ป่าไม้จะไม่มีให้ลูกหลานเห็นถ้าไม่ช่วยกันอนุรักษ์

• วันนี้เป็นวันหนึ่งที่รู้สึกดีมากที่ได้ไปเห็นสวนป่า ที่อุตส่าห์อนุรักษ์ไว้กว่า 25 ปี  ต้นไม้ใหญ่สารพันชนิดยืนต้นสูงตระหง่าน ให้ความร่มรื่นอย่างที่สุด  ธรรมชาติอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น เป็นสวนป่าที่เป็นที่ดินมรดกตกทอดจากตายายของผมครับ กว่า 20 ไร่ ที่ยังคงมีให้เห็น ในขณะที่รอบๆ พื้นที่เต็มไปด้วยผลไม้นานาชนิด  สวนยางพารา
• เมื่อก่อนการเดินทางเข้าพื้นที่ดังกล่าว ต้องใช้การเดินเลียบไปตามริมคลอง ระยะทางกว่า 2 กิโลเมตร จากถนนสายนครศรีฯ-ทุ่งสง ตรงหลัก กม.ที่ 14 ได้ผลผลิตจากสวนไม่ว่าจะเป็นมังคุด ทุเรียนบ้าน (ทุเรียนพันธุ์พื้นเมือง)  ต่างก็หาบเอาออกมาขาย เท่าที่กำลังจะมีครับ  ใครแข็งแรงก็ได้มากหน่อย สำหรับผมตอนอายุประมาณ 10 ปี คุณแม่บอกว่าหาบทุเรียนได้มา 8 ลูก ก็ถือว่ามากแล้ว  แต่เวลาผ่านไปนาน การเปลี่ยนแปลงก็มีตามมา ขณะนี้มีถนนคอนกรีต เข้าไปเกือบจะถึงสวนครับ 
• สองข้างทางจะประกอบไปด้วย สวนยางพารา  สวนลองกอง สวนเงาะ สวนมังคุด  สวนทุเรียน  แต่เมื่อไปถึงสวนของคุณแม่ผม ยังคงเป็นสวนป่าครับ  คือยังมีต้นไม้หนาแน่น ไม้ทุกตั้นคุณแม่บอกว่าจะต้องเว้นไว้ ไม่อยากทำลาย ไม่อยากโค่น จะให้คงอยู่ในที่ผืนนี้ตลอดไป

 

[วินัย ลักษณะวิลาศ]

ปูพอจะมีหรือรู้แหล่งจำหน่าย-รายละเอียดเกี่ยวกับพันธ์ไม้จำปาไม๊?ผมจะไปปลูกที่หน้าเขาหาชัยเดือนสิบ...