นับถอยหลัง พาเด็กน้อยไปฝากปู่ย่าเลี้ยง
summer นี้ จะเป็นครั้งแรกในชีวิตแม่-ลูก ที่เราจะแยกกันอยู่นานกว่าที่เคยเป็นมา ดิฉันเป็นคนเลี้ยงเขาเป็นหลัก ส่วนพ่อเขา ต้องทำงานอยู่ที่ประเทศของเขาเอง ต่างคนต่างมีภาระ ต่างคนต่างมี "ครอบครัว" กันละกัน ให้ต้องเป็นห่วง แต่เขาเห็นว่า ดิฉันมีความสามารถมากพอที่จะเลี้ยงลูกได้ เขาจึงปล่อยให้ดิฉันเลี้ยงตามวิถีทางของดิฉันเอง
จะว่าไปแล้ว แม้เราจะมีเชื้อสายจีนเหมือนกัน แต่เราสองครอบครัวแตกต่างกันมาก ลูกจึงเกิดมาบนความแตกต่าง (ที่ไม่ใช่ความแตกแยก) ดิฉันตั้งใจสอนลูกให้มองความแตกต่างในชีวิตเขาว่า เป็นโอกาสของชีวิต ที่เด็กอีกหลายๆ คนไม่มีโอกาสแบบนี้
ลูกชายก็ตื่นเต้น กับการจะเดินทาง เพราะรู้ว่า งวดนี้จะไปนานเป็นเดือน และที่สำคัญ แม่ส่งไปมาเลย์ และพ่อจะมาส่งกลับไทยก่อนเปิดเทอมในเดือนพฤษภาคม
ลูก.. จะต้องปรับตัวให้ได้ กับการที่ไม่ได้นอนกอดกันอีกแล้ว
ลูก.. จะต้องปรับตัวกับอาหารที่แตกต่าง
ลูก,, จะต้องปรับตัวให้เข้ากับวัฒนธรรมครอบครัวที่เปลี่ยนไป
และลูก.. จะต้องปรับตัวเข้ากับภาษาจีนกลาง และภาษาอังกฤษ แทนที่จะได้ใช้ภาษาไทยในชีวิตประจำวัน
พ่อของลูกบอกว่า You don't spoil him. He is the boy and will grow up to be a man. และ Kid can adjust.
งานนี้ สงสัยคนจะแย่น่าจะเป็นแม่มากกว่ามั้งเนี่ย แฮะๆๆๆ
ความเห็น (2)
พี่
โอ๋-อโณ คะ ปรากฏว่า ลูกชายไม่ยอมอยู่ เกาะขาแม่กลับไทยค่ะ แฮะๆ