ผูกกลอนตอน พระอรหันต์ วันมาฆบูชา

  มาฆบูชา 

" ประหัตถ์สองประคองวางหว่างขนง

ด้วยมโนบริสุทธิ์ต่างบุษบง

เคารพองค์อรหันต์สัพพัญญู

ทรงผนวชบวชกายจนได้ตรัส

เพื่อโปรดสัตว์น้อยใหญ่ไปทุกหมู่

แล้วทรงตรัสเทศนากตัญญู

ให้ชนรู้สึกตนพ้นอบาย

เที่ยวเทศน์จบจนครบพระธรรมขันธ์

ทั้งแปดหมื่นสี่พันเหมือนมั่นหมาย

ให้ชนรู้สึกตนพ้นอบาย

บัญญัติไว้ศาสนาห้าพันปี 

ให้พระสงฆ์ทรงรักษาศาสนาไว้

สืบเชื้อสายขององค์พระชิณสี

แล้วพระองค์ทรงตัดห่วงบ่วงโลกีย์

ดับชีวีล่วงลิบสู่นิพพาน.  "

        ด้วยลองหัดไม่เจนจัดทางกวี

ยังไม่ดีที่ลำดับศัพท์อักษร

อีกทั้งเพื่อนที่รักนักสุนทร

ถ้าศัพท์กลอนไม่ไพเราะอย่าเยาะเย้ย

เพราะเป็นแค่ลูกตลาดปราชญ์บ้านนอก

ศัพท์กลอนบอกเป็นพยานการเฉลย

บางตอนขัดไม่สันทัดการปริเปรย

เพราะไม่เคยกับงานการกวี

น้ำจิตชอบช่างประกอบกับเหตุการณ์งานมาฆะ 

เพ็ญวันพระเดือนสามตามวิถี 

จึงบอกกล่าวลูกชาวนาประชาชี

หากปีใดอธิกมาสมีแปดสองแปดหรือแปดสองหน

ก็เลื่อนพ้นไปเป็นเพ็ญเดือนสี่ 

เป็นวันพระเหมือนกันสำคัญหลายความหมายมี

       เกิดเป็นคนเป็นคนดีให้เพื่อนเห็นว่าเป็นคน

พระสอนตรัสตนไว้ดีให้มีสาม 

คือกายดีวจีงามตามมโนกรรม  

ให้เป็นธรรมประจำเถิดจะเกิดผล

ไม่เสียคนที่เกิดคนเป็นมนุษย์ 

นับถือพุทธบาทพระศาสนา

อ่านแล้วจำคำสอนนอนพิจารณา

เอาปัญญาใคร่ครวญสำนวนเอย.

วาระจบขอเคารพคุณพระตรัยรัตน์

ประน้อมหัตถ์อีกครั้งเพื่อหวังผล

ให้เพื่อนพ้องน้องพี่ที่ได้อ่านสำราญตน

ปลอดทุกข์โศกโรคร้อนรนให้พ้นภัย 

หวังสิ่งใดให้สำเร็จด้วยเทพทัยท่านเสด็จช่วยเข้าด้วยเทอญ......

        พรอันใดที่ศักดิ์สิทธิ์ขอจงบันดาลสิทธิผลบุญให้ทุกคนจงมีแต่ความสูขถ้วนทั่วทุกคน ข้าพเองไม่ได้เข้าวัดไปทำบุญ  ฟังเทศน์ และเวียนเทียน แต่ก็ได้จุดธูปเทียนปักดอกไม้และสวดมนต์ไหว้พระที่บ้านในวันสำคัญนี้ด้วย.         แล้วเจ้าความคิดชั่ววูปก็เข้ามาจนได้              ก็ข้าพเจ้าเองได้ระลึกถึงองค์คุณพระศรีรัตนตรัย และความสำคัญของวันมาฆบูชาจึงได้ลองแต่งกลอนขับขานไว้ขานขับสำหรับข้าพเจ้าเองได้อ่านเล่นๆและเผื่อไว้ให้คนอื่นๆได้เข้ามาอ่านเพื่ออนุโมทนาสาธุกับสาธุชนทั้งหลายได้รับรู้และจดจำความสำคัญของวันนี้ด้วยบทกลอนตอน "พระอรหันต์ วันมาฆบูชา"