เสียงสะท้อนจาฅนด้อยโอกาส : ความสุขของครอบครัวเร่ร่อนไร้บ้าน

ความสุขของครอบครัวเร่ร่อนไร้บ้าน

      เนียน(นามสมมุติ) ชื่อของหญิงสาววัย 34 ปี ที่ใช้ชีวิตอยู่กลางสนามหลวงพร้อม ๆ กับครอบครัวที่เอเองเลือกที่จะอยู่กับ วิทย์ (นามสมมุติ) ชายหนุ่มวัยใกล้เคียงกัน พร้อมกับลุกสาววัยขวบเศษ ที่มีรอยยิ้มน่ารักชวนให้หลงใหล หากใครได้เห็นรอยยิ้มของ ดาว(นามสมมุติ)  

     เนียนเล่าถึงชีวิตของเธอให้อิสรชนฟังหลายต่อหลายรอบ จนเราเองก็ อดที่จะสนุกปนเศร้าไปกับชีวิตของเนียนไม่ได้ เนียนกับวิทย์และดาวอยู่ด้วยกัน แบบครอบครัวเร่ร่อนไร้บ้านในสนามหลวงมากว่าปี แล้ว และถ้า นับย้อนไปไกลกว่านั้น ทั้งคู่ใช้ชีวิตแบบคนเร่ร่อนไร้บ้านมาไม่น้อยกว่า  3 หรือ 4  ปี แล้ว เนียน เป็นคนพื้นเพอยู่ที่อุดรธานี เข้ามาทำงานในกรุงเทพมหานคร จากสาเหตุหรือเหตุผลหลาย ๆ เหตุผลรวม ๆ กัน เนียน ระหกระเหินไปอยู่มาหลายต่อหลายที่ จนญาติ ๆ  ที่บ้านคิดว่าตายไปแล้วถึงขนาดก่อธาตุเอาไว้กราบไหว้และทำบุญให้มาแล้วครั้งนึง 

     เนียนบอกว่าเคยไปอยู่ที่จังหวัดศรีสะเกษ กับอดีตสามีคนหนึ่งที่ปัจจุบันเลิกราไปแล้ว  พร้อมกับความเจ็บช้ำน้ำใจที่ติดตัวมา เธอโดนหลอกให้เสียเงินเสียทองเพื่อถมที่กว่า 30 ไร่ที่อดีตสามีอ้างว่าเป็นที่ที่ได้รับการแบ่งมรดกกันมาแล้ว แต่ พอถมที่ไปได้ไม่นาน พี่ของสามี ก็เอาที่ไปจำนองกับธนาคารและโดนยึดไปในที่สุด เธอก็เลยเสียเงินฟรี เนียนบากหน้ามากรุงเทพมหานคร เพื่อมาหาหนทางชีวิตที่ดีกว่า แรก ๆ ก็ ทำงานตามโรงงานย้ายไปหลายแห่ง ไปกี่ที่ ๆ ก็โดนโกงไปเสียทุกที่ ไม่รู้ชีวิตเล่นตลกอะไรกับเนียน 

     จนเมื่อเนียนมาอยู่ที่สนามหลวง แรกทีเดียวเนียนไม่ได้ตั้งใจจะอยู่สนามหลวงแต่ เดินทางไป ๆ มา ๆ และในที่สุดเนียนก็ เริ่มต้นชีวิต หญิงขายบริการในท้องสนามหลวง ในตอนนั้น เนียนดูแลคู่สามีภรรยาอีกคู่หนึ่งด้วย เรียกว่าขายตัวเอามาส่งเสียดูแลเพียงเพราะความสงสาร ตอนนั้น ยังไม่เจอกับวิทย์ เนียน ใช้ชีวิตเป็นผู้หญิงขายบริการในย่านสนามหลวงอยู่พักใหญ่ ๆ จนเจอกับ พ่อของดาว จนมีลูกด้วยกัน แต่ พ่อของดาว ไม่ยอมรับเนียนเป็นเมีย เนียนก็ได้เจอกับ วิทย์ ในช่วงที่เนียนกำลังใกล้คลอดาวเต็มแก่ เนียนกับวิทย์ก็อยู่กินฉันท์สามีภรรยาจน ดาวคลอดออกมา และทั้งคู่ก็ ทำมาหาเก็บของเก่า บ้างขวดน้ำในสนามหลวงบ้าง เนียนเองก็เลิกอาชีพหญิงขายบริการแต่ หันมาดื่มเหล้าอย่างหนัก เรียกได้ว่า เจอเนียนเมื่อไหร่ ถ้าไม่เมา ไม่ใช่เนียน 

     ทุกวันนี้ เนียน ก็มีความสุขอยู่กับการใช้ชีวิตแบบครอบครัวเร่ร่อนไร้บ้าน ในท้องสนามหลวง ที่ บางวันบางเวลาต้องวิ่งหนีแบบกระเสือกกระสนเพื่อหลบหนีการจับกุมจากเจ้าหน้าที่ของรัฐ เนียนกลัวว่าเขาจะพรากลูกพรากแม่ พรากดาวไปจากเนียน หลายครั้ง วิทย์ ปกป้องเนียนและลูกจนตัวเองต้องโดนจับไปยังสถานสงเคราะห์ฯ และวิทย์ก็พยายามหลบหนีออกมาเพื่อมาหาเลี้ยงดูเนียนและดาว ด้วยการเก็บขวดหรือรับจ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อยังชีพไปวัน ๆ 

      เนียน วิทย์ และดาว สามคนพ่อ แม่ลูก ครอบครัวเร่ร่อนไร้บ้านเล็ก ๆ ที่ใช้พื้นที่สาธารณะกลางเมืองให่เป็นที่หลับที่นอนที่อาศัย อย่างมีความสุขตามอัตภาพ มีความสุขแบบพอเพียง ที่ ตื่นขึ้นมา สมาชิกที่นอนรายเรียงอยู่ข้าง ๆ ก็จะพากัน เอาอาหาร ขนมและข้าวมาแบ่งปันกัน คอยสอดส่องดูแลความปลอดภัยให้ดาวที่วัยเพียงขวบเศษอย่างใกล้ชิดราวกับเป็นญาติผู้ใหญ่ 

     ใครที่ผ่านไปแถว ๆ สนามหลวงฝั่งเต้นท์เทศกิจ ตรงข้ามกับมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ หากจะสังเกตดีดี ก็จะเห็นครอบครัวเล็ก ๆ ที่อบอุ่น นอนแฝงกายอยู่ร่มมะขามที่สนามหลวง ที่ อาจจะต้องแอบอิจฉาเล็ก ๆ กับความน่ารักของ ดาว ด้วยซ้ำไป