เคยสงสัยกันไหมว่าการรอคอยบางสิ่งบางอย่างนั้นบางครั้งทำให้เราเกือบหยุดลมหายใจไปชั่วขณะหนึ่ง ซึ่งดูเหมือนชั่วระยะเวลานั้นยาวนานมากจนเราอยากจะหยุด และเริ่มคิดที่จะเปลี่ยนเส้นทางเดินทางใหม่ เพราะกลัวว่าจะเสียเวลาที่จะรอและก็กลัวผลที่เกิดขึ้นที่จะตามมาดังที่ใจมิได้ตั้งไว้
บางครั้งการรอทำให้เรามีเวลาที่จะคิดถึงสิ่งต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตซึ่งเราไม่เคยคิดทบทวน และปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างผ่านมาแล้วผ่านเลยไปตามเวลา
การรอคอยทำให้เราเกิดความอดทนและความขยันที่จะเพียรพยายามโดยที่เราไม่รู้ตัว
การเดินทางมิได้ง่ายอย่างหนังการ์ตูนที่จะมีแต่เจ้าหญิงและเจ้าชาย และก็ไม่ใช่นิยายที่จะจบแบบ Happy ตลอดกาล แต่ชีวิต... ก็คือ...ชีวิต...ที่ทุกคนกำหนดได้ด้วยตัวของตนเอง แม้...จะต้องรอก็ตาม
ไม่มีความเห็น