· กอด บอกให้รู้ว่า ยังรักและห่วงใยเสมอ
· กอด บอกให้รู้ว่า เมื่อมีความทุกข์ฉันพร้อมปลอบใจ
· กอด บอกให้รู้ว่า เมื่อทำผิด พร้อมให้อภัย เริ่มต้นใหม่
· กอด บอกให้รู้ว่า ดีใจในความสำเร็จ
· กอด บอกให้รู้ว่า ตื่นเต้นที่ได้พบ
· กอด บอกให้รู้ว่า คิดถึง คิดถึงมาก
· กอด บอกให้รู้ว่า เรามีกันและกัน*
เรื่องครอบครัวอบอุ่น ครอบครัวแข็งแรง บางที่เราก็ยกเอาทฤษฎีหรือวิธีการอะไรต่อมิอะไรมากมายมาอธิบาย กลายเป็นเส้นผมบังภูเขา อ้อมกอดเอยู่กับเรามาแต่อ้อนแต่ออก ตอนตัวแดงๆเราก็อบอุ่นอยู่ในอ้อมกอดของผู้ที่ให้กำเนิดและเลี้ยงดูเรา ต่อเมื่อโตขึ้นสายใยที่อบอุ่นกลับทอดยาวออกไปๆ จนละเลยและลืมเลือน
ถ้าไม่มีเรื่องต้องปลอบโยนก็ไม่โผเข้ากอดกันเสียที สมาชิกในครอบครัวกอดกันแทบนับครั้งได้ ทั้งนี้เพราะเราไม่ได้สร้างสัมพันธ์ด้วยอ้อมกอดให้เคยชิน ทั้งๆที่ทำได้ง่ายๆ มีอานุภาพทางใจลึกซึ้งยิ่งนัก ทุกอ้อมกอดจำได้มาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน ถ้าให้ไล่เลียงจะไม่ลืมเลยแม้สักครั้งเดียว เคยโผเข้ากอดในล็อบบี้โรงแรม ที่ทำงาน ที่บ้าน เป็นความรู้สึกดีๆที่มนุษย์สามารถถ่ายทอดให้กันได้
กอดล่าสุด เป็นกอดของลูกสาวคนเล็ก ที่เธอเผลอทำอะไรตามอำเภอใจ เป็นความห่วงอาลัยจนน้ำตาชุ่มอก ปลอบโยนในอ้อมกอดอบอุ่นใจที่สุดเท่าที่มนุษย์จะให้กันได้ เสียดายที่เรากอดกันช้า และกอดกันน้อยไปหน่อย ถ้ากอดกันจนเป็นปกติ บางที่เรื่องร้ายๆอาจจะไม่บานปลายขยายผลให้กังวลถึงเพียงนี้
ผู้สูงอายุมักจะเป็นฝ่ายถูกกอด แต่ไม่ว่าจะกอดอย่างไรล้วนประทับใจทั้งนั้น เพราะเป็นความปรารถนาดีระหว่างกัน ตามที่เคยเขียนไว้ในตอนเฮฮาศาสตร์ว่าผมถูกกอดจนน่วม วันนี้ขอย้อนรอยกอด เอาภาพลูกสาวคนโตโผมากอดให้กำลังใจ ตามด้วยกอดของคุณน้า คุณลูก คุณหลาน กอดประสานไมตรีมีค่าล้ำน้ำใจ ถ้าตราบใดยังกอดกันไหวก็กอดให้กำลังใจกันต่อๆไปเถิดนะคนดี
กอดเป็นความรู้สึกที่ดีไม่มีลืมเลือน ต่อยอดไปถึงสรรพสิ่งต่างๆ อยากให้ต้นไม้ สัตว์เลี้ยงอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข อะไรทำให้ได้ก็จะพยายามทำเต็มที่ ทุกค่ำคืนแผ่เมตตาฝากลมฝากฟ้าไปถึงสม่ำเสมอ แถมตัวเองยังนอนหลับฝันดี ฝันเป็นสี คงได้อิทธิพลจากทีวี ที่สมัยนี้ไม่มีระบบขาวดำ เทคโนโลยีช่วยให้อะไรๆออกมาเป็นสี ช่วยให้ฝันพลอยมีสีสันไปด้วย
ผมชอบเพลงที่นักศึกษาพยาบาลมาร้องที่นี่ ฟังครั้งใดก็ซึ้งใจกับเพลงที่เปล่งออกมาจากปากน้อยๆพยาบาลตัวจริง..
..เธอคือดอกไม้อยู่ในป่าเขา เธอคือสีขาวในโลกสีดำ..
กว่าจะถึงตะวันรุ่งสาง ผมมีเวลาเที่ยวฝันถึงคนโน้นคนนี้ ไล่เรียงไปจากเหนือจรดใต้ ลำดับภาพได้สวยงาม เหมือนภาพถ่ายของอาจารย์แป๋วยังไงยังงั้นเลยละครับ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ คืนนี้จะไปเข้าไปในฝันให้ดู อย่านอนละเมอก็แล้วกัน เดี๋ยวจะเพี้ยนเป็นฝันผวา ฮะฮะฮ้า!!
ครอบครัวกอดกันลีลาวดี*
สวัสดีค่ะพ่อครูฯ
เมื่อคืนพรรคพวกทาง ม.อ. ไปทานข้าวเย็น กับกะปุ๋ม ได้สัมผัสความสุขกันแบบอิ่มท้อง อิ่มใจ กันอย่างทั่วหน้า เสียดายที่ไม่มีใครหิ้วกล้องถ่ายรูปไปเลย เพราะต่างคนต่างเข้าใจว่า คนโน้น คนนี้ คงจะเอาไป ดังนั้น ความสุขของเมื่อวานจึงตราตรึงอยู่ในใจของทุกคนเท่านั้น
กลับมาถึงหลับเป็นตายเลยค่ะ มิน่าหละเมื่อคืนหนูนอนไม่หนาวเลย เพราะมีพ่อคอยกอดให้อุ่นตลอดคืนนี่เองค่ะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
ฝากการบ้าน ครูสุ
กรุณาช่วยโอนบล็อกนี้ไปให้ www.thaifamilylearning.com ด้วย
ตอบแทนที่เขาส่งเรื่องครอบครัวกอดกัน มาให้
เช้านี้หิวกอดจัง
ขอสัก 3 กาละมังสิจ๊ะ
วัฒนธรรมเรา ไม่ค่อยนิยมให้คนโตๆ แล้วกอดกัน ตอนลูกหลานยังเล็กๆ เป็นเด็กกอดคลอคลียกันทั้งวันโตๆขึ้นมา กว่าจะได้กอดอาจจะปีละครั้ง ...กอดทีไร ไม่ว่าจะกอดใคร อบอุ่นทุกครั้งไปค่ะ ... จากบันทึกนี้จะพยายามกอดคนในครอบครัว กอดเพื่อน กอดผู้ที่เคารพให้มากขึ้นค่ะ....ขอบคุณค่ะ
คิดถึง ครูบา พี่อุทัย และน้องกิ่งครับ
ต่างกันจริงๆ ครับ ชีวิต ในเมือง กับ ความร่มรื่นท่ามกลางธรรมชาติ (ถึงแม้จะร้อนและคันไปบ้าง) :)
ศุภกิจ (สศก.)