ลักษณะอาการท้องลาย

สวัสดีครับ ทุกคน ตอนนี้ผมขอพูดถึง ลักษณะอาการท้องลาย ที่เกิดกับผม

ขณะที่อยู่โรงพยาบาลผิวหนังของผม เริ่มมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น คือเป็นลักษณะผื่นสีแดง เป็นจ้ำๆ กระจายทั้งแขน ขา และลำตัว บริเวณขาจะเกิดช่วงหัวเข่าถึงข้อเท้า กระจายห่างๆ ไม่เกาะกลุ่ม จุดแดงคล้ายผื่นกระจายๆ หลวมๆ ซึ่งปัจจุบันผมยังมีอาการลักษณะนี้อยู่ แต่ไม่น่าจะเป็นอันตรายอะไร ดูๆ แล้วก็เหมือน พอเป็นทุพพลภาพแล้ว เลือดลมเดินไม่ดี ก็เกิดอาการนี้ได้ คิดเอาเองนะครับ

บริเวณแขนตั้งแต่ข้อมือ ถึงข้อศอก ผื่นแดงจับกลุ่มเป็นกลุ่มๆ และไม่กระจายเหมือนช่วงขา ผมไม่มีอาการคันนะครับ เพราะไม่มีความรู้สึก แต่คิดว่าถ้ารู้สึกได้ คงจะคันแน่นอน เพราะดูแล้วน่าจะคันน่าดู

บริเวณท้อง ตั้งแต่สีข้างด้านซ้าย ผ่านช่วงท้อง ไปสีข้างด้านขวา มีลักษณะผิดปกติ 2 แบบปะปนกัน แต่ก็มีพื้นที่คาบเกี่ยวกัน คือ บริเวณสีข้างทั้งสองข้าง เกิดผื่นแบบกลุ่มเหมือนบริเวณแขน แต่เป็นกลุ่มใหญ่กว่า สีของผื่นเข้มกว่า คือดูแล้วเกาะกลุ่มหนาแน่นกว่า ส่วนบริเวณท้องเป็นผื่นสีออกแดงปนน้ำตาลอ่อนๆ คล้ายสะเก็ดแผล เป็นริ้วๆ กระจายทั้งท้อง แบบสม่ำเสมอ

อาการทั้งหมดที่ผมพยายามอธิบายให้ฟังนั้น จะค่อยเป็นค่อยไป จากโรงพยาบาล จนถึงบ้าน เกือบ 2 ปี ซึ่งทุกครั้งที่ไปหาคุณหมอ ก็ได้รับคำอธิบายว่าไม่อันตราย น่าจะเป็นเรื่องการดูแลรักษามากกว่า เพราะผมไม่ได้อาบน้ำ ใช้วิธีเช็ดตัวอย่างเดียว และที่สำคัญผลการเพาะเชื้อจากส่วนต่างๆ จากบริเวณผิวหนังนั้น ไม่พบเชื้อโรคใดๆ คุณหมอจึงไม่ได้ให้ยาในการรักษา จึงให้ใช้ครีมทากันผิวแห้งเท่านั้น

ต่อมา เมื่อ 1 ปีกับ 1 เดือนที่ผ่านมา ผมได้ผู้ดูแลจากศรีสะเกษมาช่วยครับ พี่เขาแรงเยอะมาก และแกก็มีลักษณะนิสัยที่ชอบ แกะสะเก็ดแผล แกะสิว ตัดเล็บ ประมาณนี้ละครับ แกเลยขัดท้องผมอย่างจริงจัง ขอใช้คำว่า " ขัด " นะครับ เพราะแกขัดจริงๆ อันนี้เป็นการตัดสินใจของแกคนเดียว พี่เขาแอบทำครับ ผมคิดเอาเองว่า แกคงชอบทดลองดู แกทำได้แน่นอน เพราะว่าเวลาที่ถูกเช็ดตัว และทำความสะอาดร่างกาย ผมมักจะง่วงนอนจนหลับทุกครั้ง ปรากฏว่าอาการท้องลาย ที่เป็นผื่นแดงปนน้ำตาลหายไป ปัจจุบันท้องผมขาวจั๊วะเหมือนเดิม ลงพุงด้วยครับ เหมือนคนท้องเลย

กลายเป็นว่าสิ่งที่พี่เลี้ยงผมคิดนั้น น่าจะเป็นจริง คือน้องๆ ผมที่เคยดูแลก่อนหน้านี้ เห็นอาการแล้วไม่กล้าเช็ดทำความสะอาดแรงๆ กลัวอักเสบแล้วจะติดเชื้อ เพราะอาการดังกล่าวมีตั้งแต่อยู่โรงพยาบาล ทำให้เมื่อน้องมาดูแลก็ไม่กล้าทำอะไรมาก ผมคิดว่า ถ้าพูดภาษาชาวบ้านก็คือ สกปรกครับ น้ำก็ไม่ได้อาบ คงเป็นผิวหนังกำพร้าที่จะลอก แต่ก็ไม่กล้าขัดออก แล้วสกปรกมากจนอักเสบ จึงมีผื่นแดง พอขัดผิวหนังกำพร้า หรือขี้ไคลออก ผิวหนังจึงหายเป็นปกติ ขาวเนียนเหมือนเดิม พอดีพี่ๆ นางพยาบาลบอกว่า ผมเป็นคนผิวละเอียด เนียน หรือผิวดี ผมก็จำมาเล่าให้ฟัง แต่อาจจะจริงก็ได้ เพราะเวลาผมมีแผล จะหายเร็วมาก ปัจจุบันก็ยังหายเร็วเหมือนเดิม

ที่ทราบเพราะว่า เวลาน้องๆ หรือแม้แต่พี่เลี้ยงคนปัจจุบัน จะต้องตัดขนบริเวรก้น และอวัยวะเพศให้ผมเป็นประจำ ซึ่งเป็นขั้นตอนสำคัญในการดูแลรักษา ไม่ให้สิ่งสกปรก และเชื้อโรคมาหมักหมม ทำความสะอาดง่าย แล้วมักจะพลาด ตัดโดนเนื้อผม เลือดออกเยอะ พอทำความสะอาดแผลด้วยแอลกอฮอล์ ทิ้งไว้ไม่นานแผลก็สมาน และก็หายภายในไม่กี่วัน อาจจะเป็นเพราะผมยังอายุไม่มากก็ได้ จึงทำให้ร่างกายผมสร้างเกล็ดเลือดมาซ่อมสร้างบาดแผลได้อย่างมีประสิทธิภาพ แผลจึงหายไว

ดังนั้นดูๆ แล้ว ในอนาคตอันใกล้นี้ ผมคงต้องแก้ปัญหา เรื่องนี้ด้วยการอาบน้ำให้ได้ และต้องอาบเป็นปะจำ ผู้อ่านทุกท่านคงสงสัยนะครับว่า แล้วทำไมผมไม่อาบ เป็นเพราะผมมีเหตุผลหลายอย่างเลยครับทำให้อาบน้ำไม่ได้ แล้วผมจะเล่าให้อ่านอีกที แต่ขอให้ไว้ใจผมได้เลยว่า ผมเป็นคนทำ และทดลองทุกอย่าง ไม่รีรอใดๆ แต่มีเหตุผลสำคัญจริงๆ ครับจึงอาบน้ำไม่ได้

ส่วนอาการที่แขน และขา ยังคงเหมือนเดิม แล้วมันเป็นอาการอะไรกันแน่ ผมจะเล่าให้ฟังในตอนบอื่นละกันนะครับ

ตอนนี้ ผมขอจบแค่นี้ เพราะยาวแล้วครับ ขอโทษทุกคนที่ไม่ได้ถ่ายภาพให้ดู แล้วผมจะนำมาประกอบ หรือเพิ่มในตอนอื่นอีกทีครับ


ขอบคุณครับ

ปรีดา ลิ้มนนทกุล
mobile : [phone]
Tel. & Fax.: [phone]
email : [email protected]

[SASINANDA]

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

sasinanda