<p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> ผู้เขียนเดินทางออกจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารีเพื่อเดินทางไปที่มหาชีวาลัยอีสาน ออกมาจากมหาวิทยาลัยช้าเนื่องจากอ่านงานวิจัยและทำวิทยานิพนธ์ นอกจากนี้ยังเตรียมงานการประชุมของชาวต่างประเทศ และการประชุมเพื่ออบรมครูของ John Eyles เพื่อใช้ Moodle ในการสอน ผู้เขียนเดินทางโดยใช้รถปรับอากาศที่ขนส่งนครราชสีมา เดินทางมาลงที่ บุรีรัมย์ ปรากฏว่ามืดแล้ว เป็นเพราะออกมาช้า รถจะไป อำเภอ สตึกหมดแล้ว แต่เมื่อถามมอเตอร์ไซด์รับจ้างบอกว่ายังมีเที่ยวสุดท้าย เลยผู้เขียนไปรถธรรมดา โทรศัพท์ไปหาครูบาสุทธินันท์ก่อน ครูบาบอกให้รอที่สถานีของอำเภอสตึก จะให้คนไปรับ โดยดีที่ผมได้พบกับ Blogger อีกท่านหนึ่งใน gotoknow ท่านคือ คุณอุทัย อันพิมพ์ ดูบันทึกท่านได้ที่ คลิก คุณอุทัยมารับผู้เขียนเข้าไปที่มหาวิชชาลัยอีสาน ได้พบกับท่านครูบาสุทธินันท์แล้วครับ ดีใจมาก ได้แลกเปลี่ยนความรู้ กับท่านครูบาสุทธินันท์ ผู้เขียนรู้สึกว่าท่านไม่ค่อยสบาย วันนี้กินน้ำพริกปลาทู จิ้มถั่วฝักยาวที่สดและอร่อยมากที่สุดเท่าที่เคยกินมา ไม่ต้องระวังเรื่องของยาฆ่าแมลงด้วยเนื่องจากเอามาจากในสวน ว่าจะเข้านอนแต่หัวค่ำพรุ่งนี้จะมีเด็กๆและคณะครูจากวิทยาลัยการอาชีพและจากโรงเรียนเม็กดำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วย ตอนนี้คุณอุทัยและท่านครูบาสุทธินันท์คงไปพักผ่อนแล้วครับ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p align="center"> </p>
ฝากครูขจิต กราบแทบตักครูบาฯ แทนดิฉันด้วยนะคะ
อยากเห็นอาหารทุกมื้อที่ครูบาฯ เลี้ยงดูปูเสื่อ จังเลย อย่าลืมเขียนเล่าเป็นตอน ๆ เลยนะคะ
ฝากเรียนครูบาฯ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยน
ขอให้เก็บเกี่ยวประสบการณ์อันน่าจดจำนี้นาน ๆ นะคะ และอย่าลืมเผื่อแผ่ ให้พวกเราทราบด้วยหละ
อิจฉา อิจฉา
อ.ขจิต...
นี่ไงที่พี่หนิงรออ่านมาแต่เช้าแล้ว
ขอบคุณค่ะอาจารย์ขจิต ฝากกราบครูบาด้วยนะคะ บอกด้วยว่ากราบนี้ของพี่หนิงฝากมา อิอิ
แล้วพี่หนิงจะรออ่านต่อไปนะคะ
โฉบ...ไปไม่ชวนกันเลยนะคะ...
นี่แหละน้า...คนโสด..สบายตัวสบายใจ...ไปไหนสะดวกทั้งนั้น...
รออ่าน..ค่ะ...
(^_____^)
กะปุ๋ม
พูดถึงเรื่องกิน นี่ก็ได้เวลาแล้ว ชักหิวซะแล้วสิค่ะ
ได้เจอครูบาด้วย ฝากสวัสดีด้วยนะค่ะ
เสียดายจังเลยวันนี้ไม่ได้ไปร่วมกิจกรรมกับอาจารย์แต่ก็ทราบข่าวคราวเป็นระยะจากตัวแทนขอบคุณมากค่ะสำหรับความกรุณาที่จัดให้ฝันของนักเรียนบ้านเม็กดำคงเป็นจริงเสียที่หลังจากที่ฝันลมๆแล้งมานาน ขอบคุณมากค่ะ