betantawan
นางสาว ทานตะวัน แย้มบุญเรือง

บทเรียนจากโจรสลัด


ถ้าฉันเป็นโจรสลัด

อยากเล่าถึงหนังที่ฉันไปดูมาเมื่อวานค่ะ >0<

Pirates of the Carribian (At World's end) ซึ่งเป็นภาคที่ 3 ของเรื่องราวเกี่ยวกับโจรสลัด และโจรสลัดก็สอน"เรื่องของใจ" ให้กับฉันหลายเรื่องทีเดียว

ข้อแรกเลย...จะดูเรื่องนี้ให้เข้าใจดีต้องดูสองภาคแรกก่อนค่ะ เพราะเราจะเข้าใจที่มาที่ไปและตัวตนของตัวละครได้ชัดเจนกว่า # คงเหมือนการคบหากับใครที่ต้องใช้เวลาดูกันให้ดีๆ อย่าเพิ่งไปสรุปตัดสินเขา และถ้ารู้จักดีแล้วล่ะก้อ จะดีชั่วถูกผิดยังไงก็จะได้เข้าใจไงคะ ว่าเพราะอะไรเขาจึงเป็นเช่นนั้น

ข้อที่ 2...โจรสลัดให้ความเคารพผู้เป็นกัปตันอย่างยิ่ง ว่าอย่างไรก็ว่าตามกัน ไปไหนไปกัน นั่นคงเป็นเพราะถือว่าลงเรือลำเดียวกันแล้ว # ฉันเชื่อว่าความศรัทธาเป็นบ่อเกิดของความเคารพและความเชื่อมั่นค่ะ ลูกน้องต้องศรัทธานาย และนายก็ต้องศรัทธาลูกน้อง ที่สำคัญคือนายต้องทำตัวให้น่าศรัทธาด้วยเช่นกัน ถ้าทุกคนมีต่างมีความศรัทธา ความสามัคคีจะเกิด ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันจะมีให้เห็น ความมั่นคงจะตามมาและชัยชนะก็จะเป็นของโจรสลัด เอ๊ย! ของเรา

ข้อที่ 3...ในความเป็นโจรนั้น เมื่อถึงเวลาต้องตัดสินใจหรือต้องหาข้อสรุป โจรสลัดก็มี "กฏของโจรสลัด" เอาไว้ช่วยตัดสิน # "คนกบฎ" อย่างฉันเอง(และใครอีกหลายคน) ต่อให้ดื้อแค่ไหน รั้นแค่ไหน นอกกรอบแค่ไหน แต่ก็ยังต้องมีขอบเขตค่ะ อย่างน้อยๆก็คือกฎหมายและศีลธรรมที่ช่วยตัดสินและให้ความเป็นธรรมกับคนในสังคม

ข้อที่ 4...โจรสลัดมีความกล้าและฮึกเหิมอยู่ในใจ แม้จะต้องต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามที่เหนือกว่า ก็ยังไม่ยอมท้อถอย ยิ่งถ้ากัปตันรู้จักปลุกใจ และมอบหมายงานที่เหมาะสมให้ โอกาสชนะก็มีได้อย่างไม่คาดฝัน # ถ้าฉันเป็นนายคน ฉันจะพยายามศึกษาค่ะว่าลูกน้องของฉันชอบอะไร ถนัดอะไร และฉันจะให้โอกาสพวกเขาได้ลงมือทำ ที่สำคัญฉันจะไม่ลืมให้กำลังใจลูกน้องค่ะ

ข้อที่ 5....ในงานชุมนุมโจรสลัด หัวหน้าโจรทั้ง 9 ต้องแสดงเหรียญประจำตัว ซึ่งในความเป็นจริงมันคือสิ่งของสารพัดอย่างที่ไม่ได้มีราคาค่างวดอะไร เพราะช่วงนั้นเหล่าโจรสลัดกำลังตกอับ อะไรก็ได้ที่ติดตัวมาจึงถือเป็นเหรียญประจำตัว # เรื่องนี้สอนความเรียบง่ายและพอเพียงให้ฉันค่ะ ไม่ต้องอธิบายคุณก็เข้าใจดีใช่ไหมคะ

ข้อ 6...นางเอกของเรื่องเก่งและสวยค่ะ เธอเป็นลูกขุนนางที่เข้ามาอยู่ในหมู่โจรด้วยเหตุหลายประการ แต่สุดท้ายเธอก็ได้รับโหวตให้เป็นหัวหน้าของโจรสลัดทั้งหมด นำทัพโจรสลัดเข้าต่อสู้กับขุนนาง(ที่รังแกและเอาเปรียบโจรสลัด) # ฉันคิดว่าคุณค่าของผู้หญิงน่าจะอยู่ที่มันสมองเป็นอันดับแรกค่ะ ส่วนความงามถือเป็นกำไรของเธอและโลก ก็เขาบอกว่าผู้หญิงทำให้โลกสวยงามไม่ใช่หรือคะ

 ข้อที่ 7...กัปตันแจ็ค สแปโรว์ (ตัวเอกของเรื่อง) กะล่อน เจ้าเล่ห์ คุยโม้ เจ้าคารม ในขณะเดียวกันก็แสดงความขลาดและเสียฟอร์มบ่อยครั้ง เขาเป็นคนเพ้อฝัน คิดแปลก บ้าๆบ๊อง เวอร์ แต่ก็ใช้ไหวพริบเอาตัวรอดได้ # คนแบบแจ็คอาจไม่ใช่คนดีหรือพระเอกในอุดมคติของผู้คน แต่ฉันชอบเขาค่ะ เพราะเขามีความเป็น"คนธรรมดาสามัญ"ที่ไม่ได้ดีเลิศเลอ แต่ก็ไม่ได้เลวสุดขั้ว ชั่วสุดขีด แจ็คมีช่วงเวลาที่แพ้ก็มาก ผิดหวังก็บ่อย แต่เขาก็ยิ้มรับมันได้ ปรับตัวได้กับช่วงเวลาที่ตกต่ำของตัวเอง ก่อนจะกลับมายืนเด่นเป็นเป็นสง่าเป็นกัปตันบนเรือแบล็คเพิร์ลของเขาได้อีกครั้ง (ตอนจบของภาค 3 นี้ แจ็คก็โดนขโมยเรือไปอีกแล้วค่ะ  แต่เขาไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรเลย เพราะเขาชิงขโมยแผนที่เดินเรือมาไว้ล่วงหน้าแล้ว หุหุ!) 

ข้อที่ 8...คำพูดที่ว่า "ไม่มีสัจจะในหมู่โจร" เป็นเรื่องจริง เพราะระหว่างโจรสลัดแต่ละกลุ่มพร้อมจะหักหลังกันได้ทุกเมื่อ ถ้าเห็นว่าทำแล้วพวกเขาจะได้รับประโยชน์มากกว่า บ้างก็มีแผนการที่ปิดบังซ่อนเร้น รู้ตัวอีกทีก็คว้าดาบ คว้าปืนมาจ่อกันเองเข้าแล้ว  แถมเมื่อมารวมตัวกันได้ ถ้าความคิดเห็นไม่ลงรอยก็เข่นฆ่าใช้กำลังกันทันที # แปลกแต่จริงค่ะ ที่เรื่องแบบนี้ก็มีในกลุ่ม"คนที่บอกว่าตัวเองไม่ใช่โจร"ด้วย เอ๊ะ! หรือว่าฉันเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า???

ข้อที่ 9....(ซึ่งเป็นข้อสุดท้ายเท่าที่ฉันนึกออกในตอนนี้) ต้องขอย้อนไปที่ตอนต้นเรื่องค่ะ เป็นฉากการแขวนคอคนที่เข้าข้างโจรสลัด เด็กคนหนึ่งก้าวขึ้นบนแท่นประหารอย่างสงบ แล้วเริ่มต้นร้องเพลงของโจรสลัด เสียงเล็กๆดังก้องอยู่ท่ามกลางความเงียบ ชั่วอึดใจทุกคนที่ยืนเข้าคิวรอความตายอยู่ก็ร้องเพลงประสานเสียงกันดังก้อง ใบหน้าที่เคยก้มต่ำ เงยขึ้นสบตากับผู้คุมอย่างทรนง...แล้วพวกเขาก็ถูกแขวนคอตาย # หลายคนอาจคิดว่า รู้ทั้งรู้ว่าส่งเสียงไปก็ใช่ว่าจะได้อะไรขึ้นมา พูดออกไปก็ใช่ว่าใครเขาจะฟัง นอกจากไม่ได้เกิดแล้วอาจจะตายสนิท ก็เลยเลือกที่จะเงียบงัน แต่ฉันกลับคิดว่า...หากจะต้องตาย ฉันก็ขอตายอย่างมีสิทธิ์มีเสียงและมีศักด์ศรี แทนที่จะตายไปโดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ถึงแม้การเปล่งเสียงของฉันจะไม่ใช่การร้องขอชีวิต แต่อย่างน้อยมันอาจจะก้องไปถึงคนอื่นที่จะมาต่อสู้แทนฉันในขณะที่ฉันตายไปแล้วก็ได้ ฉากนี้จึงเป็นฉากที่ฉันประทับใจมากค่ะ 

เขียนมาจนครบ 9 ข้อนี้...ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองอินกับโจรสลัด จนอาจจะเป็นโจรสลัดได้แล้ว

และถ้าเป็นจริงๆล่ะก้อ ฉันไม่ขอเป็นนางเอกนะคะ ฉันขอเป็นแจ็ค สแปโรว์ค่ะ

หมายเลขบันทึก: 98376เขียนเมื่อ 24 พฤษภาคม 2007 18:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม 2012 21:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท