เข้าร่วมโครงการทัศนศึกษาพัฒนาศักยภาพบุคลากรสำนักงานอธิการบดี ตอนที่ ๕

ขณะเรือที่คณะจากวิทยาลัยอิสลามยะลากำลังมุ่งหน้าสู่เกาะยาวน้อย ซึ่งเป็นเกาะหนึ่งที่อยู่ในจังหวัดพังงานั้น การได้นั่งเรือทำให้นึกถึงเรื่องราวของท่านศาสดาท่านหนึ่งซึ่งอัลกุรอานได้นำเรื่องราวของท่านมาสาธยายให้เราได้รับทราบกันศาสดาท่านนั้นมีนามว่า “ศาสดานูห” หรือ”ศาสดาโนอา” ซึ่งประชาชาติของท่านเป็นประชาชาติที่มีอายุยืนยาวนับพันปี เกี่ยวกับเรื่องราวหมู่ชนของนูหฺนั้นอัลกุรอานได้บอกเล่าเรื่องของท่านอย่างน่าสนใจและยังให้คติ ข้อคิด ข้อเตือนใจมากมาย ในที่นี้ผมขอนำเสนอเฉพาะตอนที่เกี่ยวกับเรือครับเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศการนั่งเรือกลางทะเลครับ หลังจากที่ศาสดานูหฺได้เชิญชวนประชาชาติของท่านเป็นเวลานานถึง ๙๕๐ ปี จากนั้นเรื่องก็ดำเนินไปตามที่อัลกุรอานได้บอกเล่าต่อไปนี้ครับ

"และได้มีวะฮีย์ (วิวรณ์) แก่นูหฺว่า แท้จริงจะไม่มีผู้ใดจากหมู่ชนของเจ้าศรัทธา เว้นแต่ผู้ได้ศรัทธาแล้ว ดังนั้น เจ้าอย่าได้เศร้าหมองในสิ่งที่พวกเขากระทำ และเจ้าจงสร้างเรือภายใต้สายตาของเรา ตามคำบัญชาของเรา และอย่ามาพูดกับข้า ถึงบรรดาผู้อธรรม แท้จริง พวกเขาจะถูกจมน้ำตาย และเขา (ศาสดานูหฺ) ได้สร้างเรือ และคราใดที่บุคคลชั้นนำจากหมู่ชนของเขาผ่านเขา (นูหฺ) พวกเขาก็เยาะเย้ยเขา เขาก็กล่าวว่า หากพวกท่านเยาะเย้ยพวกเรา เราก็จะเยาะเย้ยพวกท่านเช่นเดียวกับที่พวกท่านเยาะเย้ย แล้วพวกท่านก็จะรู้ว่าผู้ใดที่การลงโทษอันอัปยศจะมายังเขา และการลงโทษอันยั่งยืนจะประสบแก่เขาจนกระทั่งเมื่อคำบัญชาของเราได้มา และบนพื้นแผ่นดินน้ำได้พวยพุ่งขึ้น เรากล่าวว่า จงบรรทุกไว้ในเรือจากทุกชนิดเป็นคู่ๆ และครอบครัวของเจ้าด้วย เว้นแต่ผู้ที่พระดำรัสได้กำหนดแก่เขาไว้ก่อน และผู้ศรัทธา แต่ไม่มีผู้ศรัทธาร่วมกับเขานอกจากจำนวนเล็กน้อย และเขากล่าวว่า พวกท่านจงลงในเรือด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ทั้งในยามแล่นของมันและในยามจอดของมัน แท้จริง พระเจ้าของฉันเป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ และมันแล่นพาพวกเขาไปท่ามกลางคลื่นลูกเท่าภูเขา และนูหฺได้ร้องเรียกลูกชายของเขาซึ่งอยู่อย่างโดดเดี่ยว โอ้ ลูกของฉันเอ๋ย จงมาโดยสารเรือกับเราเถิด  และเจ้าอย่าอยู่ร่วมกับผู้ปฏิเสธศรัทธาเลย เขา (ลูกชาย) กล่าวว่า  ฉันจะไปอาศัยภูเขาลูกหนึ่ง มันจะคุ้มครองฉันจากน้ำนี้ได้ เขา (นูหฺ) กล่าวว่า ไม่มีผู้คุ้มครองในวันนี้จากพระบัญชาของอัลลอฮฺ เว้นแต่ ผู้ที่พระองค์ทรงเมตตา และคลื่นได้ซัดเข้ามาระหว่างเขาทั้งสอง และเขา (ลูกชาย) ได้อยู่ในหมู่ผู้จมน้ำ และได้มีเสียงกล่าวว่า แผ่นดินเอ๋ย จงกลืนน้ำของเจ้า และฟ้าเอ๋ยจงหยุด และน้ำได้ลดลง และกิจการได้ถูกตัดสิน และมัน (เรือ) ได้จอดเทียบอยู่ที่ภูเขาญูดีย์ และได้มีเสียงกล่าวว่า ความหายนะจงประสบแก่หมู่ชนผู้อธรรมเถิด" (อัลกุรอาน11:36-44 )