9 พ. เพื่อเศรษฐกิจพอเพียง
พ. ที่ 1 พอดี ทำงานอะไร คิดอะไร เอาแต่พอดี ไม่คิดการใหญ่ อยู่แบบธรรมชาติดีกว่าอยู่กับเทคโนโยลีสมัยใหม่เกินไป แต่ควรยอมรับเทคโนโลยีที่เหมาะสมบ้าง
พ. ที่ 2 พอใจ จงพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ เมื่อเห็นช้างขี้ อย่าขี้ตามช้าง และยอมรับความเป็นจริงของสถานภาพและเศรษฐกิจปัจจุบัน
พ. ที่ 3 พอใช้ ทำงานอย่างต่อเนื่อง(ขยัน) แต่ไม่หักโหมหรืออดหลับอดนอน จนทำให้เจ็บไข้ เสียค่าใช้จ่ายไปหาหมอ
พ. ที่ 4 พอกิน ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายอยู่อย่างพอมี พอกิน ไมฟุ่มเฟือย เน้นอาหารปลอดสารพิษ หรืออาหารธรรมชาติ(อย่าลืมว่าผักตลาดคนปลูกไม่กิน คนกินไม่ปลูก) สรุปแล้วปลูกผักกินเองหรือปลูกผักแล้วแลกกันกิน
พ. ที่ 5 พอเหลือ ปลูกผักหรือปลูกข้าวกินเอง ปลอดสาร มีพอกิน และเหลือเก็บ หรือทำธุรกิจอื่นแล้วควรเหลือบ้าง(ไม่มีความจนสำหรับคนขยัน)
พ. ที่ 6 พอเก็บ มีสลึงพึ่งบรรจบให้ครบบาท เพราะเราไม่รู้ว่าเศรษฐกิจจะเป็นอย่างไรในอนาคตและปัญหาสิ่งแวดล้อมในอนาคตจะเป็นอย่างไร ลูกหลานจะอยู่อย่างไร
พ. ที่ 7 พอเก็บ การให้เป็นบุญที่ประเสริฐที่สุด ทำให้จิตใจสบาย ลองคิดดูซิว่าคอยที่คอยจะเอากับคนที่คอยจะให้ ท่านชอบคนประเภทไหนหรือแบบไหน
พ. ที่ 8 พอขาย หลังจากการเก็บแล้ว ให้แล้ว เหลือแล้วควรแบ่งขายเพื่อเก็บเงินไว้ใช้ในวันข้างหน้า
พ. ที่ 9 พอซื้อ หลังจากนั้นซื้อของที่จำเป็นจริงๆ ไม่เป็นหนี้ การเป็นหนี้เป็นทุกข์(มาสร้างนิสัยลดความอยากลงบ้างเพราะคนไทยเห็นอะไรอยากได้ไปหมด หมายถึง สวย ถูก ซื้อ เก็บ แล้วใช้ของแถม เช่น จาน ช้อน ที่ใช้อยู่เป็นจานแถมแฟ๊บ แถมบรีส นี่แหละคนเราไม่มีความพอดี)
ไม่มีความเห็น