หลับให้สบายนะ My's son :: ความรักที่มีต่อน้องทองดี
6 March 2007
เมื่อคืน"น้องทองดี" จากไปด้วยวัยเพียง 5 ปี
ถ้าเทียบกับคนแล้วก็คงอยู่ช่วงวัยรุ่น
กับอาการลำไส้อักเสบและติดเชื้อ
น้องทองดี เป็นหมาลูกผสมโกลเด้น กับหมาพันธ์ทาง
ก่อนจะได้น้องทองดีมา มีพี่ร่วมบ้านน้องทองดีมาก่อน
เป็นหมาสีขาวน่ารัก ตัวเล็กกว่าน้องทองดีนิดนึง
แต่มีคนมาเอาน้องหมาขาวไปด้วยความที่มีมนุษยสัมพันธ์ดี
หัวหน้าคนงานก่อสร้างแถวบ้านเค้าเลยอุ้มไปแล้วไม่เอามาคืน
วันรุ่งขึ้น เจ้าของให้น้องทองดีมา
สาเหตุนึงเพราะน้องทองดีเป็นหมาพันธ์ผสม
น้องทองดีมาวันแรกได้สัก 4 เดือนแล้วตัวกำลังโต
เนื่องจากได้รับเชื่อทางแม่มา แต่น้องทองดีมีคิ้วด้วย
บางที่เราเลยเรียกว่า เจ้าหมาสี่คิ้ว
เคยมีคนถามว่าน้องทองดีเป็นร๊อดไวเลอร์เหรอ
เราบอกว่า เปล่า แค่หน้าคล้าย
น้องทองดีตัวโต แต่ด้วยนิสัยช่างเล่น ช่างประจบ
น้องทองดีชอบให้ลูบหัว เวลาเล่นกับน้องทองดี
น้องทองดีชอบปีนมายืนบนตัว แต่ไม่ชอบให้กอด
คือหนูจะยืนบนตัวแต่ให้ลูบหัวอย่างเดียว
เวลากลับถึงบ้านน้องทองดีจะกระดี๊กระด๊าเข้ามา
กระโดดตุ๊บ เซไปอีกด้าน แถมเล็บที่คมจากการเล่นอีก
ดังนั้นเวลาเข้าบ้านพอเห็นหน้าน้องทองดี
ต้องเอามือกดหัวไว้ไม่ให้น้องทองดีกระโดด
เวลาถึงบ้านน้องทองดีจะชอบคาบแขนไว้แล้วลาก
ให้เดินตามน้องทองดีไป คือไม่ให้ไปเล่นกับใคร
เล่นกับหนูก่อน ทุกครั้งที่เรียกน้องทองดี
ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่จะวิ่งกระดุ๊กกระดิ๊กมาหา
บางทีเดินเข้าบ้านมาน้องทองดีจะวิ่งมาหา
แล้วเอามือมาให้ดู
อ๊ะ น้องทองดีไปเล่นคางคกมาอีกแล้วใช่ไหม
มือบวมมาเชียว แล้วน้องทองดีจะเดินตามเอามือมาให้ดูทุกครั้ง
จนกว่าจะหาย ก็เกือบ 3 วัน
น้องทองดีชอบกินกระดูก แต่ลำไส้บาง
หมาบ้านนี้ทั้งหมด ไม่ว่าจะทองดี ฝอยทอง ถุงเงิน มารวย
ต่างกินกระดูกไม่ได้เลย นอกจากเจ้ายูโร่ (หมาพันธ์ทาง)
ดังนั้นเวลาทำซี่โครงหมูต้องเอาไปทิ้งข้างนอก
แต่น้องทองดีชอบปีนมากินบนเตา (ดีว่ายังรู้จักรอให้เย็นก่อน)
พอน้องทองดีกินก็จะไม่สบาย
แต่ดีกว่าน้องทองดีเป็นหมาที่กินยาง่าย
น้องทองดีชอบกินผลไม้มาก กินทุกอย่าง
โดยเฉพาะสตอเบอรี่ น้องทองดีจะชอบมาก
น้องทองดีชอบกินขนมทุกอย่างที่เราทำ
ถึงจะดึกดื่นเที่ยงขึ้น ตัวอื่นหลับไปหมดแล้ว
แต่น้องทองดีจะมานอนใกล้ๆ อยู่เป็นเพื่อน
เพราะต้องไปทำที่ครังหลังบ้าน พอทำเสร็จ
น้องทองดีจะเดินมาขอ จึงเป็นที่มาของขนมเราว่า..
หมายังกิน ^^ (แม้ว่าจะไม่อร่อยก็ตาม)
น้องทองดีไม่สบาย ไม่กินข้าวมา เกือบ 1 อาทิตย์
ที่บ้านก็ให้น้องทองดีกินยาแก้อักเสบ
กินแบรนด์ กินเกลือแร่ กินนม ไปตามเรื่อง
น้องทองดีพยายามกินข้าวแต่เหมือนว่า
พอกินไปแล้วก็เจ็บจึงหยุดกิน
3 วันที่แล้วพาน้องทองดีไปหาหมอ
หมอX-ray ดูบอกว่า
มีชิ้นส่วนติดอยู่ในลำไส้
และน้องทองดีมีอาการตัวร้อนเป็นไข้แสดงว่า.
มีการอักเสบติดเชื้อ หมอฉีดยา + ให้น้ำเกลือน้องทองดี
กลับมาบ้านหมอให้ยาเป็นน้ำมันเคลือบ
ให้สิ่งอุดตันมันถ่ายออกมา
ผ่านมา 2 วัน น้องทองดียังเดินไปมาได้
พยายามกินข้าวมากขึ้น
แต่สิ่งที่เราไม่เอะใจคือ ...
ปกติเวลาน้องทองดีไม่สบายจะเดินมาอ้อน
เดินมาหาเราตลอด แต่คราวนี้น้องทองดีไม่เข้ามาหา
พยายามเดินหนี เหมือนไม่อยากให้เราเห็นว่าเค้าไม่สบาย
เมื่อวานตอนเช้าก่อนออกจากบ้าน
น้องทองดี มีน้ำมูกขุ่น เริ่มเอ๊ะใจ
มาถึงที่ทำงานโทรบอกพ่อว่า..
ให้รีบกลับพาน้องทองดีไปหาหมอ
แต่พอยังติดงานอยู่ต่างจังหวัด
กลับไปถึงบ้าน แม่บอกว่า..
น้องทองดีไม่ไหวแล้ว ธาตุแตกหมดแล้ว
วันนี้เดินตามแม่ทั้งวัน
พอตอน 4โมงเย็น อยู่ๆน้องทองดีก็เดินไม่ไหว
นอนหายใจทางปากสลับกับทางจมูก
ขาแข็ง ลิ้นแข็ง อ้าปากไม่ได้
มีน้ำไหลออกจากตา ปาก จมูก และทวารหนัก เป็นพักๆ
เรานั่งอยู่กับน้องทองดีคอยลูบคอยเช็ด
ลูบไปร้องไห้ไป อยู่เกือบ 2 ชั่วโมง
โทรไปบอกพี่ชายที่ไซด์งาน
จนแม่ให้ไปอาบน้ำ แม่บอกว่าน้องทองดีใจแข็งมาก
พอแล้วอย่าให้เค้ามาทรมานเลย
สักพักทั้งพี่และพ่อกลับมา
พี่ชายนั่งแท๊กซี่มาจากไซด์
เราบอกน้องทองดีว่า..
น้องทองดีทุกคนมาหมดแล้ว
จากที่น้องทองดีกระวนกระวาย
พยายามลุกขึ้นนั่ง ก็นอนลง ตายังมอง
และพยายามที่จะหายใจอยู่
น้องทองดีจากไปตอนไหนไม่รู้
เพราะพ่อกับแม่ให้เราขึ้นไปนอนก่อน
เช้ามารีบลงมาดูไม่เห็นน้องทองดีในบ้าน
เดินไปหน้าบ้านเห็นน้องทองดีนอนบนม้าหิน
ที่เดิม ท่าเดิม เดินไปใกล้ๆ
น้องทองดีไม่หายใจแล้ว
เราเลยเดินไปลูบหัว และบอกน้องทองดีว่า..
หลับเหอะนะ พร้อมกับปิดตาน้องทองดีลง
นอนหลับให้สบายนะน้องทองดี
เพราะยังไงน้องทองดีก็จะอยู่ในความทรงจำเสมอไป
น้องทองดีเป็นตัวแรกของบ้านที่ไม่สบายจนเสียชีวิต
11 โมงวันที่ 1 มีนาคม 2550
เราออกจากที่ทำงานไปถวายสังฆทานที่วัดชนะสงคราม
ให้น้องทองดี ด้วยสังฆทานยา เพื่อที่ว่า
หากชาติหน้ามีจริง หวังไว้ว่า บุญกุศลครั้งนี้
จะส่งผลให้น้องทองดีไม่ต้องมาเจ็บป่วยทรมานแบบนี้อีก
ความเห็น (2)
เสียใจด้วยนะครับ
เมื่อตอนเด็กที่บ้านก็เลี้ยงสนัขพันธุ์สปริต ใช้ชีวิตร่วมกับเรา 15 ปีเต็ม ตอนที่เขาไม่สบาย(ชรา)ก็พยายามหลบหน้าหลบตาเช่นกัน ชอบไปนอนหลบอยู่หลังบ้าน ซึ่งผิดวิสัยของเขา จนกระทั้งเขานอนหลับไปเฉยๆไม่ตื่น เราก็ร้องไห้เช่นกัน สงสารอยากให้เขาอยู่กับเราไปนานๆ
^
^
เสียใจด้วยเช่นกันนะคะ
แต่อย่างน้อยเค้าก็อยู่ในความทรงจำของเรา