คนอื่นเห็นในมุมที่ไตร่ตรองแล้วว่างาม ว่าชอบ ว่าดี และได้รับการยอมรับชื่มชม แล้วก็เลือกเก็บงำมุมที่ลึกซึ้ง(และลึกล้ำ)เอาไว้จนแนบเนียนสนิท...เรียกง่ายๆว่า"สร้างภาพ" ซึ่งฉันเขลาในเรื่องนี้เอามากๆ เพิ่งจะมารู้มาเห็นก็ตอนที่เริ่มจะแก่ตัวแล้วนี่ล่ะค่ะ(แต่ยังไม่แก่จัดนะคะ)
ที่ว่าเขลาก็เพราะเคยเสียใจมากมายกับภาพอีกด้านของคน ที่ฉันบังเอิญไปเห็น แล้วก็พบว่ามันช่างต่างกันราวกับฉันตีลังกาห้อยหัว(ถ้าเคยทำ คุณจะรู้ว่า ใน Position นี้เราจะมีเลือดขึ้นหน้า ปวดหัวตุบๆ และมึนตึ้บ) เฝ้าแต่ถามตัวเองว่าทำไมถึงเป็นอย่างนี้ ทำไมถึงทำกับชั้น??? สงสารตัวเองเหลือเกินที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้
ก่อนที่จะมารู้ว่า จริงๆแล้วเขาก็ทำกับทุกคนนั่นแหละ รวมทั้งทำกับตัวเขาเองด้วย ทำให้คนอื่นและตัวเองเชื่อว่า เขาเป็นเช่นนั้น ซึ่งมันจะช่วยลดทอนความรู้สึกผิด และหิริโอตตัปปะอันพึงมี...พอรู้ดังนี้ ฉันก็เลยเลิกสงสารตัวเอง หันมาสงสารเขาแทนค่ะ....คนอะไรโดนตัวเองหลอกซะเชื่อสนิท!! เมื่อไหร่จะตาสว่างก็ไม่รู้!!
และสำหรับตัวฉัน...ที่ดูเคร่งขรึมเวลาที่กำลังใช้ความคิด ดูเคร่งเครียดจริงจัง เวลาที่ให้สำคัญกับการทำอะไรสักอย่าง ดูกบฎเวลาที่เบื่อสุดๆเซ็งสุดๆกับเรื่อง(ที่ฉันคิดว่า)งี่เง่า ดูสดใสเวลาที่ปราศจาก 3 สถานการณ์ข้างบน และดูเจ้าเล่ห์เวลาที่ฉันมอง ยิ้ม แล้วไม่พูดอะไร
ฉันเป็นเสือยิ้มยากเหรอ? ฉันว่าฉันเป็นเสือตอนที่ฉันยิ้มมากกว่านะคะ
ความเห็น (3)
สวัสดีครับ
รู้จักแต่เสือร้องไห้ ย่างจิ้มแจ่ว ครับ
ขอบคุณ คุณ umi ค่ะ
ขอบคุณ คุณลุงวอ ค่ะ
ฉันมองเสือเอาไว้หลายมุมค่ะ
ถ้าเป็นลูกเสือ...ฉันว่าน่ารักดีค่ะ น่าอุ้มด้วย
ถ้าเป็นเสือโตแล้ว...ห่างๆไว้เป็นดี
ถ้าเป็นแม่เสือ....อันนี้ ยอมๆหน่อย ชีวิตจะเป็นสุข
ถ้าเป็นเสือร้องไห้...ย่างเสร็จแล้ว เรียกด้วยนะคะ อิอิ