อาจารย์ได้ให้โอกาสให้ใครก็ได้ขึ้นมาพูดแต่ไม่ค่อยมีใครพูดเลยค่ะในตอนแรก คงจะยังเขิน ๆกันอยู่หลังจากนั้นก็มีคนทยอยขึ้นพูดกันเรื่อย ๆค่ะ หลังจากนั้นก็ถึงเวลาที่ผู้เขียนต้องขึ้นไปแนะนำตัวบ้างแล้วค่ะ ตื่นเต้นมาก ๆเลยล่ะค่ะ ปกติแล้วก็เป็นคนไม่ค่อยพูดอยู่แล้วค่ะ แต่เมื่อได้พูดก็หายตื่นเต้นค่ะ มีความเป็นกันเอง
หลังจากเสร็จงานออกมานอกห้องก็มีผู้ที่มาเข้าร่วมงานเข้ามาทักทายมากมายเลยล่ะค่ะดีใจจังเลยค่ะ การเข้ามาทำงานตรงนี้ทำให้เรากล้าคิดกล้าทำอะไรมากขึ้นได้เจอสังคมอีกรูปแบบหนึ่งที่น่าสนใจ ได้เจอผู้คนเยอะแยะความรู้มากมายเลยค่ะ และหวังว่าโอกาสหน้าคงจะได้เจอคนเขียนบลอกอีกค่ะ
พี่แก่นจังดูตื่นเต้นจริง ๆแหละค่ะ งั้นไว้อ่านบันทึกพี่แก่นแทนละกันนะคะ
(พี่แก่นตัวจริงเหมือนในรูปเลยค่ะน่ารักดีอิอิ)