เมื่อต้นเดือนพฤษภาคม 50 มีโอกาสไปทัศนศึกษา
ที่ประเทศเพื่อนบ้าน เวียดนาม ไปกลาง ๆ นะ แถวเมือง เว้ ดานัง
ฮอยอันฉันรักเธอ เวลานั้นไปต้องห่วง เพราะเวลาเดียวกันกับประเทศ
ไทยเรา นาฬิกาใช้เรือนเดิม เวลาเดียว ค่าเงินบาทไทยแข็งตัวที่ 1
บาท แลกได้ 450 ดอง หรือ โดง นี่แหละ ใช้เงินอย่างไรก็ไม่เกิน
1 พัน ซะที จนไปเจอตะเกียบไม้ถูกใจ เลยหมดเงินเลยหลักพันไป
มีพี่ในทีมเดียวกัน พี่เขาบอกว่าพกเงินไป 1 หมื่นบาท ใช้ไปแล้วรวม
ทิป ไกด์ ด้วย ใช้ไป 900 บาท พี่เขาช่างเศรษฐกิจพอเพียงจริงๆ
นับถือนะเนี่ย ข้อคิดที่ได้มาจากเวียดนามก็จะสรุปดังนี้ค่ะ
1. คนเวียดนาม เขาไม่อ้วนเลย เขากินผักกันเก่งกาจ ปลูกกินเองด้วย
พี่ไทย ไปอ้วนปึ้ก ทุกทีม หาสาวเวียดนามอ้วนๆ ไม่มีแน่นอน
2. การศึกษา ระบบที่ทำให้เด็กเก่ง ฉลาด ก็เป็นระบบให้ทุนเรียนของ
รัฐบาล ถึงจะมีการคอรัปชั่นมากอย่างไร ก็สนับสนุนให้เด็กเขาได้
เหรียญคณิตศาสตร์โอลิมปิกทุกปี ไม่มีปีไหนไม่ได้
3.บ้าน สิ่งปลูกสร้าง พอตัว เพียงพอ ไม่เกิน 4 เมตร หน้าบ้าน
4. ที่ดิน ที่เป็นของรัฐ ขายให้กับคนรวย คนจนต้องรอไปก่อนน่ะ
เพราะแพงมาก (ไม่ได้ถามว่าเท่าไร)
แต่อย่างไร ฉันก็ขอกลับมาอ้วนในเมืองไทยอย่างเดิม เพราะคิดถึงหมูกะทะแถวหลัง มอ.นอ. เหลือเกินแล้ว กินแต่ผัก ปลา มาหลายมื้อ อาศัยน้ำพริก ของพี่ไกด์ใจดี ไม่งั้น ผอมตายไปแล้วล่ะ
ใครอยากไปเที่ยวเวียดนาม ก็ไปเถอะ ไม่ไกลเลย แล้วจะได้รู้เห็นมุมมองหลาย ๆ แบบ ต่างกันไป แล้วมาเล่าให้ฟังบ้างนะเจ้าค่ะ
น่าไปเที่ยวจังครับ
ส่วนตัวผมสนใจสถาปัตยากรรมแบบจีน และคิดว่า เวียดนามมีด้วย
ความเรียบง่ายที่เวียดนาม มีหลายคนบอกว่ามีเสน่ห์
จะติดตามอ่านนะครับ