ทัวร์บ้านพ่อครูบาฯ : 1 Count Down
เป็นความรู้สึกอย่างประหลาด ยิ่งใกล้วันที่จะเดินทางไปบ้านพ่อครูบาฯ ไม่รู้อะไรต่อมิอะไร มันปะดังประเดเข้ามา ไหนจะงานประชุม ไหนจะงานด่วน ไหนจะต้องเตรียมข้อมูลการจัดฝึกอบรมฯ
แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี เพียงเพราะเราทำงานอย่างมีสติ และจัดลำดับความสำคัญของงานก่อน-หลัง ทำให้การเดินทางไปเที่ยวบ้านพ่อครูบาฯ ในคราวนี้ จึงไปแบบสบาย ๆ พกเพียงพาหัวใจที่ว่างเปล่าปลอดจากภาระงานอันหนักอึ้ง เพื่อไปเติมเต็ม เก็บเกี่ยว สิ่งดี ๆ พลังชีวิตดี ๆ เพื่อจะมาต่อเติม หล่อเลี้ยง หัวใจให้ชุ่มชื่น
การเดินทางคราวนี้ ถึงแม้จะวางแผนการเดินทางไว้ล่วงหน้าเป็นเดือน ๆ แต่ยิ่งใกล้วันเดินทาง ยิ่งตื่นเต้น ตื่นเต้น อย่างบอกไม่ถูก โดยเฉพาะลูก ๆ มักจะมีคำถามเพื่อให้คุณแม่ตอบอยู่เสมอ เช่น
"ครูบาฯ คือใครคะ"
"ทำไมเราต้องไปบ้านครูบาฯ ด้วย"
"ครูบาฯ อยู่กับใครคะ"
"ครูบาฯ ใจดีไหมค่ะ"
คำตอบส่วนใหญ่ไม่ได้ออกจากการบอกเล่าของคุณแม่ คุณแม่เพียงเปิดบันทึกของพ่อครูบาฯ ให้ลูก ๆ ดู
คนโต น้องฟาง อ่านหนังสือออก เขาก็จะอ่านบันทึกของพ่อครูฯ ไปพร้อม ๆ กับคุณแม่ โดยเฉพาะในบางช่วงที่พ่อครูฯ กล่าวถึงพวกเรา น้องฟางดูจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ
คนเล็ก น้องฟ้า ถึงแม้เธอจะยังอ่านหนังสือไม่ออก แต่เธอก็ได้เห็นภาพบรรยากาศ ภาพเพื่อน ๆ สัตว์เลี้ยงของเธอ ภาพผลหมาก รากไม้ ที่พ่อครูฯ ได้นำถ่ายทอดผ่านทางบันทึก
ที่แน่ ๆ เวลาเปิดบันทึกของพ่อครูฯ เด็ก ๆ ก็จะซึมซับบทเพลง "ดีใจที่มีวันนี้" จนถึงตอนนี้ ฮัมกันเกือบจบเพลงได้แล้ว
ณ ตอนนี้ เวลานี้ เหลือเวลาอีกเพียง 1 ชั่วโมง พวกเรา 6 ชีวิต คุณรัตติยา คุณเมตตา น้องฟาง น้องฟ้า น้องปลา น้องแปม ก็จะซุกกายอุ่น ๆ อาศัยนอนบนเบาะโบกี้รถไฟ ท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่องผ่านทางหน้าต่าง
คืนนี้ พวกเรา 6 คน คงนอนหลับฝันดี ตลอดการเดินทาง เพราะเรารู้ว่า ตื่นขึ้นมา พวกเราจะไปเจอสิ่งที่มีค่า ซึ่งประมาณค่าไม่ได้ นั่นคือ ความรัก ความอบอุ่น ซึ่งพวกเราจะมีให้ต่อกันค่ะ
เจอกันพรุ่งนี้นะคะ
ความเห็น (6)
- เดินทางปลอดภัยนะครับทั้งไปและกลับ
- ฝากกราบสวัสดีท่านครูด้วยครับ
- และสวัสดีทุกๆ ท่านนะครับ
- ผมขอนั่งจินตนาการที่นี่แทนครับ
- ขอบคุณครับ
- ไม่ได้นั่งรถไฟไปด้วยแต่ก็คล้ายๆ....เหมือนกับต้องเตรียมตัวและเตรียมใจไปด้วยงั้นแหละ..ตื่นเต้นตามไปด้วยค่ะ...แล้วจะตามมาฟังภาคเล่า...ฝากกราบพ่อครูบาฯด้วยค่ะ...
- มีโอกาสจะแวะไปกราบด้วยตนเองค่ะ....ขอบคุณค่ะ
อยากไปบ้างจัง ฝากกอดน้องฟ้าด้วยนะคะ บอกว่าวันไหนเหงาๆก็คิดถึงน้าแป้นนะจ๊ะ จะรีบไปนอนกอดแทนคุณแม่ให้ เที่ยวให้สนุกนะคะ
ฝากกราบครูบาฯมาด้วยคนค่ะ ต้องขอบคุณที่ท่านสร้างสถานที่ตัวอย่างที่เป็นศูนย์กลางให้พวกเราได้เป็นอย่างดี เป็นที่ๆเหมาะเป็นอย่างยิ่งสำหรับการพบปะของสมาชิกบล็อกเกอร์ GotoKnow
คิดได้เลยว่า เพราะ IT ทำให้พวกเราได้มาพบกัน แล้วก็กลับคืนสู่สามัญ สังคมบ้านทุ่งที่รอบๆตัวคือสิ่งมีชีวิต ที่หล่อเลี้ยงชีวิตและเกื้อกูลกัน
จะรอฟังข่าวคราวนะคะ สี่สาวน้อยและ 2 สาวเก่งของเราคงได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ประทับใจที่ไม่มีวันลืม ดีใจด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ
ฝากสวัสดีและกอดรอบๆวงมาทางคุณแป๊ดและคุณจิ๊บด้วยนะคะ