ปล. บันทึกนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัว อาจจะตรงกับความคิดเห็น หรือไม่ตรงกับความคิดเห็นของใคร... ซึ่งมิได้จงใจให้เกิดผลเสียหายใด ๆ ทั้งสิ้น...
หลายคนชอบที่จะทำงานคนเดียว หรือเรียกว่า พวก “ฉายเดี่ยว” แต่ก็ยังมีคนอีกมากที่ต้องการทำงานกันเป็นทีม เป็นกลุ่มเป็นก้อน ด้วยเหตุผลหลายประการ... แน่หละ คุณต้องเจอปัญหาแน่ ปัญหาของการทำงานในคนหมู่มากมีหลายประการ เพราะคนเหล่านี้มาจากหลาย ๆ ที่ หลาย ๆ วัฒนธรรม บางครั้งต้องเกิดการผิดใจกันบ้าง... ดังนั้น... คุณต้องยอบรับในข้อนี้ให้ได้ และหาทางแก้ไขด้วยวิธีที่แยบยลที่สุด เพื่อรักษาน้ำใจกันทั้งสองฝ่าย...
ปัญหาอีกอย่างหนึ่งที่จะพูดถึง.. ก็คือ ปัญหาในระหว่างการประชุมหรือระว่างการระดมสมอง ในระยะเวลานี้มักมีพวก “อวดฉลาด” แฝงตัวเขามาด้วย... แน่หละเขาอาจจะเป็น “ฮีโร่” ในทางความคิดในขณะนั้นก็ได้ใครจะไปรู้ ถ้าเขาคนนั้นรับฟังปัญหาต่าง ๆ ให้จบสิ้นและรวมกันระดมสมองเสียก่อน... แต่กลับไม่เสียนี่ พวกนี้... มักยึดความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ บางครั้งฟังปัญหายังไม่จบซะด้วยซ้ำ ก็ยกมือตอบปัญหาและทางแก้ซะอย่างนั้น...
มันเป็นการดีแน่... ถ้าความคิดของเขาแก้ปัญหาได้จริง แต่ถ้าตอบอย่างเลื่อนลอยอาจทำให้การระดมสมองหยุดชะงับ และไขว้เขวได้ ดังนั้น... ผู้ควบคุมการประชุมควรระมัดระวังให้ดี
และแน่หละ... เมื่อมีพวกอวดฉลาด ก็ต้องมีพวก “สาดกระสุน”
พวกนี้... มักจะปรากฏตัวหลังจากมีการระดม “ความคิด” อยู่เรื่อยไป... พวกนี้ชอบทำสงครามใต้ดิน เกิดขึ้นจากการที่จะพยายามของใครบางคนที่ต้องการครอบงำการการประชุมให้อยู่ในความคุมของตัวเองอยู่ร่ำไป... เอาหละทีนี้ ต่างคนต่างงัดอาวุธขึ้นมาเตรียมพร้อมกันใหญ่ พร้อมที่จะต้องป้อมสาดกระสุนใส่กันหากต้องโอกาส... แน่นอน หลังจากนี้ต้องบานปลายไปกันใหญ่แน่ ถ้าผู้นำการประชุมไม่หยุดการประชุม และไม่หาตัวต้นเหตุมาพูดคุยให้เข้าใจ ในเหตุผลและวัตถุประสงค์ของการประชุม... แล้วค่อยเริ่มการประชุมกันใหม่
อย่างที่... ยกตัวอย่างข้างข้นมาแล้วนั้น ซึ่งจะเป็นสาเหตุของการ “ล่ม” ของ “เรือบรรทุกสมอง” แน่นอน ดังนั้น... การจะให้การระดมความคิดที่มีคุณภาพ ก็ต้องมีผู้นำการประชุมที่มีคุณภาพในการจัดการในเรื่องต่าง ๆ ด้วย เพื่อที่จะสามารถทำให้ทุกคนสร้างข้อตกลงในวัตถุประสงค์ของการประชุมร่วมกัน... รู้จักสังเกตการเปลี่ยนแปลงหรือสิ่งเบี่ยงเบนที่เกิดขึ้น และพร้อมที่จะดึงการสนทนาให้กลับมาอยู่ในสถานการณ์ และทิศทางปกติได้อย่างนิ่มนวล และแนบเนียนที่สุด...
สุนทรียสนทนา สำคัญจริงๆครับในการประชุมให้มีประสิทธิผล โดยเฉพาะคนที่นั่งหัวโต๊ะ ถ้าเป็นผู้ฟังที่ดี คุมสถานการณ์ได้ พยายามกระตุ้นเร้าให้เกิดบรรยากาศในการแชร์ idea แบบธรรมชาติ ผมว่าองค์กรนั้นน่าอยู่ที่สุดในโลกเลย