ลมหายใจของผู้สูงอายุ..กับการไม่ย่อท้อต่อการเรียนรู้
การอบรมคอมพิวเตอร์เบื้องต้นเพื่อวางรากฐานของการรองรับระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ วันนี้( 28 มีนา) เป็นรุ่นแรก และเป็นรุ่นที่คณะทำงานพัฒนาระบบเทคโนโลยีสารสนเทศตั้งเป้าไว้เป็นบุคลากรทางการศึกษาที่มีอายุมากกว่า 50 ปีขึ้นไป วันแรกที่ลงทะเบียนป้าๆ ลุงๆ ทั้งหลายเข้ามาลงทะเบียนอย่างครบครัน พิธีเปิดที่แสนจะเรียบง่ายและดูขลังก็เริ่มขึ้น ด้วยการกล่าวเปิดเป็นทางการของ ท่านผู้อำนวยการสำนักการศึกษา ท่านบอกเล่าถึงที่มาที่ไปของโครงการนี้ว่ามีประโยชน์เพียงไร ต่อมาเป็นการกล่าวเปิดของท่าน รองปลัดเทศบาล ฯ รูปหล่อ (อิอิ....) สรุปแล้วพิธีเปิดก็ผ่านพ้นไปด้วยความเรียบร้อยท่ามกลางความโล่งอกของเรา ทีนี่..ก็ถึงการอบรมละซิ วิทยากรซึ่งในคอมพิวเตอร์เบื้องต้นนี้เราใช้อาจารย์ที่เป็นคณะทำงานซึ่งสอนวิชาคอมพิวเตอร์ในแต่ละโรงเรียน ฯ เนื่องจากผู้เข้ารับการอบรมรุ่นนี้บางท่านไม่เคยจับคอมพิวเตอร์มาก่อน ท่าทางบางท่านจึงเก้ๆ กัง ๆ น่ารักชะมัด... ป้าอาจารย์ท่านหนึ่งคลิกเม้าท์ลากเส้น ๆ หนึ่ง ท่านถึงกับบ่นว่า แผ่นรองเม้าท์ที่วางให้มันแผ่นเล็กไป (55..) ลุงอาจารย์บางคน นอกจากจะเกร็งมือไว้ยังเกร็งหัวไหล่และหน้าไปด้วย ท่านอาจารย์ถึงต้องปลอบกันทีเดียวว่าไม่ต้องเกร็งอะไรขนาดนั้นๆๆๆๆ ปล่อยความรู้สึกไปตามธรรมชาติ มีอาจารย์ท่านหนึ่งที่อดที่จะเขียนถึงไม่ได้ ท่านบอกว่า ท่านเต็มใจมาที่สุด เพราะยังไม่มีใครเคยเห็นความสำคัญของผู้สุงอายุ บ้างก็ว่า ฝึกไปก็ไม่ได้ใช้ เสียเวลาเปล่า...แต่เห็นความตั้งใจของคณะทำงาน ฯ แล้วก็เชื่อถือได้ว่า จะต้องได้รับความรู้จากการฝึกอบรมแน่ๆ .... การให้ความสำคัญกับบุคลากรทุกคนอย่างเสมอภาคกัน คือปณิฐานของคณะทำงานของเราค่ะ...
ความเห็น (3)
ขอเข้ามาแสดงความคิดเห็น..หนึ่งในคณะทำงานโครงการนี้ค่ะ
ดีใจมากที่ได้อบรมกับท่านอาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิหลาย ๆ ท่าน เป็นรุ่นที่ 1 ปัญหาที่พบส่วนใหญ่ไม่ใช่เรื่องการเรยนการสอนแต่เป็นเรื่องของอากาศมากกว่าค่ะ อากาศร้อน พาลให้คนปวดหัว อบรมก็ปวดหัวพอแรง (555) ก็เลยพาลไม่รู้เรื่องไปด้วย วิทยากรก็สุดจะร้อน ถ้าจะให้ดีก็ต้องปรับปรุงเรื่องเครื่องปรับอากาศกันนิ้ดดดดนึงนะคะ
