เคยมีสักครั้งไหมที่เราจะแอบมองหมาแมวแล้วก็คิดอิจฉามัน วันๆไม่ต้องคิดอะไรให้ปวดหัวหมา ปวดหัวแมว หิวก็หาอาหารกิน หรือคุ้ยเขี่ยถังขยะ(หมาจรจัด) พอใจจะนอนกลางถนนก็นอน พอใจจะถ่ายตรงไหนก็ดมฟุดฟิดๆ หาที่ถ่าย คิดแล้วอยากเกิดเป็นหมาเป็นแมว - - "
คิดไปคิดมาถ้าโชคร้ายไม่ได้เกิดเป็นหมาเศรษฐี เกิดไปเป็นหมาขี้เรื้อนข้างถนน หรือหมาหัวเน่าแล้วทำไง เวลาที่หมาขี้เรื้อนมันคันจะมีเทวดาที่ไหนสงสารมัน มันคงจะคิดไปว่าถ้ามีเทวดาเสกให้มันหายคันก็คงจะดี(ถ้ามันคิดได้) หมาขี้เรื้อนที่โชคดีแบบนั้นจะมีสักกี่ตัวเชียว!!
คนเราก็ไม่ต่างอะไรกับหมาขี้เรื้อนนัก เที่ยวอ้อนวอนบนบานผีสางเทวดา หรือหวังอะไรลมๆแล้งๆ แถมยังมีบางคนอยากจะติดสินบนให้เทวดาคอรัปชั่น บนให้ถูกหวย บนให้รวยเสียที บนให้สอบติด สารพัดจะบน
เทวดาคงจะไม่อยากได้อะไรที่หมาขี้เรื้อนไปติดสินบนหรอก แถมยังเหม็นกลิ่นหมาเน่าจนไม่อยากจะเข้าไกล้ จะเอายาไปรักษาก็กลัวจะถูกเว้งกัด กลัวจะติดเชื้อโรค นานๆทีจะโชคดีเจอเทวดาใจดีและเมตตาสุดๆ จึงจะรักษาจับใส่ยา อาบน้ำ หรือให้อาหาร
คนหลายๆคนสามารถเป็นเทวดาของหมาขี้เรื้อนได้......หรือว่าไม่สงสารลูกหมาตาดำๆข้างถนนกันบ้างหรือไร
สวัสดีครับคุณ
แรงไปเพราะเราไปยึดกับเทวดา หากเทวดาดีได้รับรู้ถึงบทความนี้ ท่านก็คงจะเห็นว่าเป็นเรื่องของมนุษย์ตัวหยาบตัวเหม็น หากท่านยังมาถือสากับตัวหยาบตัวเหม็น โดยไม่ได้ดูเจตนาที่แท้จริง แล้วท่านจะเป็นเทวดาดีได้อย่างไร
สุนัข(หมา)มันไม่รู้หรอกว่ามันหายคันได้อย่างไร แต่มันสัมผัสได้ถึงเมตตาที่ได้รับจากผู้ที่ไปช่วยมัน หากเราให้อาหารมัน อย่างน้อยมันก็จะไม่แว้งกัดและเป็นมิตรที่ดีด้วย สุนัขก็มีจิตสำนึกถึงบุญคุณของเทวดา(คน) และซื่อสัตย์ต่อเจ้าของ
หากคุณเคยใส่ยาให้หมาขี้เรื้อนที่เป็นแผลจนเลือดออก คุณจะรู้ว่า มัน(สุนัข)ก็รู้ว่าเรากำลังจะทำให้มันหายปวด มันสัมผัสได้ขณะที่เราจับตัวมันเบาๆ ลูบหัวมัน และค่อยๆใส่ยาให้มัน
เมื่อทุกอย่างต้องมีเหตุและผล อย่างน้อยสุดคนที่บนผีสางเทวดาให้ช่วย ก็มีผลด้านจิตใจและกำลังใจ แต่จะได้หรือไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับการกระทำและผลของการกระทำ(กรรม) ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ถ้าทำดีเทวดาก็อวยชัย หากทำชั่วเทวดาจะให้ดีได้อย่างไรกัน
หากเคยกระทำดีไว้ การดลบัลดาลของเทวดาก็เป็นปัจจัยที่มีผลต่อเนื่องมาจากเหตุของการกระทำนั่นเอง
ถ้าต้องให้เป็นหน้าที่ของเทวดาเสียทั้งหมด เทวดาก็เป็นเพียงเครื่องมือตอบสนองกิเลศตัณหาของมนุษย์ แล้วใครจะอยากทำดีเพื่อมาเกิดเป็นเทวดาละ?
จริงไหม?
อันนี้น่าจะแรง....ดี
ถ้าเราไปยึดติดว่าเราเป็นเรา.........
จากพฤติกรรมของสุนัข ที่มันดีต่อผู้ที่ให้อาหารมัน อย่างน้อยสุดก็คือการกระดิกหาง หากเป็นเจ้าของมันก็จะซื่อสัตย์ (ซึ่งนับเป็นสิ่งดี)
หากสังเกตุดีๆจะพบว่า พฤติกรรม "เทวดากับหมาขี้เรื้อนนี้" ก็เกิดขึ้นในมนุษย์เราด้วย จากการที่เราต้องแก้บน บวงสวง หรือสารพัดวิธีประจบต่อรองเพื่อหวังเอาสิ่งตอบแทน
ตกลงมันเป็นสิ่งที่ดีหรือไม่ดีกันแน่ หรือว่า...ดีมีหลายระดับ?
ถูกใจมากๆครับ อาจารย์
สนุกมากค่ะ เทวดาขี้เรื้อนจริง