ลุงเสรี กับฉายาคนบ้า 6 สลึง ภาค 2
วันที่ 13 มีนาคม 2550 ได้ดูรายการคนค้นตน เวลา 4 ทุ่ม ทางโมเดิร์นไนน์ทีวี เรื่องของลุงเสรี หอมมาก อายุ 63 ปี อาศัยอยู่ที่ อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี ภาค 2 ว่าด้วยสิ่งมหัสจรรย์ของลุงเสรี คือ ตัดตัดผมทรงนักเรียนโดยไม่ต้องบอกเพียง 5 นาที เวลาไปไหนมาไหนลุงเสรีก็จะโบกรถขอไปด้วยซึ่งรถทุกคันก็ยินดีที่จะไปส่ง ลุงเสรีก็จะมีค่ารถให้เป็นเหรียญที่ลุงสะสม ส่วนทางน้ำลุงจะมีห่วงยาง1 ห่วงสำหรับการทัศนศึกษาของลุง เรื่องอาหารลุงเสรีจะกินนอกบ้านเสมอ หิวที่ไหนก็กินที่นั่น เพียงสั่งก็ได้โดยไม่ต้องจ่ายเงิน การแต่งกายของลุงง่ายมาก ลุงบอกว่ามีเพียงกางเกงนักเรียนสีกากีเพียงตัวเดียวก็อยู่ได้ กางเกงของลงก็จะมีคนตัดให้ฟรีตัดปีละ 1 ตัวเท่านั้น ในกระเป๋ากางเกงของลุงจะมีอุปกรณ์ของใช้มากมายไม่ว่าจะเป็นแว่นขยาย ไขควง มีด ฯลฯ ทุกอย่างอยู่ในกระเป๋าลุงหมด การเก็บเงินสมุดโน๊ตหรือที่ลุงเรียกว่าไดอารี่ นั้นลงจะใส่ถุงไว้หลายชั้นมากๆๆๆๆๆๆๆ ลุงบอกว่าเวลาหล่นหายหรือถูกขโมยกว่าจะมีคนแกะเอาของแกได้แกก็มาเจอพอดี นอกจากเพื่อนบ้าน เด็กๆ แล้วลุงเสรียังมีสุนัข แมว เป็นเพื่อน ลุงเสรีจะไม่จ่ายเงินซื้ออะไรเลยในสิ่งที่คนอื่นซื้อ แต่ลงจุซื้อเหรียญต่างๆ ไม่ว่าจะแพงแค่ไหน ชอบสะสมเหรียญ เป็นความภาคภูมิใจที่มีเหรียญที่คนอื่นไม่มี ลุงเสรีจะเก็บเศษเทียนตามวัดต่างๆ มาหลอมใหม่และนำไปถวายให้กับวัดต่างๆโดยเฉพาะช่วงเข้าพรรษาสิ่งหนึ่งที่ลุงเสรีหวงมากๆๆๆ แม้แต่คนที่บ้านโป่งก้ไม่สามารถเข้าถึง คือห้องของลุงเสรี แต่ครั้งนี้ลุงเสรีได้ยอมให้เข้าไปดูที่ห้อง ห้องของลุงประกอบด้วยฝาขาดน้ำเยอะมากๆๆ ลุงบอกว่าเอาไว้ให้ที่วัด มีเข็มกลัดเอาไว้ติดสบงเวลามีงานบวชเณร ฝาอลูมิเนียมเอาไปบริจาคให้โรงพยาบาลไว้ทำขาเทียม ซึ่งบริจาคให้หลายครั้งแล้ว มีเหล้าเอาไว้ให้คนหุงข้าวงานวัด และอื่นๆอีกมากมาย ทุกอย่างที่ลุงเสรีมีไม่มีของใช้ส่วนตัวของลุงเลย
จะเห็นว่าสิ่งที่ลุงเสรีมี สิ่งที่ลุงเสรีทำนั้นทำเพื่อสังคมจริงๆ ทำโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ทำด้วยใจ มองเห็นสิ่งที่ไม่จำเป็นสำหรับคนอื่นเป็นสิ่งที่มีค่า จะมีสักกี่คนที่คิดทำเพื่อส่วนรวม จะมีสักกี่คนที่ทำโดยไม่ต้องการชื่อเสียง ความดีที่ออกจากใจของชายคนหนึ่งที่ไม่มีอะไรเลย
ความเห็น (6)
คนเราอย่ามองกันที่หน้าตาอย่างเดียว ให้มองที่การกระทำด้วย เหมือนลุงเสรี เหมือนทองแท้ที่ไม่กลัวไฟ
นี่แหละทำไมอาจารย์เอ๋ถึงแจกหนังสือที่ถ่ายเอกสารเรื่องราวของ ลุง เสรี ให้พวกเรากลับไปอ่านยังล่ะค่ะ... ขอบคุณน้องใบตอง (เหลือง) คนสวยที่ได้มาแชร์ความคิดกับเพื่อนๆ ค่ะ
เขียนเยอะๆ นะเพื่อน สู้ๆ
