ไปเที่ยวตลาดนัด ... ที่โคราช (9) ลปรร. เรื่อง การดำเนินงาน รร.ส่งเสริมสุขภาพ

 

ในโรงเรียนนะคะ ไม่ใช่ในโรงแรม ... ช่วงนี้ คุณวีนัส มาเล่าให้ฟังเรื่องที่เธอมีประสบการณ์ใน รร.ส่งเสริมสุขภาพ โดยมีหลักการก็คือ ให้โรงเรียนส่งเสริมสุขภาพในแบบของเขา เป็นแบบของเรา

• เมื่อได้เข้ามาทำงานที่ศูนย์อนามัยโรงเรียน ก็เข้าใจว่า เป็นงานของ สสจ. แต่ไม่ใช่ และไม่เหมือน
• การไปทำงานจริง เราก็ทำงานอนามัยโรงเรียนโดยหัวหน้าบอกว่า ทำแบบพยาบาล ... ก็ไม่เข้าใจ ได้รับมอบหมายงานตั้งแต่ สุขาภิบาลสิ่งแวดล้อมใน รร. สาธารณสุขมูลฐานในโรงเรียน
• ก็ไปเรียนเอกสุขศึกษา เพราะว่าต้องการรู้วิธีการพูด ... พอเรียนมาก็พูดอย่างเดียว สอนอย่างเดียว ... พอเข้าโรงเรียนบ่อยๆ ก็มีประโยคหนึ่งที่บอกว่า เป็นงานฝาก เป็นงานของ จนท.สส. มีครู 1 คน ช่วยเราทำงาน ก็เลยต้องไปเรียนอีกอย่างหนึ่ง คือ บริหารการศึกษา
• ... เราจะติดต่อกับครูอนามัย ทำงานแบบพี่กับน้อง รู้พฤติกรรม ทุกๆ อย่างของเขา
• เมื่อเรียนการบริหารการศึกษา ก็เข้าใจเรื่องการศึกษา สามารถพูดได้ว่า ถ้าโรงเรียนไม่มีเรื่องส่งเสริมสุขภาพใน รร. ผู้บริหารก็ส่งเสริมการศึกษาไม่ได้ด้วย
• เราได้มีโอกาสเรียนบริหารสาธารณสุขด้วย ก็รู้จักการบูรณาการการทำงาน ให้เป็นเนื้อเดียวกัน และรู้ว่า งานสาธารณสุขมีมากมาย
• เมื่อมีการเปลี่ยนโครงสร้าง กองอนามัย รร. และศูนย์อนามัยโรงเรียนก็โดนยุบ ... ก็สรุปได้เลยว่า งานนี้ก็คือ คนกับสิ่งแวดล้อม เราก็พูดคำเดียวเลยว่า คุณภาพชีวิต เวลาทำงานก็เป็นการบูรณาการให้เข้ากับเด็กและเยาวชนได้ชัดเจน
• เวลาที่เราทำงานนี้ ก็คือ ทำอะไรต้องเป็นแบบอย่าง เวลาทำงานเราไม่เคยพูดเลยว่า เรามาในนามของกรมอนามัย เรามาทำงานเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต เราก็เป็นพวกเดียวกัน
• เมื่อเงินลดลง ... ก็มองหาช่องทางเพิ่มเติม ที่พื้นที่ช่วยงาน ... และเราได้เรียนรู้ว่า ก็มีคนช่วยงานเราเยอะ เรื่องยาเสพติดมีหลายหน่วยงาน งานเอดส์ก็มีเงินมาจากหลายหน่วยงาน เราเริ่มใช้เงินมารวมกัน และเพิ่มในเรื่องสุขภาพอื่นๆ เข้าไปด้วย เป็นการส่งเสริม ป้องกัน และนำมาสู่การเรียนรู้ของเด็ก นร. ใน รร.
• พอทำงานสักพัก ... ก็มีเครือข่ายเพื่อนฝูงใน รร. แต่ก่อนมีอะไรก็เข้าหาครูอนามัย เราก็เริ่มเปลี่ยนจากครูอนามัยเป็นผู้บริหาร ถ้าสายอนามัย รร. ไปขึ้นกับสายวิชาการ เราก็ไปยุ่งกับสายวิชาการ ถ้าสายอนามัย รร. ไปขึ้นกับสายบริการวิชาการ เราก็ไปยุ่งกับบริการวิชาการ
• ทีมเครือข่ายการทำงานของเราก็มีอีก คือ จังหวัด ทีมจังหวัดจะมีตั้งแต่ สสจ. อำเภอ รพ. และใน สอ. เท่ากับมีคนรองรับการทำงานในโรงเรียน มีครูในคณะกรรมการที่เกี่ยวข้อง
• และ รร. ก็มีเครือข่ายของครู ก็คือ นร. ผุ้ปกครอง
• เวลาทำงานเราก็คุยกับ จว. ได้ว่า ทำไมเวลาทำงาน งานจึงได้เกินเป้าหมาย เพราะส่วนกลางสั่งว่า ให้ 40% แต่ จว. ก็ทำ 50% เขาก็ไปบอกอำเภอว่า จะทำ 70% จว. ก็บอกว่าให้ทำ 100%
• งานนี้เราเรียกว่าเป็นกระบวนการมีส่วนร่วม หรือเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เราเจอกันทุกปี เป็นการ Show and share สามารถแสดงผลงานของจังหวัด เป็นภาพให้เห็น
• และตัวเองได้มีโอกาสไปของระดับกรม ที่มีของศูนย์ฯ นั้น นี้ เราก็จะได้เร็ว เพราะเมื่อรับรู้จากส่วนกลาง
• และเห็นว่าศูนย์ฯ ไหนมีอะไรดี ก็จะโทรหากัน ว่าจังหวัดนั้นมีเรื่องนี้ๆ สนใจไหม ทำงานแบบพี่กับน้อง

คุณหมอสมศักดิ์ สรุปเรื่องราวในเรื่องนี้ไว้ว่า

• บทเรียนสำคัญอันหนึ่งของคุณวีนัส มีประเด็นสำคัญที่ชัดเจนมาก คือ เวลาจะทำงานกับภาคี ไม่ว่าจะเป็น รร. สสจ. หรือคนอื่นๆ สิ่งสำคัญ คือ ต้องเข้าใจเขา คุณวีนัสทุ่มเทมาก เพราะว่าไปเรียนมาหลายหลักสูตร เป็นวิธีที่ทำให้เข้าใจเขา
• คุณวีนัสพูดขึ้นมาประโยคหนึ่งว่า โชคดีที่เราได้เจอกันทุกปี ... ความจริงมันน่าจะโชคดีที่จะได้เจอกันบ่อยกว่านั้น
• ... เคล็ดลับอันหนึ่งของการใช้ KM หรือการสร้างสิ่งแวดล้อม หรือการสร้างบรรยากาศในการเรียนรู้ คือ ทำให้คนทำงานที่เหมือนๆ กัน ได้เจอกัน แล้วก็เจอกันเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ให้บ่อยๆ ไม่ต้องรอให้เป็นปีละครั้ง ส่วนใครจะทำได้หรือไม่ได้ ทำแล้วคนจะเบื่อเรื่องจะมาเจอกันหรือเปล่า อันนั้นก็เป็นเรื่องรายละเอียด

 

[สิงห์ ป่าสัก]

• อ่านเรื่องเล่านี้แล้วขอชื่นชมคุณวีนัส นะครับที่ทุ่มเทและใช้ความพยายามเป็นอย่างยิ่ง
• ขอบพระคุณมากครับที่นำมาแบ่งปัน