ตอนค่ำวันพุธที่ 21 มีนาคม...หลังการประชุมวิชาการในช่วงกลางวันจบลง.....พวกเราเลี้ยงต้อนรับผู้เข้าร่วมประชุมวิสัญญีที่เหน็ดเหนื่อยทั้งจากการเดินทางและฟังบรรยายอย่างเต็มเหยียดในวันแรก.....
คืนนั้นเรามีการเลี้ยงกาล่าดินเนอร์ให้ด้วยค่ะ...ที่โรงแรมโฆษะ ขอนแก่น...แต่กว่าจะได้ดินเนอร์กันก็อดที่จะแถมบรรยายอีกเรื่องให้ไปด้วยไม่ได้.....ผู้ร่วมงานเต็มอิ่มไปด้วยความรู้.....แต่ท้องหิว....เราจึงมีเบรคให้ก่อนเข้าฟังค่ะ...แล้วค่อยๆทยอยเสริฟอาหาร...ช้าๆ...ช้าๆ....
จากนั้นมีพิธีกรที่เป็นมืออาชีพมาสร้างบรรยากาศของความสนุกสนานตลอดงาน.....มีการแสดงบนเวทีให้ชมด้วยค่ะ....มีหลายรายการ...
ดิฉันสนใจ.. "คนเชิดหุ่นคน"..ของชาว รพ.หัวเฉียว...การแสดงชุดนี้แสดงให้เห็นถึงการทำงานเป็นทีม หุ่นตัวนี้ใช้คนเชิดคนเดียว..ต้องถอดใจเข้าไปสวมกันให้ได้จึงดูเป็นความกลมกลืน...
มีหุ่นอีก สองตัว...แต่ละตัวใช้คนเชิด 3 คน....รวมเป็น 4 ใจ....4 สมอง...8 แขน-ขา....8 ลูกตา....
ซึ่งดิฉันมองเห็นว่าคนๆนึงนั้น...สามารถขยับแขนขาไปมาให้ได้งดงามตามเเพลงนั้นเกิดจากความสัมพันธ์ของทีม และการ"ใส่ใจ"เข้าไปในหุ่น ซึ่งต้องใช้สมาธิมาก หากเผลอใจลอยอาจจะได้ผลงานออกมาไม่งาม....
การทำคุณภาพก็เช่นกันค่ะ...ที่ต้องทำเป็นทีม...เอาหัวใจไปรวมที่ตัวผู้ป่วยคนเดียวเท่านั้น...สัมพันธ์กันดีผลงานก็ออกมาดีค่ะ.....ผู้ทำก็มีความสุขค่ะ.......
แต่ไม่อยากให้คนทำงานคุณภาพ.....ทำตัวเป็นหุ่นเชิดเลยค่ะ อยากให้เป็นตัวของตัวเองมากกว่า....ดูมีชีวิตชีวากว่าเยอะค่ะ
.....วันนี้เป็นวันที่ 3 ของการประชุมมี workshopด้วยค่ะ..ดีจริงๆ...แล้วจะเล่าให้ฟังต่อค่ะ
ไม่มีความเห็น