เรื่องเล่า เมื่อผมบวชเป็นพระ

<h2 style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมได้บันทึกประจำวันประมาณปี 5 กรกฎาคม พ.ศ.2530 ในช่วงที่ผมบวชเป็นพระ เป็นการบวชตามประเพณีของลูกผู้ชายที่ทดแทนคุณของพ่อ แม่ ญาติ พี่ น้อง รวมถึงผู้มีพระคุณ บางครั้งก่อนบวชได้มีโอกาสเตรียมตัวโดยการไปอยู่ที่วัด ฝึกฝนสวดมนตร์ ถือศีล แต่ สำหรับผมแล้ว ไม่มีโอกาส เนื่องจากทำงานราชการติดภาระ ทั้งหลายและมีเวลาจำกัดสำหรับการลาบวช </h2>

<h1 style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หลายสิ่งที่เกิดขึ้นต่อความรู้สึกของผมว่ามีสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นคือ</h1>

1. เรายังเป็นที่รักของใครต่อใคร มีญาติพี่น้อง เพื่อนร่วมงานมาร่วมกิจกรรมนี้ ทำให้รู้สึกว่าไม่ว้าเหว้า เรายังมีคนรอบข้างให้ความสำคัญ เสียงสละเวลามาช่วยเหลือเรานะ

2.พระเปรียบเสมือนนักรบ ที่ต้องต่อสู้กับความกลัว ความชั่วร้าย อวิชชา และอื่นๆ เพราะต้องถือศีลมากถึง 227ข้อ เมื่อเรามาบวชแล้ว ด้วยความตั้งใจ ต้องพยายามทำเต็มที่ บวชแล้วต้องเกิดประโยชน์ต่อตนเอง ต่อผู้อื่นได้เรียนรู้ การเป็นคนดี ไม่ใช่บวช เพื่อมานุ่งเหลืองห่มเหลือง อยู่ไปวันๆ

<p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หลายสิ่งที่เกิดความยุ่งยากลำบาก คือ</p>

1. การนุ่งห่มจีวร เพราะไม่เคยเตรียมตัว หรือเรียนรู้มาก่อน ที่กุฏิไม่มีพระพี่เลี้ยง เลยแต่งตัวอยู่นาน กว่าจะออกจากห้องได้แต่ละครั้ง

2. กิจของสงฆ์ ต่างๆ ก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง ปกติเกิดเคยแต่ใส่บาตร ทำบุญที่วัด แล้วก็กลับบ้าน เมื่อมาบวชกิจที่สงฆ์ต้องทำก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง (ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่มีเรา แต่ผมเป็นคนช่างถาม ไม่รู้ก็ถาม ไม่มีใครให้ถามก็สังเกต)

3.การเดินทางไปที่ต่างๆ ต้องสำรวม ปกติเป็นคนทำอะไรรวดเร็ว เมื่อมาบวชเลยต้องตั้งสติมากขึ้นกว่าเดิม ไปในที่ต่างๆไม่สะดวกต้องระมัดระวังมากขึ้น โดยเฉพาะเมื่อต้องเดินเข้าใกล้ญาติโยมผู้หญิง ไม่สะดวกที่จะเข้าใกล้ กลัวว่าจีรวลจะไปสัมผัสเค้า ทำให้ต้องอาบัติได้ เป็นต้น

สรุป <h1 style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผู้ที่จะบวช ควรจะศึกษาและหาข้อมูล เตรียมตัว เตรียมใจ ให้พร้อม สำหรับการเป็นพระ จะทำให้ระยะเวลาที่ท่านบวชอยู่นั้น สามารถดำเนินไปได้ด้วยดี สามารถทำกิจกรรมต่างๆของสงฆ์ได้สะดวก และไม่เสียเวลาต่ออุปสรรคที่อาจเกิดขึ้น สามารถใช้เวลาไปศึกษาพระธรรม เรียนรู้ หรือใช้ชีวิตการเป็นพระได้มากขึ้น </h1>