โหมโรง ภาค ๒ ของ beeman : กล่าวถึง ศร ตอนแก่ ซึ่งอยู่ในสมัยรัชกาลที่ ๘ ช่วงสงครามโลกครั้งที่ ๒
ฉากแรก จับภาพ ช่วง ทิว (ตอนชรา) มาเยี่ยม ครูสอน ที่นอนป่วยอยู่ และท่านครู ก็ระลึกถึงความหลัง
จับช่วง สมัยที่ เทิด ลูกชายของทิว มาขอเรียนดนตรีกับ ครูศร และท่านครู ก็ให้เปียก มือระนาดในวงเป็นคนดูแล
ถัดมาเป็นฉากสำคัญ การพบกันระหว่างดนตรีไทยกับดนตรีสากล ซึ่งหลายคนชอบมาก จับภาพที่ ลูกชายของท่านครู (อาจารย์ประสิทธิ์ ศิลปบรรเลง) กลับมาจากต่างประเทศ (ญี่ปุ่น) พร้อมทั้งนำเปียนโนมื่อสอง (จากออสเตรีย) กลับมาด้วย..
ท่านครูเห็นเข้า ก็ให้ลูกชายเล่นเปียนโนให้ฟัง (ต้องใช้โน้ตดนตรีแบบฝรั่งด้วย เข้าใจว่าไทยเปลี่ยนจากระบบตัวเลขไปใช้โน้ตดนตรีแบบฝรั่งก็ตอนนี้เอง) แล้วท่านครูก็ตีระนาดเพลง "ลาวดวงเดือน" คลอตามไปด้วย...เป็นการประยุกต์ดนตรีไทยกับดนตรีสากลเข้ากันอย่างลงตัว
ฉากที่สำคัญอีกฉายหนึ่ง เป็นการปะทะคารม ระหว่างผู้พัน (พงษ์พัฒน์) กับท่านครู
นี่ท่านครูกำลังต่อว่าผู้นำอยู่ใช่ไหม...ประเทศของเรากำลังต่อสู้กับการรุกรานของมหาอำนาจรอบด้าน ภาวะเช่นนี้ เราต้องเชื่อในผู้นำ เพื่อความอยู่รอดของบ้านเมือง
อยู่รอดกันแบบไหนเล่า ผู้พัน ไม้ใหญ่จะยืนทนงต้านแรงช้างสารอยู่ได้ ก็ด้วยรากที่หยั่งลึกและแข็งแรง ถ้าไม่ดูแลรักษากันไว้ให้ดีนา เราจะอยู่รอดกันได้แบบไหนล่ะ
ฉากนี้การโต้วาทีระหว่างผู้พันกับท่านครู รู้สึกว่าท่านผู้พันจะเพลี่ยงพล้ำไปหน่อย..
หลังจากนั้นท่านครูก็เล่นระนาด เพลงสุดท้ายของชีวิต...จบบริบูรณ์
BeeMan |
PenGuin |