กอด กอด และกอด


ผมแก่แล้ว ผู้สูงอายุมักจะเป็นฝ่ายถูกกอด แต่ไม่ว่าจะกอดอย่างไรล้วนประทับใจทั้งนั้น เพราะเป็นความปรารถนาดีระหว่างกัน ตามที่เคยเขียนไว้ในตอนเฮฮาศาสตร์ว่าผมถูกกอดจนน่วม วันนี้ขอย้อนรอยกอด

 

·        กอด บอกให้รู้ว่า ยังรักและห่วงใยเสมอ

·        กอด บอกให้รู้ว่า เมื่อมีความทุกข์ฉันพร้อมปลอบใจ

·        กอด บอกให้รู้ว่า เมื่อทำผิด พร้อมให้อภัย เริ่มต้นใหม่

·        กอด บอกให้รู้ว่า ดีใจในความสำเร็จ

·        กอด บอกให้รู้ว่า ตื่นเต้นที่ได้พบ

·        กอด บอกให้รู้ว่า คิดถึง คิดถึงมาก

·        กอด บอกให้รู้ว่า เรามีกันและกัน*                                                                  

  

เรื่องครอบครัวอบอุ่น ครอบครัวแข็งแรง บางที่เราก็ยกเอาทฤษฎีหรือวิธีการอะไรต่อมิอะไรมากมายมาอธิบาย กลายเป็นเส้นผมบังภูเขา อ้อมกอดเอยู่กับเรามาแต่อ้อนแต่ออก ตอนตัวแดงๆเราก็อบอุ่นอยู่ในอ้อมกอดของผู้ที่ให้กำเนิดและเลี้ยงดูเรา ต่อเมื่อโตขึ้นสายใยที่อบอุ่นกลับทอดยาวออกไปๆ จนละเลยและลืมเลือน

ถ้าไม่มีเรื่องต้องปลอบโยนก็ไม่โผเข้ากอดกันเสียที สมาชิกในครอบครัวกอดกันแทบนับครั้งได้ ทั้งนี้เพราะเราไม่ได้สร้างสัมพันธ์ด้วยอ้อมกอดให้เคยชิน ทั้งๆที่ทำได้ง่ายๆ มีอานุภาพทางใจลึกซึ้งยิ่งนัก ทุกอ้อมกอดจำได้มาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน ถ้าให้ไล่เลียงจะไม่ลืมเลยแม้สักครั้งเดียว  เคยโผเข้ากอดในล็อบบี้โรงแรม ที่ทำงาน ที่บ้าน เป็นความรู้สึกดีๆที่มนุษย์สามารถถ่ายทอดให้กันได้  

 

กอดล่าสุด เป็นกอดของลูกสาวคนเล็ก ที่เธอเผลอทำอะไรตามอำเภอใจ เป็นความห่วงอาลัยจนน้ำตาชุ่มอก ปลอบโยนในอ้อมกอดอบอุ่นใจที่สุดเท่าที่มนุษย์จะให้กันได้ เสียดายที่เรากอดกันช้า และกอดกันน้อยไปหน่อย ถ้ากอดกันจนเป็นปกติ บางที่เรื่องร้ายๆอาจจะไม่บานปลายขยายผลให้กังวลถึงเพียงนี้ 

ผู้สูงอายุมักจะเป็นฝ่ายถูกกอด แต่ไม่ว่าจะกอดอย่างไรล้วนประทับใจทั้งนั้น เพราะเป็นความปรารถนาดีระหว่างกัน ตามที่เคยเขียนไว้ในตอนเฮฮาศาสตร์ว่าผมถูกกอดจนน่วม วันนี้ขอย้อนรอยกอด เอาภาพลูกสาวคนโตโผมากอดให้กำลังใจ ตามด้วยกอดของคุณน้า คุณลูก คุณหลาน กอดประสานไมตรีมีค่าล้ำน้ำใจ ถ้าตราบใดยังกอดกันไหวก็กอดให้กำลังใจกันต่อๆไปเถิดนะคนดี 

กอดเป็นความรู้สึกที่ดีไม่มีลืมเลือน ต่อยอดไปถึงสรรพสิ่งต่างๆ อยากให้ต้นไม้ สัตว์เลี้ยงอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข อะไรทำให้ได้ก็จะพยายามทำเต็มที่  ทุกค่ำคืนแผ่เมตตาฝากลมฝากฟ้าไปถึงสม่ำเสมอ แถมตัวเองยังนอนหลับฝันดี ฝันเป็นสี คงได้อิทธิพลจากทีวี  ที่สมัยนี้ไม่มีระบบขาวดำ เทคโนโลยีช่วยให้อะไรๆออกมาเป็นสี ช่วยให้ฝันพลอยมีสีสันไปด้วย 

ผมชอบเพลงที่นักศึกษาพยาบาลมาร้องที่นี่  ฟังครั้งใดก็ซึ้งใจกับเพลงที่เปล่งออกมาจากปากน้อยๆพยาบาลตัวจริง.. 

..เธอคือดอกไม้อยู่ในป่าเขา เธอคือสีขาวในโลกสีดำ..

กว่าจะถึงตะวันรุ่งสาง ผมมีเวลาเที่ยวฝันถึงคนโน้นคนนี้ ไล่เรียงไปจากเหนือจรดใต้ ลำดับภาพได้สวยงาม เหมือนภาพถ่ายของอาจารย์แป๋วยังไงยังงั้นเลยละครับ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ คืนนี้จะไปเข้าไปในฝันให้ดู อย่านอนละเมอก็แล้วกัน เดี๋ยวจะเพี้ยนเป็นฝันผวา ฮะฮะฮ้า!!

ครอบครัวกอดกันลีลาวดี* 

หมายเลขบันทึก: 97982เขียนเมื่อ 22 พฤษภาคม 2007 10:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

สวัสดีค่ะพ่อครูฯ

               เมื่อคืนพรรคพวกทาง ม.อ. ไปทานข้าวเย็น กับกะปุ๋ม ได้สัมผัสความสุขกันแบบอิ่มท้อง อิ่มใจ กันอย่างทั่วหน้า  เสียดายที่ไม่มีใครหิ้วกล้องถ่ายรูปไปเลย เพราะต่างคนต่างเข้าใจว่า คนโน้น คนนี้ คงจะเอาไป  ดังนั้น ความสุขของเมื่อวานจึงตราตรึงอยู่ในใจของทุกคนเท่านั้น

             กลับมาถึงหลับเป็นตายเลยค่ะ  มิน่าหละเมื่อคืนหนูนอนไม่หนาวเลย  เพราะมีพ่อคอยกอดให้อุ่นตลอดคืนนี่เองค่ะ

              ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

P
  • ถ้ารณรงค์เรื่องนี้ 
  • คงต้องสร้างกระแส 
  • ..วันนี้คุณกอดคนที่อยู่ใกล้ชิดแล้วหรือยัง!!

ฝากการบ้าน ครูสุ

กรุณาช่วยโอนบล็อกนี้ไปให้ www.thaifamilylearning.com ด้วย

ตอบแทนที่เขาส่งเรื่องครอบครัวกอดกัน มาให้

เช้านี้หิวกอดจัง

ขอสัก 3 กาละมังสิจ๊ะ

  • ตามมากอดกัลยาณมิตร G2K ทุกคนด้วยคนนะคะพ่อครูขา
อยากถูกกอดบ้างจังเลยครับ ฮ่าๆๆๆ ว่าแต่ว่าไม่เคยกอดพ่อเลย ครั้งนี้ต้องไปกอดเสียหน่อย อย่าอิจฉานะพี่สมพร พี่รัตติยา พี่อัมพร ฮ่าๆๆๆ
P
บางคนกว่าจะคิดได้ ก็กลายเป็นกอดครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ในวันที่มากราบน้ำอาบศ..

วัฒนธรรมเรา ไม่ค่อยนิยมให้คนโตๆ แล้วกอดกัน ตอนลูกหลานยังเล็กๆ เป็นเด็กกอดคลอคลียกันทั้งวันโตๆขึ้นมา กว่าจะได้กอดอาจจะปีละครั้ง ...กอดทีไร ไม่ว่าจะกอดใคร อบอุ่นทุกครั้งไปค่ะ ... จากบันทึกนี้จะพยายามกอดคนในครอบครัว กอดเพื่อน กอดผู้ที่เคารพให้มากขึ้นค่ะ....ขอบคุณค่ะ

พรุ่งนี้ไปกอดสาวขอนแก่นบ้างดีกว่า  อิอิ
  • ไปด้วยพี่หนิง กอดใคร ท่านอาจารย์ paew หรือใครดี
  • ฮ่าๆๆๆ

คิดถึง ครูบา พี่อุทัย และน้องกิ่งครับ

ต่างกันจริงๆ ครับ ชีวิต ในเมือง กับ ความร่มรื่นท่ามกลางธรรมชาติ (ถึงแม้จะร้อนและคันไปบ้าง) :)

ศุภกิจ (สศก.)

ครูบาฯ ครับ บล๊อคนี้เอาไปเยอะหน่อยนะครับ   ขออนุญาติครับ   ขอบคุณครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท