ความคิดที่ผุดขึ้นขณะอ่านบันทึกเรื่อง All we see are anything but truths!! ของอาจารย์หมอนกไฟ (Phoenix)

เดือนมิถุนายนก็จะขึ้นอีก cycle หนึ่งของการผลิตนักพัฒนา(ตนเองและ)ท้องถิ่นแบบ holistic ของโครงการมหาวิทยาลัยชีวิต เนื่องจากที่ผมทำอยู่เป็นโครงการใหม่ ชื่อหลักสูตรคือ ศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาสหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น จึงต้องการ input ในเชิงแนวคิด-ประสบการณ์มาก อ่านบันทึกเรื่อง All we see are anything but truths!! ของอาจารย์หมอนกไฟ (Phoenix) แล้วรู้สึกว่าประสบการณ์การผลิต "หมอรักษาคน" (ไม่ใช่รักษาไข้) ก็มีอะไรดีๆ มากมายส่งข้าม(cross)สาขามาทางการทำงานผลิต "หมอรักษาสังคม" ได้ไม่น้อย - ที่เขียนแบบรำพึงขึ้นมานี้ เพียงจะบันทึกความคิดที่ผุดขึ้นขณะอ่านบันทึกที่ว่าเท่านั้น

ได้ถามไปในบล็อกคันฉ่องนกไฟ(กระจกนกไฟ)ไปเรื่องหนึ่ง กำลังรอ(ความกรุณา)ว่าท่านอาจมีเวลาช่วยแนะนำหนังสือหรือลิงก์ไปยังแหล่งข้อมูลเกี่ยวกับการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนอย่างไรให้ผู้เรียน "ทำได้-ทำง่าย-น่าทำ" ที่ท่านว่ามาจาก WHO

[เบิร์ด]

สวัสดีค่ะ อ.สุรเชษฐ

พออ่านความเห็นของอาจารย์ที่ตอบพี่บางทรายทำให้เบิร์ดมั่นใจว่าเบิร์ดคิดถูกแล้ว..

วันนี้เบิร์ดนั่งรื้อทฤษฎีต่างๆ  รวมทั้งนั่งเค้นสิ่งที่อยู่ในหัวเบิร์ดทั้งหมด..เบิร์ดพบว่าเบิร์ดแทบไม่ได้ใช้ทฤษฎีตะวันตกที่เรียนมาเลย นอกจากการใช้แบบทดสอบทางจิตวิทยาซึ่งเบิร์ดมองว่ามันไม่สามารถวัดความเป็น " มนุษย์ "..ออกมาได้ ( เบิร์ดเป็นนักจิตวิทยาคลินิกที่ไม่ชอบใช้แบบทดสอบกับคนไข้ค่ะ ..เป็นพวกกบฎ นอกคอกพิกล )

เมื่อเบิร์ดมานั่งคิดในแง่ของอาจารย์เบิร์ด " เดา " ว่าอาจารย์น่าจะเน้นที่.. " กระบวนการเรียนรู้ที่อยู่ภายในมากกว่าตัววัตถุภายนอกที่เราจะไปเรียนรู้ "..ซึ่งเป็นสิ่งที่บ้านเราขาดค่อนข้างมาก..เบิร์ดก็เลยทิ้งตำราจิตวิทยา แล้วมานั่งคิดถึงความแตกต่างระหว่างแนวคิดเกี่ยวกับการเรียนรู้ทางจิตวิทยาของตะวันตกกับตะวันออก

การเรียนรู้ทางตะวันตก ( ทฤษฎีต่างๆที่เบิร์ดเรียน )..มักจะมองในแง่ของ " เงื่อนไขในการเรียนรู้ "  ทั้ง " การวางเงื่อนไข " และ " การเสริมแรง "  ..ทำให้การเรียนรู้มีลักษณะเป็นเครื่องมืออย่างหนึ่ง  ที่เบิร์ดรู้สึกว่าแตกต่างจากการเรียนรู้ของศาสนาทางตะวันออกที่เน้น การฟัง ( ฟัง แล้ววาง )ทั้งสิ่งที่เราได้ยินและไม่ได้ยิน...การมอง ( มอง แล้ววาง ) สิ่งที่เราเห็นหรือรู้สึกและ การสังเกต สิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเรา..สิ่งเหล่านี้เป็นการเรียนรู้จากประสบการณ์ของผู้เรียนซึ่งเป็นการเรียนรู้ที่ทำให้เราเติบโตจากภายในของเราเอง..

มีอาจารย์อยู่ 2 ท่านที่เบิร์ดคิดออกว่าท่านเป็นปรมาจารย์ทางด้านนี้ค่ะ

ท่านแรก

รศ.ดร.โสรีช์  โพธิ์แก้ว

คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
อาคารวิทยกิตติ์ ชั้น 16

เลขที่ 254  ซอย จุฬา ฯ 16
ถนนพญาไท ปทุมวัน

กรุงเทพ ฯ 10330
โทรศัพท์ 0-2218-9913    โทรสาร 0-2218-9923
 E-mail   [email protected]   

ท่านสนใจทางด้าน...
 Eastern Psychology
 Group for Growth 
 Spiritual Counseling  

..........................................................

 

ท่านที่สอง

รศ.ดร.วารีญา  ภวภูตานนท์  ณ มหาสารคาม

ภาควิชามนุษยศาสตร์  คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์  ม.มหิดล

ต.ศาลายา  อ.พุทธมณฑล

จ.นครปฐม  73170

 

หมายเลขโทรศัพท์ 0 - 2800 - 2840 - 78 , 0 - 2441 - 0220 - 3   หมายเลขโทรสาร 0 - 2 441 - 9738 

 e-mail : wareeya @ hotmail.com

ท่านสนใจทางด้าน

พุทธจิตวิทยา

บูรณาการสหศาสตร์เพื่อสร้างภูมิปัญญาแห่งการพึ่งตนเองของสังคมไทย

 

อาจารย์ทั้งสองท่านนี้เบิร์ดเคยเรียนด้วย..และเห็นว่าผลึกความคิดของท่านน่าจะสอดคล้องกับหลักสูตรของอาจารย์ค่ะ 

 

[นาย สุรเชษฐ เวชชพิทักษ์]

ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ (๓ ครั้ง งามๆ)

ผมจะติดต่ออาจารย์ทั้ง ๒ ท่าน เพื่อขอคำแนะนำตามที่ติดต่อที่คุณเบิร์ดให้มาอย่างแน่นอนครับ

อาจารย์ป๊อบ เป็นนักจิตวิทยาอีกคนหนึ่งใน g2k ขอให้ผมอธิบายสิ่งที่ผมต้องการในเรื่องนี้ ซึ่งหากได้ความเห็นคุณเบิร์ดข้างบน โดยเฉพาะเรื่อง การสังเกตตัวเอง การเติบโตจากภายใน ซึ่งใช่เลย ผมจะได้ไม่ต้องใช้พยายามเขียนอธิบายอาจารย์ป๊อบเสียยืดยาว แม้เขียนยาวๆ แล้วก็ยังไม่รู้สึกว่าสามารถ express สิ่งที่ต้องการบอกออกมาได้หมด อย่างไรก็ตาม ลองคลิกลิงก์ไปดูก็ได้ครับ ที่

http://gotoknow.org/ask/supalakpop/5355