ผมถูกกอดจนตัวน่วม
อย่าเพิ่งเข้าใจผิดว่า กำลังอ่านเรื่องลานสาวกอดหรืออะไรทำนองนั้น แต่จริงๆแล้วมันมากกว่านั้นเสียอีกจะบอกให้..ผมมีญาติ มีลูกหลานนามสกุลเดียวกันมากมาย แต่ไม่สามารถนัดหมายมาจัดงานอย่างนี้ได้ หรือถ้าจัดได้ก็จะไม่ได้ความรู้สึกลึกล้ำเช่นนี้ กลุ่มก๊วนเฮฮาศาสตร์จึงเป็นญาติที่ยิ่งกว่าญาติ ตั้งแต่ผมเข้ามาอาศัยอยู่ในชายคาของG2K ก็ได้รู้จักคนทั่วไปหมด ล้วนแล้วแต่เป็นคนมีความรู้ความสามารถ ผมได้เรียนรู้ได้ความรักได้ความเอื้ออาทรอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน จะขัดข้องสิ่งใดขอแต่ให้เอ่ยปาก มีอาสาสมัครทำความดีทำบุญทำกุศล ทำให้ปัญหาต่างๆลุล่วงได้อย่างน่าอัศจรรย์ ในความรู้สึกของผมบล็อกG2K ดียิ่งกว่าตะเกียงวิเศษของอาละดิน มีหลายเรื่องที่ผมไม่ได้ร้องขอ แต่เครือญาติเห็นว่ามันน่าจะจัดให้ดีให้งาม ท่านผู้อารีก็แอบจัดการให้แล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ซึ่งกรณีอย่างนี้ตะเกียงอาละดินทำไม่ได้ สรุปว่าผมเดินทะลุผ่านกำแพงความไม่รู้ได้ด้วยเครื่องมือที่ชื่อว่าG2K
จากการประชุมเผยความในใจของเครือญาติเฮฮาศาสตร์ครั้งนี้ ความคุ้นเคยเป็นยิ่งกว่าญาติ มีอะไรก็กล้าพูดกล้าบอก ผมนั่งคิดในใจว่ามีวิธีที่ดีกว่านี้ไหมมนุษย์เอ๋ย ที่พวกเจ้าจะมาเปิดเผยด้วยความสุจริตใจเช่นนี้ได้ ไม่มีอะไรทั้งนั้นที่เป็นข้อกริ่งเกรงใจ เว้ากันซื่อๆตรงๆแบบทิ้งทวน..
คุณเมตตา
“หนูไม่ชอบอ่านที่ครูบาเขียน ไม่ชอบสำนวนวัยรุ่นแล้วก็เขียนยาวๆ บางทีก็เขียนเรื่องหนักๆเครียดๆไม่น่าสนใจไม่ตรงกับสายงานที่ทำ แต่คุณแป๊ดเขากลับชอบ มาบอกให้เข้าไปลองอ่าน” เห็นสิ่งที่สะท้อนคิดไหมครับ ผมชอบคนใต้ก็ตรงนี้แหละ ฟันธงเปรี้ยงไม่อ้อมค้อม ท่านอาจจะสงสัยว่า อ้าว! ไม่ชอบไม่อ่านแล้วมาร่วมงานนี้ทำไมล่ะ ..นั่นคงเป็นความรู้สึกในช่วงแรกกระมัง เธอเป็นคนแรกครับที่มาถึงแล้วโผกอดผม ก่อนกลับคุณเมตตาเอ่ยว่าเมื่อไรเราจะจัดอีก ลูกๆก็ไม่อยากกลับ เพราะมีสิ่งที่เด็กๆชอบและมีเรื่องยั่วให้เล่นสนุกมากมาย คุณแม่เองก็ได้พาคุณลูกมาเที่ยวแบบสบายๆ อ้อ ได้ร้องเพลงด้วย
คุณรัตติยา
“หนูมาเพราะใจสั่งมา” ญาติผมคนนี้มีความมุ่งมั่น คิดแบบเด็ดขาด มีภาวะผู้นำสูง ในขณะที่เราขายความคิดออกไปว่าจะจัดงานนี้ แต่เนื่องจากต้องเกี่ยวข้องกับคนหมู่มาก จึงยังไม่กำหนดวันปล่อยให้ทุกท่านแสดงความเห็นอยู่นานพอสมควร แล้ววันหนึ่ง คุณรัตติยา คนที่นับวันกินยาคุมคลาดเคลื่อนคนนี้แหละ ฟันธงเปรี้ยง! ขอกำหนดวัน 6-7-8 เมษายน เมื่อใจสั่งมามีหรือเราจะไม่รีบรับ ผมปักหมุดตามทันที ตกลงจัดงานวันเฮฮาศาสตร์ตามที่คุณแป๊ดเสนอ
เรื่องการแสดงฝีมือเสน่ห์ปลายจวัก ทีมภาคใต้ทำข้าวยำปักษ์ใต้เลี้ยงเราจนต้องนอนผึ่งพุง ใครไม่อร่อยคงจะเป็นโรคตาลขะโมยเรื้อรัง อาหารอีกอย่างไม่แน่ว่าเป็นแกงไตปลาหรือเปล่า เห็นเอาสะตอมาขูดผิวหั่นเป็นชิ้นๆแกงทั้งเปลือก น้ำขลุกขลิกน่าเอามาคลุกข้าวสวยร้อนๆ การทำอาหารอร่อยพร้อมๆกันหลายอย่าง คนชิมก็แย่เหมือนกัน ถ้าไม่ชิมแบบรักพี่เสียดายน้อง คงจะท้องแตกแบบชูชก เราจึงใช้วิธีชิมแบบชูชกสะอื้น เฮ้ออร่อยจริงๆแป๊ด นี่ถ้าอีตาเม้งมาประชุมด้วยคงแข่งกันชิมระเบิดไปข้างหนึ่ง
ผมดีใจตรงที่ได้รู้จักตัวจริงของหลาน หนูคนที่เขียนบันทึกในไดอารีว่าจะมาที่อำเภอสตึก บุรีรัมย์ น้องคนเล็กเธอน่ารักเหมือนตุ๊กตา เป็นเด็กผู้หญิ๋งผู้หญิง เวลาน้ำตาอาบแก้มดูน่ารักไปอีกแบบ ผมแอบถ่ายภาพตอนน้ำตาซึมปรากฏอยู่บนหน้าใสๆ ในอ้อมกอดของคุณอึ่งอ๊อบที่ยิ้มละไมปลอบโยน จะเห็นว่า..ฉาดแสงแห่งความรักที่ผู้อื่นหายาก กลับปรากฏในงานนี้จนเป็นธรรมชาติ ก่อนกลับเธออาสาถอดเทปให้ทุกบททุกตอน เห็นทั้งน้ำใจและพลังใจของญาติผมรึยังครับ
ความเห็น (46)
เรียนท่านพี่สุทธินันท์
มาร่วมกอดทาง B2B ด้วยคนหนึ่งครับ
"ถึงตัวไกล แต่ใจถึง ร่วมคณึง ร่วมสร้างสรรค์ ร่วมพัฒนา"
สวัสดียามเช้าค่ะครูบา....
- ภาพแห่งความสุขจากการกอดกันยังอยู่ในมโนของครูอ้อยเลยค่ะ
- ครูบาฯเขียนทุกตัวอักษรออกมาจากใจจากความคิดจากความรู้สึก..ที่สัมผัสได้
- ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างนะคะ..ที่ทำให้หลายๆคนได้เป็นญาติกัน...ญาติที่มีความผูกพันกันอย่างแน่นแฟ้น
- อ่านการบ้านของครูอ้อยข้อที่ 1 ที่ทำส่งหรือยังคะ..ยังไม่จบคำตอบนะคะ...ที่ ถามว่า..ได้อะไรจากการไปสวนป่าพ่อครูบาสุทธินันท์
- ครูอ้อยต้องทำการบ้านส่งอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยก่อนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- เข้ามา กอด พ่อครูบาอีกคนครับ
- พยายามตามอ่านบันทึกของทุกคนที่ได้ไปเยี่ยมพ่อครู แล้วสัมผัสได้ถึง ความอบอุ่น ของพ่อครู
- แต่เห็นรูปพ่อครูบาน้อยไปนิดหนึ่งหนะครับ
 |
อ่านแล้วอึ้งถึงรู้ครูอ้อนเขียน
บทกลอนเนียนน่าอ่านการพบเห็น
หยิบมาเล่าเป็นข้อๆต่อประเด็น
ให้อ่านเล่นอ่านจริงเพราะพริ้งเอย.
เห็นภาพแล้วยังนึกบรรยากาศได้เลยนะคะเนี่ย
อบอุ่นจังเลยค่ะ.....รู้สึกดีดี....ด้วยอีกคนที่ยังมีความละมุนของมิตรภาพหลงเหลืออยู่
 |
 |
พ่อครูบาครับ
ผมไปผมคงกอดพ่อครูบา ก่อนอื่นเลยนะครับ...ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น และ ใจดีของคุณพ่อครับ
ผมรู้สึกยินดีกับบรรยากาศที่หลายๆท่านเล่าผ่านบันทึก ที่ได้อยู่กับลมกับฟ้า กับแสงดาว และทุกคนบอกว่า ดีใจที่มีวันนี้...ทำให้ความสุขจากมหาชีวาลัย กระจายสู่ Blogger ที่อยู่ทั่วประเทศเลยครับ
ส่วนพี่อิ่งอ๊อบ เป็นพี่สาวที่น่ารัก ผมมีปัญหาพี่สาวท่านนี้ก็ได้ช่วยเหลือ และ เป็นกัลยาณมิตรที่งดงามจริงๆครับ
ภูมิใจจริงๆครับ
- ครูอ้อยก็คิดถึงอาจารย์หมอ JJ
- อยากพบ อยากคุย อยากเจรจาให้หายคิดถึงค่ะ
ดีเหมือนกันค่ะ...ครูอ้อยจะได้คิดถึงต่อไปค่ะ
ปี๋ใหม่เมือง...ปี๋ใหม่แก้ว
ดีใจ๋ยิ่งแล้ว แขกแก้วมาเมือง
ขอฝากดำหัวพ่อครูบาด้วยนะครับ ขอให้คุณพ่อมีความสุข และสุขภาพแข็งแรงไปนานๆๆๆ นะครับ
 |
แวะมาสวัสดีและชื่นชมกับภาพแห่งความสุขค่ะ
พักผ่อนบ้างนะคะ ท่านครู
- ผมมีความรู้สึกว่า นี่คือมิติใหม่ของความสัมพันธ์ทางสังคมในประเทศไทยเรา
- ใครจะไปคิดว่า Cyber community นี้จะเป็นประกายไฟที่หล่อหลอมคนเข้าด้วยกันด้วยเหตุผลทางสาระการแลกเปลี่ยนกันทางอากาศธาตุ
- เรียกว่าเป็นการปั้นอากาศเป็นตัว ร่วมกันปั้นอากาศเป็นแรงเกาะเกี่ยวทางสังคมที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง
- สังคมแห่งนี้ยังก้าวไปอีกไกล ยังจะสร้างสรรค์ในสิ่งที่สังคมเทคโนโลยี่สามารถเอื้อให้ได้
- เห็นภาพ รับรู้จากตัวอักษร สัมผัสได้จากสิ่งที่แสดงออก งดงามจริงๆ
- นี่คือมุมหนึ่งของสังคมที่สร้างทุนทางสังคม เพิ่มทุนทางสังคมมากขึ้นแม้จะไม่ใช่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันทางกายภาพ แต่เป็นหมู่บ้านเดียวกันทางจินตภาพ
- ขอกราบเรียนท่านครูบาสร้างวัฒนธรรมที่ดีงามนี้ต่อไปเถอะครับสังคมเราต้องการเชื่อมต่อทุนเช่นนี้มากมายเพราะทุนด้านอื่นเราหมดลงไปมาก
- เราจะร่วมมือกันครับท่านครับ
น.เมืองสรวง
ขอแสดงความยินดีกับพ่อครูบาฯครับดูอบอุ่นครับหากมีโอกาสจะเข้าเยี่ยมเยียน
- กราบสวัสดีครับท่านครู
- ช้ำตรงไหนหรือเปล่าครับท่าน โดยกอดแบบนี้ แต่รอยช้ำ ก็ถูกสมานด้วยรอยซึ้งปลื้มปิติยินดี เข้าไปถึงหัวใจ ให้ฝังแน่นอยู่ตราบนานเท่านาน เลยใช่ไหมครับ
- ดีใจที่ได้อ่าน ได้ยิน ได้เห็น ได้เป็นส่วนหนึ่ง ของแผ่นดินไทยครับ
- ขอบคุณมากครับ มีรอยกอดครั้งแรก ก็ต้องมีครั้งที่สองครับ ใช่ไหมครับ
สวัสดีค่ะท่านครูบา
แอบปลื้มใจ ดีใจแทนไม่ได้ ดูแล้วเป็นภาพที่น่าประทับใจจริง ๆ ถ้ามีราณีแทรกอยู่ตรงนั้นด้วยจะเป็นภาพที่ราณีเก็บไว้ในความทรงจำตลอดไป (ตื่น ๆเดี๋ยวนี้ อ้าวฝันไปนี่นา555)
กราบสวัสดีด้วยอีกคนค่ะ ครูบา
ปลื้มใจแทนค่ะ ดิฉันเพิ่งมาเป็นสมาชิก gotoknow ได้ไม่นานก็เห็นแล้วว่าการเป็นสมาชิกนี้ชักจะกลายเป็นครอบครัวมากขึ้นทุกที
แล้วก็ชอบนกบินเหมือนคุณ Ranee เลยค่ะ
 |
- ดีใจที่อาจารย์ชอบ
- เห็นอะไรน่าแก้ไขกรุณาชี้แนะด้วยนะครับ
- นกบินเป็นบรรณาการจากสวรรค์ครับ
 |
- นกฝูงนี้ บินมาจากเมื่องสองแคว นั่นแหละ
- อยากจะแทรกภาพตรงไหนละ จะได้จัดให้ถูก
- นอกจากท่านครูบาจะจัด KM แล้ว ท่านยังจัด BM (Bird Management) อีกด้วย
- ก็มันบินเป็นระเบียบ พร้อมเพรียงกัน เหมือนทหารเดินสวนสนามไงครับ สวยงามดี (ตามแซวอีกแย้วว)
ตามมาดู BM (Bird Management) เออ จริงด้วยแฮะ ฝูงนกจากเมืองสองแควนี่ มันช่างบินเป็นระเบียบเรียบร้อยจริงๆ แถมสีเดียวกันอีกต่างหาก...อิอิ
เอาผลไม้มาฝาก ท่านครูบาค่ะ หวานเย็นชื่นใจ ไว้ทานกับน้ำเห็ดนะคะ
นกฝูงนี้ มันบินหายลับเข้าไปที่ มหาชีวาลัย
.....
คนเมืองสองแคว นี่โรแมนติคมากนะครับ
ผมก็โดนกอดอ่วมเหมือนพ่อ...
ขอบคุณครับ...ขอบคุณทุก ๆ เรื่อง ๆ ทุก ๆ ชีวิต ที่ช่วยให้มีวันดีดีที่บ้านพ่อครูบา
สวัสดีครับท่าน ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์
- พูดไม่ออก บอกไม่ได้ อยากไปอีก
คนละซีก คนละฝัง ยังห่วงหา
ขอพักก่อน แต่กาย ส่งใจมา
อีกไม่ช้า ลูกจะกลับ รับถิ่น....พ่อครู
ขอบคุณครับที่ให้มีวันนี้
ชื่อบันทึกน่าแซวที่สุด....อิอิ
- อิอิ...นกน้อยเมืองสองแควบินมาอีกตัว
- แต่เอ..หรือว่านกฮูกมากกว่านะคะคุณพ่อ
- ฝากพี่ๆกอดคุณพ่อแล้วค่ะ...
- ส่งมาได้แต่ใจค่ะ ฝากนกน้อยมาแย้ว
น้ำตาซึมไปกับพ่อครูบากับคำบรรยายตอนกินแคบหมูจิ้มน้ำพริกหนุ่มค่ะ รู้สึกได้ถึงความละเอียดอ่อนและจริงใจ ตรงไปตรงมาของพ่อครูบา รวมทั้งความตั้งใจจริงในการทำงานให้ผืนแผ่นดินเรานี่เองที่ผูกร้อยเรื่องราวเหล่านี้ให้เกิดขึ้นได้ มหัศจรรย์นี้เกิดได้นอกจากเพราะ GotoKnow แล้ว ก็เพราะเรามีน้ำพักน้ำแรงของพ่อครูบานี่แหละค่ะ
กราบขอบคุณพ่อครูบาสำหรับความรู้สึกดีๆที่ได้รับแม้อยู่ห่างไกล หวังใจว่าสักวันจะได้ไปเยือนค่ะ
 |
น่าแซวแต่ไม่แซวกระแด่วกระแด่ว
ถ้าแซวแล้วเป็นยังไงใคร่อยากรู้
แซวนิดแซวหน่อยจะคอยดู
แซวให้หมู่เฮฮาก็น่าแซว
 |
ทั้งเห็นใจ เข้าใจ ได้เห็นหน้า
ก่อนนิทราทักทายสม่ำเสมอ
ไม่เป็นไรคราวนี้ไม่ได้เจอ
คราวหน้าเธอคงไปใช่ไหมหว้า
 |
- คุณโอ๋นี่อ่านละเอียดหมดจดจริงๆ จะสังเกตเห็นว่าพิมพ์ผิดเยอะมาก ช่วงนี้ต้องรีบเขียนเพราะความทรงจำยังอ้อยอิ่งอาวรณ์
- ความรู้สึกดีๆไม่มีขายเสียด้วย มันช่วยต่ออายุ และบรรเทาความเครียดทั้งมวล เหมือนน้ำดีมาไล่น้ำเน่า ความดีงามอย่างนี้เกิดได้ค่อนข้างยาก เพราะเดิมพันด้วยใจ
- ไม่ว่าจะเป็นแป๊ด เมตตา ครูอ้อย อ.แป๊ว อ.ขจิต ฯลฯ ล้วนแต่ใจสั่งมา ฟังดูเหมือนจะง่ายๆ
- แต่ ในโลกใบนี้ไม่มีใครสั่งเธอเหล่านี้ได้
- การที่ได้อยู่ท่ามกลางคนที่มีใจให้แก่กัน จึงนับว่าเป็นห้วงนาทีที่มีค่ายิ่ง อิ่มเอิบใจ แบ่งปันความหวังดีกลับบ้าน เท่านี้ก็ปลื้มแล้วชาวG2N
- เราต้องการแค่ใจให้ใจ และสิ่งนี้ก็ไม่ต้องซื้อหา แต่คนก็หวงแหนน้ำใจกันทำไมก็ไม่รู้เน๊อะ คุณโอ๋ว่าไหม?
กราบคารวะท่านครูบาฯด้วยหัวใจครับ
อ่านไป ฟังเพลง Background ไป จับใจจนน้ำตาซึม ไม่ต่างไปจากน้องสาวนาม โอ๋-อโณ
ไม่อธิบายต่อดีกว่าครับ .. พูดไปก็ไม่ได้อย่างที่ใจรู้สึก มันเป็นข้อจำกัดของตัวหนังสือครับ.
หวังว่าวันหนึ่งอีกไม่นาน จะได้ไปคารวะท่าน โดยไม่ต้องพึ่งพาเทคโนโลยีอะไรช่วยครับ
สวัสดีค่ะครูบา ฯ
- สงสัยนอนแล้วมั้งคะ ครูอ้อยฝากบันทึกนี้ไว้อ่านเล่นนะคะ เผยความในใจให้ได้รู้กับครูบาสุทธินันท์
ขอบคุณค่ะ..รักษาสุขภาพนะคะ
สุทธินันท์
 |
- คนไม่ได้ไปอ่านแล้วอิจฉามากค่ะ บรรยากาศอบอวลด้วยความรัก ความอบอุ่น
- แต่ได้ส่งใจและของฝากเล็ก ๆ น้อย ๆ พร้อมกับสหายชาวหาดใหญ่
สวัสดีค่ะ พ่อครูบาฯ
เพิ่งประชุมเสร็จค่ะ เลยแวะมารายงานตัวก่อนหนึ่งรอบ
พ่อครูฯ ค่ะ สำหรับเทปที่จะถอด ถ้าพ่อครูฯ จะกรุณาให้ตาเม้ง โหลด file ใส่ web ที่ตาเม้งเคยโหลด แล้วส่งlink url ให้หนู ด้วย จะได้ไหมค่ะ
หนูขอโทษด้วยค่ะ ที่พอสุดท้าย รีบจนลืมขอ file จากพ่อครูฯ ค่ะ
ขอสารภาพผิดค่ะ พ่อครูฯ
 |
เอาไว้แป๊ดหายเหนื่อยคงจะได้รับข้อมูล
เด็กๆเป็นยังไงบ้าง ตัวเล็กเวลาอ้อนน่ารักดี ตัวใหญ่เป็นผู้ใหญ่ ไม่พูดชอบอ่านหนังสือ เยี่ยมมากๆ อ้อ คนเฝ้าบ้านจะมอบช่อดอกไม้ให้อีกไหมเนี๊ย อิอิ
 |
พ่อครูขาฯ
ตอนนี้หายเหนื่อยแล้วคะ เพราะได้พลังงานชีวิต มาเพิ่มเติมเยอะเลยค่ะ ทำงานลุยไปได้ตลอดชีวิตเลยค่ะ
เด็ก ๆ สบายดีค่ะ คนโต บอกว่า เธอมีเรื่องที่จะเขียนในสมุดบันทึกของเธอเยอะเลยคะ (ไว้จะแอบเปิดบันทึกของเธอมาให้อ่านอีกนะคะ)
ส่วนคนเล็ก น้ำตาซึม นึกถึงลูกไก่ ที่เธอฝากคุณยายศรีไว้ เธอบอกคุณยายว่า "คุณยายขา หนูขอฝากลูกไก่ไว้กับคุณยายช่วยดูแลนะคะ ไว้หนูโตขึ้น หนูจะกลับมาหาลูกไก่อีกครั้งค่ะ"
อ้าว ตกลงเธออยากกลับไปหาลูกไก่หรอกรึ คิดว่าอยากกลับไปหาคุณตา
- เข้ามากอดครูบาผ่านทางบล็อกด้วยคน พร้อมทั้งตามเข้ามาร่วมรดน้ำดำหัวพ่อครูบาผ่านทางบล็อกด้วยคนนะครับ
- รู้สึกดีใจและตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูกครับ อ่านบันทึกของครูบาและอีกหลายๆ ท่านทำให้เห็นภาพชัดเลยว่าทุนทางสังคมของบ้านเรายังมีอยู่มาก รอวันที่เราจะนำกลับมาใช้เพื่อพัฒนาสังคมของเราอีกครั้งหนึ่ง
- มายิ้มๆๆครับพ่อ
สุทธินันท์
|
หลานน่ารักมาก อยากจะคุยกับคนโต เขาไม่ชอบคุย ขี้อายแต่ยอมแอคชั่นถ่ายรูป ชอบอ่านหนังสือ ซึ่งดีมากเลย คนเล็กเหมือนตุ๊กตา ได้ภาพตอนน้ำตาเปื้อนแก้มไว้เยอะ
การเลี้ยงไก่ในกรงก็อาจจะทำได้ถ้ามีบริเวณพอ หรืออาจจะเปลี่ยนเป็นนก แต่กรงควรจะใหญ่หน่อย ถ้าเป็นบ้านสวนแนะนำให้เลี้ยงไก่ต๊อก ไม่ต้องขัง เขาจะนอนบนต้นไม้
คิดถึงเด็กเหมือนกัน ไปแล้วเงียบกริบเลย ที่มามีแต่เด็กโต พวกนักศึกษา
สวัสดีค่ะท่านครูบาฯ
- ครูอ้อยแวะมาสวัสดี และจะต้องปฏิบัติหน้าที่ พร้อมกับเรียนอย่างหนักต่อไปค่ะ
- รักษาสุขภาพนะคะ..เมื่อเบาเรื่องต่างๆ..จะไปเยี่ยมตามใจเรียกร้องค่ะ
 |
น้ำใจจากเมืองสองแควไหลบ่ามาท่วมป่าที่นี่แล้วนะ
เชียร์แหลกว่างั้นเถอะ ขอให้มีความสุขกับการเชียร์
|
ขอให้อาจารย์จบเป็น ดร.เร็วๆ ลืมถามว่าทำการบ้างส่งสำนักไหน จบเมื่อไหร่ จะเตรียมสิงห์โตไปเชิดวันรับปริญญา