ทัศนาพาชื่น(หัวใจ) : 9 (ก้าว)ของวันอันแสนสุข (7) กัลยาณมิตร
หลังจากหมดภาระในการทำหน้าที่นักกีฬาวอลเล่ย์บอล ทำให้มีเวลาว่างในการตามไปเชียร์ให้กำลังใจแก่นักกีฬาประเภทต่าง ๆ ไม่เฉพาะของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่เท่านั้น เรายังตามไปให้กำลังใจกับเพื่อนต่างมหาวิทยาลัยซึ่งเป็นกัลยาณมิตรที่ดีกับเรามาโดยตลอด เช่น มหาวิทยาลัยรามคำแหง มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช เป็นต้น
10 กว่าปีที่ได้เข้ามาร่วมแข่งขันกีฬาบุคลากร ทีมวอลเล่ย์บอล มหาวิทยาลัยรามคำแหง เป็นกัลยาณมิตรที่มีการติดต่อ มีสัมพันธภาพที่ดีร่วมกันมาโดยตลอด ไม่เฉพาะในเรื่องการแข่งขันเท่านั้น เราหลาย ๆ คนได้ดูแลสุขทุกข์กัน ทั้งในเรื่องงาน ในเรื่องส่วนตัว ถือเป็นความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนยาวนานมาตลอด
ขอบคุณพี่เซี้ยม (ทีมชาติเดิม...ปัจจุบันได้เป็นผู้ฝึกสอนทีม ม.รามฯ) พี่กาญ (ผู้เป็นที่รักของน้อง ๆ) พี่หน่อย พี่กฤต พี่แหวว น้องออ และน้อง ๆ รุ่นใหม่ทุกคนที่ได้สานต่อเจตนารมย์ของพี่ ๆ ขอบคุณในความรักที่มีให้กันนะคะ
8 พค.50
โอ้โห...น้องอึ่งอ๊อบแข่งกีฬามหาวิทยาลัยมา 10 กว่าปีแล้วหรอค่ะ... เก่งมากๆ เลยค่ะ ...
ไปแข่งกีฬาแล้วได้เพื่อน ได้มิตรภาพที่ดี เป็นสิ่งที่ดีมากๆค่ะ ...
อ.แป๋วขา
เด็ก ๆ เรียกป้าแล้วค่ะ
อิอิอิ
แต่ป้ายังหน้าเอ๊าะ ๆ อยู่เน๊าะ
ได้เพื่อนเยอะมากค่ะ ได้สิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิต สร้างกำลังใจในการอยู่ร่วมกันบนโลกใบนี้ได้อย่างสวยงาม
ไม่เคยเหงา...เพราะเรามีเพื่อน ๆ ให้คิดถึงค่ะ
คิดถึง อ.แป๋วนะคะ
แล้วคิดถึง...ครูอ้อย.....บ้างหรือเปล่าคะ
ครูอ้อยขา
คิดถึงสุดหัวใจค่ะ
ครูอ้อยอบรมเสร็จแล้ว เหนื่อยไหมคะ ต้องไปลุยงานที่ทำงานต่อนะคะ
เห็นครูอ้อยมีความสุข สนุกกับการทำงานและท่องเที่ยวไปใน G2K หนูก็มีความสุขด้วยค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะคนดี
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
พอดีว่ารู้จักกะมี้ หรือพี่เซี้ยม และน้องออค่ะ เราก็เป็นกัลยามิตรที่ดีต่อกันเสมอมาเหมือนกันค่ะ พี่เซี้ยมเป็นคนที่น่ารักและใจดีมากค่ะ แต่ถ้าบทร้ายก็ร้ายใช่ย่อยเช่นกันค่ะ
นุ้ยอยู่ ม.สารคาม ค่ะ เคยไปแข่งที่ครั้งที่ ม.เชียงใหม่เป็นเจ้าภาพน่ะค่ะ เราอาจเคยเจอกันนะคะ อิอิอิ แต่ปีนี้ที่นครสวรรค์ไม่ได้ไปเลยค่ะ เสียดายมากๆ
ขอบคุณค่ะ
หนูนุ้ยจ๋า
รู้จักมี๊มาสิบกว่าปีแล้วค่ะ สำหรับพี่เป็นอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น (อิอิ)
พี่หนิงเล่าเรื่องนุ้ยให้ฟังเหมือนกัน
เสียดายไม่ได้มา ปีหน้าเราไปพิษณุโลกกันนะคะ