สัตว์เลี้ยงที่บ้าน

                   ผมถูกถามยามเย็น ก่อนไปรับลูกสาว แวะหาผู้ใหญ่ใจดี ประธานภาคีฯ ที่เดินทางมาน่าน  ท่านลงมาพบสนทนากัน ผมได้เล่าภารกิจที่ประสบมาเมื่อบ่ายวานนี้  ท่านให้ข้อคิดประกอบน่าสนใจ

                   ท่านถามผมว่า  ที่บ้านเลี้ยงสัตว์อะไร?  ผมตอบไปว่า เป็นปลาในบ่อ และ สุนัข  ท่านถามอีกว่า   เมื่อไม่อยู่บ้านกัน สัตว์เลี้ยงเหล่านี้อยู่อย่างไร เป็นห่วงหรือไม่?  ผมตอบว่า เป็นห่วงครับแต่ได้ฝากผู้ไว้วางใจดูแล

                   ท่านให้ข้อคิดกับผมว่า  การสร้างคนให้มีจิตใจดี ก็ผ่านการเลี้ยงสัตว์  พอที่จะตัวชี้วัดหรือจับต้องได้  จึงไม่ควรแปลกใจว่า  เหตุใดจึงนำ  ควาย หมู และไก่ ไปให้กับพี่น้องมลาบรี  ในเมื่อเชื่อว่า พวกเขาจิตใจดีงาม  ในเมื่อคุณเรียนรู้แล้ว  เขาเป็นใครจะไม่ยอมให้เรียนรู้การเลี้ยงสัตว์เลยหรือ  

 

[ชาวน่าน]

             ค่ำวานนี้ ( 06-04-2550 )  ตั้งใจพาสมาชิกครอบครัวไปทานอาหารนอกบ้าน เลยโทรทักทายอาจารย์มาลินีฯ  ท่านรับสายบอกว่าเพิ่งถึงน่าน  เป็นการท้กทายที่พวกเราเป็นเจ้าถิ่น แล้วโทรบอกกับพี่สุเมษ

             ไปนั่งรับประทานอาหารที่ร้านฮั๋ว  ข้าวต้มบาทเดียว กับพี่น้องญาติหลาน ๆ  ครู่ใหญ่ ๆ อาจารย์ฯ และคณะฯ มารับประทานอาหารที่ร้านเดียวกัน  คณะท่านไปนั่งอยู่อีกมุมหนึ่งของร้าน

               ก่อนกลับ 20.30 น.ภรรยา ลูก ๆ และเรา ไปไหว้ทักทายสวัสดีอาจารย์  ผู้ใหญ่ใจดีที่พบเมื่อเย็น  คุณวินัยฯ ฯลฯ  ยังพูดถึงเรื่องสัตว์เลี้ยงที่บ้านให้อาจารย์ฯ ได้รับฟัง เพราะอาจารย์เองเดิมไม่ได้เลี้ยงสุนัขฯ  ต่อมามีสุนัขตัวโปรด และห่วงใย