โรงเรียนทันตแพทย์สร้างสุข (12)
หลังจากผ่านกิจกรรมละลายพฤติกรรมมาสองช่วง ช่วงบ่ายวันที่ 5 ธ.ค. เป็นกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องการเรียนรู้ที่เป็นสุขครับ ช่วงนี้เอาเก้าอี้ออกจากห้องประชุมทั้งหมด เพื่อให้ทุกคนนั่งกับพื้น รวมทั้งขอห้องประชุมเล็กอีกห้องหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ๆกัน และบริเวณทางเดินหน้าห้องประชุมด้วย เนื่องจากห้องประชุมใหญ่ห้องเดียว แต่ละกลุ่มจะนั่งชิดกันเกินไป เกรงว่าเสียงจะตีกันหรือไปสนใจกลุ่มอื่น จึงพยายามจัดให้แต่ละกลุ่มมีระยะห่างพอสมควร <p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal">เมื่อเริ่มกิจกรรม ทุกคนรวมกันในห้องประชุมก่อน เพื่อฟังคำชี้แจงกติกาในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ผมอธิบายวัตถุประสงค์ หัวข้อในการแลกเปลี่ยน การฟังอย่างตั้งใจ การเล่าเรื่องและรายละเอียดอื่นๆในการทำกิจกรรม (ได้กล่าวถึงไปแล้วในขั้นตอนการเตรียมงาน) รวมทั้งแจกเอกสารคำอธิบายกิจกรรม (ผมเอา file มาแปะไว้ด้วยครับ click ที่เอกสารที่แจก , file powerpoint )ให้ทุกคนด้วย เมื่ออธิบายเสร็จจึงให้แต่ละกลุ่มแยกย้ายกันไปทำกิจกรรมตามบริเวณที่กำหนดไว้</p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal"></p>
<p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal">เมื่อแยกย้ายเข้ากลุ่มแต่ละกลุ่มนำเลือกประธานและเลขานุการกลุ่ม จากนั้นให้สมาชิกอ่านกติกาอีกรอบหนึ่ง จึงเริ่มทำสมาธิ สิ่งที่ได้ปรับปรุงเพิ่มเติมอีกอย่างหนึ่งจากการทดลองครั้งที่สองก็คือ ในการทำสมาธิคราวนี้ ได้เลือกใช้อาสนะท่าศพของโยคะ มาให้ทุกคนทำ รวมทั้งให้หายใจด้วยกระบังลมเป็นระยะเวลานานพอสมควร (ประมาณ 20 รอบหายใจ) </p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal">
</p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal"> จากนั้น facilitator อ่านบทที่เตรียมไว้ให้ทุกคนที่นอนอยู่ฟัง คือ ให้ทุกคนนึกถึงเรื่องที่จะเล่าว่าจะเล่าเรื่องอะไร เรื่องนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร มีที่มาที่ไปอย่างไร ฉันทำอะไร มีใครบ้างที่เกี่ยวข้องในเหตุการณ์นั้น เหตุการณ์แวดล้อมเป็นอย่างไร แต่ละส่วนเกี่ยวข้องกันอย่างไร ฉันรู้สึกอย่างไร ปัจจัยอะไรที่ทำให้มีความสุข ภาคภูมิใจ รู้สึกดี หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไปแล้วรู้สึกหรือคิดยังไง หลังอ่านจบปล่อยให้ทุกคนทำสมาธิต่อจนครบ 10 นาที หลังทำสมาธิเสร็จแล้ว ให้ทุกคนเขียนเรื่องที่จะเล่าลงในกระดาษ A4 เปล่า (ไม่ต้องใส่ชื่อ แต่ให้ระบุที่มุมขวาบนว่าเป็นนิสิตหรืออาจารย์) ขอให้เขียนโดยละเอียดที่สุดเท่าที่จะเขียนได้ เหมือนเขียนนิยาย สามารถระบุชื่อบุคคลที่เกี่ยวข้องในเหตุการณ์ได้ ไม่ว่าจะเป็นอาจารย์หรือนิสิต ขณะเล่าเรื่องก็เอ่ยชื่อได้เช่นเดียวกัน (เพราะเป็นการชื่นชมในการทำดี สิ่งดีดี เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัวว่าจะเป็นการไม่ดีที่จะระบุชื่ออาจารย์หรือเพื่อน) การเขียนก่อนเล่าเรื่องมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ทุกคนได้เรียบเรียง ทบทวน จัดระบบความคิดอีกครั้ง </p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal">
</p> <p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal">ในช่วงนี้แต่ละกลุ่มทำไม่พร้อมกันครับ แล้วแต่ facilitator แต่ละกลุ่มจะดำเนินการ รวมๆแล้วใช้เวลาในการทำสมาธิและเขียนเรื่องเล่าประมาณ 30 นาที เมื่อเข้าสู่ช่วงแลกเปลี่ยน บรรยากาศในช่วงนี้ดีเกินกว่าที่ทีมงานคาดไว้มาก ทุกคนมีเรื่องเล่าดีดีที่เป็นความสุขในคณะทันตแพทยศาสตร์ ม.นเรศวรครับ คนที่เราคิดว่าไม่น่าจะมี (เพราะดูเป็นทุกข์เหลือเกิน) ก็มีเรื่องราวความสุข โดยที่ facilitator ไม่ต้องออกแรงชักนำเท่าไหร่เลยครับ ผมคิดว่าเมื่อทุกคนได้ฟังเรื่องราวที่ดีเหล่านี้แล้ว คงถูกพลังแห่งความดีชักนำให้มีความรู้สึกดีดีและคิดถึงเรื่องราวดีดีของตัวเองได้ รู้สึกได้ถึงความสุขที่อบอวลไปทั่วครับ ร้องไห้กันทั้งลูกศิษย์และอาจารย์ กระดาษทิชชู่หมดไปเยอะครับ นอกจากผมจะเดินสังเกตการณ์ทั่วๆไปแล้วก็ทำหน้าที่แจกกระดาษทิชชู่ไปด้วย </p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal">
</p> 
<p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-cluster; margin: 1.5pt 3pt; text-indent: 33pt; line-height: normal; text-align: justify" class="MsoNormal">ตามแผน กำหนดให้ช่วงบ่ายนี้ เลิกประมาณ 16.00 น.ครับ แต่ปรากฏว่าไม่มีใครยอมเลิก ทุกคนอยากจะฟังเรื่องของทุกคนในกลุ่มให้ครบก่อน ถึงจะยอมเลิก (อาหารว่างที่จัดเสร็จตั้งแต่บ่ายสองครึ่งก็ไม่มีใครลุกไปกินด้วยครับ) หลายๆคนตอบว่า ไม่อยากพลาดแม้แต่เรื่องเดียว กว่าจะเสร็จเรียบร้อยก็เกือบๆ 18.00 น.ครับ แต่แค่สรุป key success factor เสร็จนะครับ ยังไม่ได้กลับมารวมกันเพื่อเล่าเรื่องที่เป็น best practice เลย ณ เวลานั้นผมจึงตัดสินใจให้พักแล้วประกาศว่ายกเลิก best practice เนื่องจากเวลาไม่พอ เท่านั้นล่ะครับ มีคนเดินมาหาผมเยอะมาก เพื่อจะบอกว่าไม่อยากให้ยกเลิกช่วง best practice เค้าอยากฟัง เลิกดึกไม่เป็นไร ฯลฯ ทำให้ต้องเอา best practice ไปทำช่วงค่ำต่อ</p>
