ประสบการณ์อาการเหนื่อยล้า กลวิธีจัดการกับอาการและความผาสุกในผู้ป่วยมะเร็งปอดระยะลุกลามที่ได้รับยาเคมีบำบัดเพื่อบรรเทา

วรินทร จันทรมณี, คนึงนิจ พงศ์ถาวรกมล, อรวมน ศรียุกตศุทธ และนพดล โสภารัตนาไพศาล
คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล, คณะแพทย์ศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล

วัตถุประสงค์
- เป็นการศึกษาเชิงบรรยายและศึกษาความสัมพันธ์ เพื่อศึกษาประสบการณ์อาการเหนื่อยล้า กลวิธีจัดการกับอาการ ความผาสุก และความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับประสบการณ์อาการเหนื่อยล้าและความผาสุกในผู้ป่วยมะเร็งปอดระยะลุกลามที่ได้รับยาเคมีบำบัด

วิธีการวิจัย
-  กลุ่มตัวอย่างปเนผู้ป่วยมะเร็งปอดระยะลุกลามที่ได้รับยาเคมีบำบัด ที่แผนกผู้ป่วยนอกโรงพยาบาลศิริราชและโรงพยาบาลราชวิถี จำนวน 84 ราย กเบข้อมูลโดยการใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์สถิติโดยใช้ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน

ผลการศึกษา
- พบว่าผู้ป่วยมะเร็งปอดระยะลุกลามที่ได้รับยาเคมีบำบัดมีประสบการณ์อาการเหนื่อยล้าอยู่ในระดับปานกลาง กลวิธีจัดการอาการเหนื่อยล้าที่ปฏิบัติมากที่สุด ได้แก่ การนอนหลับหรือนั่งพักซึ่งบรรเทาอาการเหนื่อยล้าได้มากที่สุด การทำงานอดิเรก และการคิดทางลวกบรรเทาอาการเหนื่อยล้าได้ระดับปานกลาง ,มีความผาสุกทางจิตอารมณ์ในระดับปานกลาง ส่วนใหญ่ได้รับความรู้ในการจัดการกับอาการเหนื่อยล้าจากทีมสุขภาพ  ระดับการศึกษามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับประสบการณ์อาการเหนื่อยล้า , และระยะเวลาตั้งแต่ได้รับการวินิจแยเป็นโรคทมะเร็งปอดมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับความผาสุกทางจิตอารมณ์ (r=-0.27 และ r=.25, P< 0.05 ตามลำดับ).

สรุป
- ส่งเสริมความรู้ในการจัดการกับอาการเหนื่อยล้าอย่างเหมาะสมสำหรับผู้ป่วยแต่ละบุคคล โดยตระหนักถึงระดับการศึกษาของผู้ป่วยเป็นสำคัญ รวมทั้งเป็นข้อมูลพื้นฐานในการสร้างแนวปฏิบัติเพื่อจัดการกับอาหารเหนื่อยล้าได้อย่างมีประสิทธิภาพ และส่งเสริมความผาสุกทางจิตอารมณ์ตั้งแต่เริ่มรับการรักษา

 

จากการประชุมวิชาการ เสนอผลงานวิจัยบัณฑิตศึกษา ครั้งที่ 1
เรื่อง บัณฑิตศึกษาเพื่อการพัฒนาประเทศไทย
30-31 มกราคม 2550  ณ อาคารบัณฑิตวิทยาลัย  มหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา