ใบลางาน!
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ
วันนี้ ได้อ่านใบลางานฉบับหนึ่ง น่าสนใจดี ก็เลยอยากจะนำเสนอให้ทุกท่านได้อ่านกันค่ะ...
- - -
วันที่........เดือน.............พ.ศ. ..........
เรื่อง ขอลางานด้วยเหตุจำเป็นต่อชีวิต
เรียน เจ้านายที่เคารพรัก
ข้าพเจ้า (นาย/นาง/นางสาว) .............................. ตำแหน่ง.................... มีความประสงค์ขออนุญาตลางาน ตั้งแต่วันที่..................... ถึง........................ เป็นเวลา ......... วัน เนื่องด้วยเหตุผลจำเป็นดังต่อไปนี้
ชีวิตคนเรามันสั้นนักเจ้านายที่เคารพรัก ทุกวันนี้ ข้าพเจ้าใช้เวลาให้หมดไปในแต่ละวันด้วยร่างกายที่คล้ายกับร่างไร้วิญญาณ ความตื่นเต้นในชีวิตข้าพเจ้าลดน้อยลงทุกวัน จนเมื่อ 2 - 3 วันที่ผ่านมา สวรรค์มีตาได้นำพาให้ข้าพเจ้าได้พบกับสกู๊ปเกี่ยวกับการเดินทางในนิตยสารฉบับหนึ่ง ซึ่งทำให้หัวใจของข้าพเจ้าเต้นแรงขึ้น และได้รับรู้ว่าในประเทศไทยแห่งนี้ยังมีสถานที่ที่ตื่นตาตื่นใจอีกมากมาย และอยู่ไม่ห่างไกลเกินที่มนุษย์เงินเดือนอย่างข้าพเจ้าจะไปถึง การได้เดินทางไปค้นหาและสัมผัสประสบการณ์เหล่านั้นด้วยตนเอง น่าจะเป็นการเปิดมุมมองและโลกทัศน์ให้กับข้าพเจ้าได้มากกว่าการเปิดดูเคเบิลทีวีในออฟฟิศเป็นแน่แท้
มีอะไรบางอย่างเรียกร้องข้าพเจ้าอยู่ รอข้าพเจ้าอยู่ข้างหน้า หากข้าพเจ้ายังไม่ทำอะไรสักอย่าง ชีวิตของข้าพเจ้าคงไม่ต่างอะไรกับนกกระจอก กระจอกๆ ตัวหนึ่งที่วนเวียนอยู่ชายคาบ้านเดิมๆ ในขณะที่นกฝูงพันธุ์อื่นๆ กำลังกระพือปีกอยู่เหนือมหาสมุทรอีกซีกโลกหนึ่ง
เจ้านายที่เคารพรัก หาก "ชีวิตคือการเดินทาง" ดังที่ใครหลายคนได้กล่าวไว้จริง ได้โปรดเปิดกรงทองให้ข้าพเจ้าได้ออกไปรู้จักความหมายของชีวิตและโลกภายนอกที่กว้างใหญ่ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำ อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน พรุ่งนี้ตื่นมาเราอาจเดินทางไปไหนด้วยตนเองไม่ได้แล้วก็เป็นได้ ดังนั้นจะมัวรอช้าอยู่มิได้แล้ว การออกเดินทางของข้าพเจ้าในครั้งนี้ มิใช่การย้ายถิ่นฐานจากไปอย่างถาวร ข้าพเจ้าจะหวนกลับมาในเวลาตามที่ระบุไว้ พร้อมไฟในใจและพลังในการทำงานที่มากกว่าเดิม ซึ่งแน่นอนว่าน่าจะส่งผลต่อคุณภาพการงานและบรรยากาศทำงานให้ดียิ่งขึ้นต่อไป ดังนั้น โปรดอย่าเพิ่งรับสมัครพนักงานใหม่ในช่วงที่ข้าพเจ้าไม่อยู่
สุดท้ายนี้ หากเจ้านายที่เคารพรักมีความเห็นคล้อยตามแม่น้ำทั้งห้าในจดหมายฉบับนี้ ข้าพเจ้าขอให้คำมั่นสัญญาว่า งานการทั้งหลายของข้าพเจ้าที่ยังคงค้างคาอยู่บนโต๊ะในวันนี้จะถูกจัดการให้หมดสิ้นไปโดยเร็ว ก่อนที่ข้าพเจ้าจะออกเดินทางไปตามหาความหมายของชีวิตในวันต่อไป ขอให้เจ้านายคลายความกังวลไปได้
ขอแสดงความนับถือ
ลงชื่อ..................................ผู้ขออนุมัติ
- - -
พออ่านใบลางานฉบับนี้แล้ว รู้สึกถึงความยากลำบากในการลางานแต่ละครั้งของมนุษย์เงินเดือนเลยค่ะ เพราะครั้งที่เคยทำงานเป็นพนักงานบริษัทเอกชนบริษัทหนึ่ง จะลางานแต่ละทีต้องยื่นใบลางานล่วงหน้าอย่างน้อย 2 สัปดาห์ เพราะงานแต่ละงาน มีแค่ 1 คน (เพราะเขาถือว่าบริษัทจ้างมาในอัตราเงินเดือนที่สูง จะต้องทำงานให้คุ้มเงินเดือน 1 งานก็เลยมี 1 คน) เลยต้องเข้าไปอธิบายเหตุผลให้นายต่างชาติฟังทุกครั้ง เฮ้อออ จะลาแต่ละทีก็เลยต้องคิดแล้วคิดอีก คิดอีกคิดแล้ว สุดท้ายก็เลย ลากิจ ซะมากกว่า ลาพักร้อน ถ้าไม่มีเหตุผลจำเป็นจริงๆ ก็จะไม่ลา
เหตุผลที่นำมาเสนอก็เพราะอยากให้ทุกท่านที่เป็นมนุษย์งาน มนุษย์เงินเดือน ลองหาเวลาเดินทางไปพักผ่อนกันบ้างนะคะ เจ้าของบล็อกเองก็กำลังหาโอกาสดีๆ ในการเดินทางเช่นกันค่ะ
ความเห็น (3)
เข้าใจเลยครับ ผมก็เคยมีประสบการณ์ เป็นพนักงานเอกชนเหมือนกัน
แต่ตอนนี้สบายหน่อยเป็นครูได้ปิดเทอมบ้าง
แต่เขียนซะขนาดนี้ ไม่อนุมัติให้ลาก็แย่แล้วครับ 555
ถูกต้องเลย..กว่าจะลางานได้แทบจะแย่..นึกถึงเจ้านายแล้วก็หมั่น...แต่ทำไงได้ละก้อเราเป็นมนุษย์เงินเดือนนี่นา....