สนับสนุนเด็ก ๆ ให้แสดงความคิดเห็น (2)
ความรู้สึกที่ได้อ่านหนังสือ ประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ
ตั้งแต่ผมได้เริ่มอ่านหนังสือ ประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ผมก็รู้สึกเกิดความประทับใจขึ้นมา เนื่องจากหนังสือเล่มนี้นั้นใช้ภาษาที่อ่านแล้วเข้าใจได้ง่าย หนังสือเล่มนี้ได้สอดแทรกสิ่งต่างต่างมากมาย เช่น สภาพชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนในหมู่บ้านอุมะจิ ได้เห็นถึงความพยายามความมุมานะของทุกคนในหมู่บ้านที่ช่วยกันพัฒนาหมู่บ้านของตน อีกทั้งยังทำให้เราได้เห็นผลของความสามัคคี การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ความร่วมมือร่วมใจกันของทุกคนในหมู่บ้าน เวลามีปัญหาทุกคนในหมู่บ้านก็ช่วยกันหาทางแก้ไข เมื่อประสบผลสำเร็จ ทุกคนก็ยังช่วยกันคิดที่จะพัฒนาสินค้าต่อไปอีก สิ่งเหล่านี้ปัจจุบันนั้นหาดูได้ยาก อีกทั้งยังมีกิจกรรมที่สามารถทำให้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ได้มีส่วนร่วมซึ่งกันและกัน และเพราะอย่างนี้เองที่ทำให้เด็กเกิดการรักบ้านเกิดต้องการที่จะดูแลรักษาและพัฒนา บ้านเกิดของตนเองให้ดีขึ้นอีกด้วย
อีกสิ่งหนึ่งที่ผมประทับใจนั้นก็คือหมู่บ้านนี้ยังมีความคิดที่จะนำสิ่งใกล้ตัวมาสร้างให้เกิดประโยชน์ และยังพัฒนาให้ดีขึ้นอีกด้วย เช่น ผลส้มยูสุธรรมดาธรรมดาขายยังไงก็ขายไม่ออกหรือไม่ก็ขายได้ในราคาที่ไม่ค่อยดี แต่หมู่บ้าน อุมะจิ ได้นำมาแปรรูปเป็น น้ำส้ม ชนิดต่างต่าง จึงทำให้ขายออกและยังขายได้ดีอีกด้วย อีกทั้งยังมีการออกแบบรูปภาพและลักษณะของสินค้าได้อย่างสวยงาม และในรูปภาพนั้นยังสะท้อนให้เห็นถึงชีวิตความเป็นอยู่ ได้ดีอีกทางหนึ่ง บุคลากรทุกคนที่มาช่วยพัฒนาและคิดค้นสร้างสินค้าขึ้นมา ก็ล้วนแล้วแต่มีความสามารถ ทั้งสิ้น และการบรรยายธรรมชาติในหนังสือเล่นนี้ก็ทำให้เกิดจินตนาการณ์ ที่ทำให้ผู้อ่านได้รู้สึกเหมือนไปอยู่จริงจริง ทั้งภูเขา แม่น้ำลำธาร ป่าสน ล้วนแล้วแต่ทำให้เกิดจินตนาการณ์ที่สวยสดงดงาม การบรรยายความเป็นอยู่ของทุกคนในหมู่บ้านต่างก็เรียบง่าย ไม่ได้ถูกปรุงแต่งเหมือนในสังคมสมัยใหม่ ทุกคนล้วนอยู่กันอย่างมีความสุข และหมู่บ้านนี้ก็ยังเป็นหมู่บ้านที่พัฒนาได้รวดเร็วและดีมาก เนื่องจากการขอคำแนะนำต่างต่างจากนักท่องเที่ยวมาปรับปรุงให้ดีขึ้นกว่าเดิม ก็จะเป็นผลทำให้นักท่องเที่ยวชุดอื่นที่มามีความพอใจยิ่งขึ้นและยังทำให้พวกเขาเหล่านั้นกลับมาอีก
จากที่ผมได้อ่านมาทั้งหมด คงไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการที่ทุกคนในหมู่บ้านต่างช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ดูแลซึ่งกันและกัน สร้างความสามัคคี ถึงแม้จะมีประชากรน้อยแต่ทุกคนก็ร่วมมือร่วมใจกันช่วยเหลือและพัฒนาหมู่บ้าน จนกลายมาเป็นหมู่บ้านที่มากไปด้วยความสามารถอย่างทุกวันนี้
ผู้เขียน : นายสะพรั่ง ภาษยะวรรณ์ เรียนจบระดับชั้น ม.3 จากโรงเรียนสอาดเผดิมวิทยา อ.เมือง จ.ชุมพร
ความเห็น (2)
คำบรรยายในหนังสือ เป็นสิ่งที่ดีค่ะ เพราะนั่นคือการที่เราได้ลองจินตนาการตามตัวหนังสือที่ผู้เขียนได้บรรยายไว้
การเรียนรู้ที่ได้จากการอ่านหนังสือ คงจะไม่มีค่าถ้าเราไม่ได้คิด และสร้างจิตนาการ เพื่อทำความเข้าใจกับตัวหนังสือที่แสดงไว้หนังสือค่ะ
ฝากถึงน้องสะพรั่งนะค่ะ ลองเรียนรู้เพิ่มเติมจากธรรมชาติที่เราอาศัยอยู่ด้วย ก็จะทำให้เรามองโลกด้วยจินตาการที่กว้างขึ้นด้วยค่ะ
ดีใจที่น้องประทับใจความสามัคคี และ ช่วยเหลือดูแลซึ่งกันและกันของชาวอุมะจิค่ะ
อย่าลืมว่า ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน ก็สามารถช่วยเหลือดูแลคนที่เราอยู่ด้วยได้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นที่บ้าน ในหมู่บ้านหรือชุมชนที่เราอยู่ หรือที่โรงเรียน ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็ทำได้นะ
แล้วในจังหวัดชุมพร น้องสะพรั่งรู้จักหมู่บ้านไหนที่ มีความคิดที่จะนำสิ่งใกล้ตัวมาสร้างให้เกิดประโยชน์ และยังพัฒนาให้ดีขึ้น และ ทุกคนในหมู่บ้านต่างช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ดูแลซึ่งกันและกัน สร้างความสามัคคี แบบที่ประทับใจในบ้านอุมะจิบ้างไหม? ถ้ารู้จักบอกพี่มุบ้างนะ ตั้งแต่พี่มุอ่านเรื่องบ้านอุมะจิแล้ว เลยสนใจอยากรู้จักหมู่บ้านแบบนี้ที่เมืองไทยบ้างจังเลย จะได้ไปเที่ยวบ้าง