ไปเมืองจีน ตอน ๖ : บินลัดฟ้าสู่เมืองจีนและวันที่หนึ่งในเมืองจีน

๓๑ มีนาคม ๒๕๕๐

      ผมออกเดินทางจากเมืองไทย เริ่มต้นวันใหม่ของวันพฤหัสบดีที่ ๒๒ มีนาคม ๒๕๕๐  ก็ยังไม่มีเวลาที่จะเขียนบันทึกเลยครับ พึ่งมาเขียนวันนี้ แต่จะเล่าให้หมดเลยครับ

<table border="0" width="98%" align="center" style="background-color: #ffccff"><tbody>

 

วันแรก (๒๒ มีนาคม ๒๕๕๐) หลังจากนั่งรอเครื่องบินที่ delay จากตีหนึ่งครึ่งเป็นตีสองครึ่ง พวกเรา (๑๖ คน แบ่งเป็น ๔ กลุ่ม ๆ ละ ๔ คน) นั่งรอจนหลายคนเบื่อไป ตามๆกัน

พอได้เวลาเขาเรียกไปขึ้นเครื่องเราก็ออกทางประตู C4ขึ้นไปหาที่นั่งกันบนเครื่อง ผมแบกกระเป๋าขึ้นเครื่องไป ๒ ใบ ได้เลขที่นั่ง ๕๓ K เครื่องการบินไทย TG 662 จากสนามบินสุวรรณภูมิ สู่นครเซี่ยงไฮ้

พอผมขึ้นไปบนเครื่องได้สักพัก เครื่องก็ออกจากสนามบินสุวรรณภูมิตอนตี ๒ ครึ่ง นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ขึ้นเครื่องบิน พอขึ้นครั้งแรกก็ต้องจากเมืองไทยเลยครับ

พอขึ้นไปผมก็กลืนน้ำลายเล่นไปเรื่อยๆ.. สักพักใหญ่ๆ ก็มีขนมปังไส้ทูน่ามาเสิร์ฟฮะ แต่ผมก็ไม่ได้กินเพราะกินมังสะวิรัติ... พอสักพักเขาก็ปิดไฟให้นอน แต่ผมนอนไม่หลับ ก็เลยนอนมองดูคนอื่นนอน แล้วก็หลับไปหลังคนอื่นที่หลับกันหมดแล้ว

ตื่นมาตอน ๖ โมงกว่าๆ พออาหารมาเสิร์ฟ เขาก็ถามว่าจะกินก๋วยเตี๋ยวไก่หรือไข่เจียว เลยตอบว่าไข่เจียวฮะ แต่ก็กินไม่ลง พอดีในชุดอาหารมีครัวซองมาด้วย เลยได้กินครัวซอง.. สักพักใหญ่เครื่องบินก็ลงจอดที่สนามบินบูดอง ที่เมืองเซี่ยงไฮ้ประมาณ ๗:๒๐ น.

แล้วก็มาเจอด่านตรวจคนเข้าเมืองครับผม แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี แล้วเราก็มาทานอาหารเช้านั่งรอรถจากโรงเรียนชิงหลานมารับ.. ได้ข่าวมาว่าที่โรงเรียนมารับช้าเพราะหมอกลงหนักต้องค่อยๆ มา 

๙ โมงกว่า ก็มาขึ้นรถไปโรงเรียนชิงหลาน เมืองหังโจว เราใช้เวลาเดินทางขาไปประมาณเกือบ ๕ ชั่วโมง ไปถึงโรงเรียนบ่ายสองเศษๆ  เขาก็พาไปนั่งห้องอะไรไม่รู้ชมการแสดง และก็ แนะนำตัวเอง จากนั้นก็ทำความรู้จัก จับมือกับ บัดดี้

แล้วบัดดี้กับครอบครัวที่มารับ (ใช้รถตู้เป็นพาหนะ) ก็พากันช่วยขนสัมภาระกลับบ้านบัดดี้.. วันนี้เค้าพาไปกินข้าว เขาเดินไปร้าน KFC แล้วถามว่ากินไหม ก็เลยบอกว่าไม่กิน แล้วก็พาไปร้านอาหารร้านหนึ่ง เขาถามว่าอยากกินอะไร ก็ตอบไปว่า "ข้าวผัด" เขาถามว่าข้าวผัดอะไร ข้าวผัดไข่กินไหม ก็ตอบว่ากิน

กินเสร็จก็กลับบ้านครับ (บ้านเขาเป็นคอนโด) พอไปถึงบ้านก็เข้านอนเลย (ไม่อาบน้ำ) เพราะง่วงมาก...

 

 

</tbody></table>

ภาพของผมกับแบงค์ที่สนามบินสุวรรณภูมิ ตอนประมาณ ๕ ทุ่ม ของวันที่ ๒๑ มีนาคม

ภาพของผมกับแบงค์และครอบครัวของแบงค์ มีแม่ มีน้า อากง อาม่า ถ่ายที่สนามบินสุวรรณภูมิ

ภาพของป้ายทะเบียนรถเมืองจีนที่ผมถ่ายมาฝากครับ

ชุดรับแขกที่คอนโดของบัดดี้ที่หนึ่งครับ

</strong><p></p><table border="4" cellspacing="4" cellpadding="4" width="90%" align="center" style="background-color: #ccffff"><tbody>

ภาพของผมที่คอนโดของบัดดี้ที่หนึ่งครับ

</tbody></table><table border="4" cellspacing="4" cellpadding="4" width="90%" align="center" style="background-color: #ffff99"><tbody>

ภาพของเพื่อนผมหรือบัดดี้ที่เมืองจีนครับ เป็นบ้านสกุล "ฟ่าง" ครับ บัดดี้ผมชื่อ "ฟ่างฮ่าวเจ๋อ" อยู่ชั้นป.๔ เตี้ยกว่าผมเล็กน้อย

</tbody></table><table border="4" cellspacing="4" cellpadding="4" width="90%" align="center" style="background-color: #ccffff"><tbody>

ลักษณะของคอนโดฝั่งตรงกันข้ามกับที่ผมอยู่

</tbody></table><p></p><table border="4" cellspacing="4" cellpadding="4" width="90%" align="center" style="background-color: #ffff99"><tbody>

ภาพวิวใกล้ๆ ที่ผมพักครับ

</tbody></table><p> </p><p> </p><p> </p>

[พี่เจง]

สวัสดีจ้าน้อง sakoto

ดีจังได้ไปเมืองนอก ได้ประสบการใหม่ ทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ ได้ไปอยู่กับคนอื่น ต้องเข้ากับเขาให้ได้ ไปเรียนได้เพื่อน ได้หลายๆ อย่าง ตอนพี่เด็กๆ ไม่มีโครงการหรือแรงสนับสนุนจากใครเลย จนตอนนี้ก็ยังว่างบ่าว (กับชีวิต) ถ้ามีโอกาสก็ต้องรีบเก็บมาไว้ ตอนโตจะได้ไม่ลำบาก มองโลกได้ไกลความคิดก็ไกลกว่าคนรุ่นเดียวกัน น้องน่ารักอีน่ะ เก่งด้วย ขอให้น้องเจริญเติมโตอย่างสวยงามพร้อมด้วยทรัพย์ทางปัญญาและทรัพย์สินน่ะ

                                            จากใจจริง

                                                 พี่เจง 

                             เวลา  20/7/50 เวลา 20.00 น.