KM ไข้หวัดนก

มี ๒ วง เชื่อมต่อกัน

KM ไข้หวัดนก
           KM เพื่อการควบคุมและป้องกันโรคไข้หวัดนกน่าจะมี ๒ วง
·        วงความรู้สากล
·        วงความรู้ หรือภูมิปัญญาท้องถิ่น
           และมีกลไกเชื่อม ๒ วงเข้าด้วยกน
           ใน แผนยุทธศาสตร์การแก้ไขปัญหาโรคไข้หวัดนก (พ.ศ. ๒๕๔๘ – ๒๕๕๐) ที่ผ่านความเห็นชอบของ ครม. แล้วเมื่อวันที่ ๒๕ ม.ค. ๔๘  ประกอบด้วย ๖ ยุทธศาสตร์    ที่เกี่ยวข้องกับ KM คือยุทธศาสตร์ที่ ๓ – ๖
                ยุทธศาสตร์ที่ ๓   สร้างและจัดการความรู้เรื่องไข้หวัดนก
                ยุทธศาสตร์ที่ ๔   การสร้างเสริมศักยภาพขององค์กรและบุคลากร
                ยุทธศาสตร์ที่ ๕  การสร้างความเข้าใจและการมีส่วนร่วมของภาคประชาชนและธุรกิจ
                ยุทธศาสตร์ที่ ๖  การพัฒนาระบบและกลไกการจัดการเชิงบูรณาการ
           พิจารณาเนื้อในของยุทธศาสตร์ข้างต้น    คำว่าการจัดการความรู้พุ่งไปที่ วงแรกเท่านั้น    ไม่ได้คิดถึง KM วงชาวบ้าน หรือท้องถิ่นเลย
           ผมมองว่ายุทธศาสตร์แก้ไขปัญหาหวัดนกต้องชัดเจนว่าเป็นยุทธศาสตร์ที่เน้นปัญญา    เน้นความร่วมมือกันในทุกภาคส่วน    เน้นการใช้ปัญญาของทุกภาคส่วน     ไม่ใช่เน้นใช้เฉพาะปัญญาสากล     มองชาวบ้านเป็นเพียงฝ่ายรับรู้และปฏิบัติตามความรู้ที่ภาครัฐ วิชาการ และต่างประเทศกำหนด    ผมมองว่า จะต้องเพิ่มรายละเอียดเข้าไปในยุทธศาสตร์ที่ ๓ – ๖  ให้มีกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการสร้างความรู้  การแลกเปลี่ยนเรียนรู้  และการบันทึก “ขุมความรู้” (Knowledge Assets)   ที่มาจากชาวบ้าน หรือชุมชน ด้วย    และจะต้องมี เจ้าภาพ (และทรัพยากร) สำหรับดำเนินการจัดการความรู้เพื่อป้องกันและควบคุมไข้หวัดนก ในระดับชุมชน หรือระดับชาวบ้าน ด้วย
วิจารณ์ พานิช
๑๓ มิ.ย. ๔๘

[พี่หมอMBA]

ผมเห็นด้วยกับอาจารย์ครับ มีหลายๆอย่างในทาง Medicine ที่เราไปอิงกับต่างชาติจนลืมดูสภาพความเป็นไทย ตัวอย่างเช่น เน้นรับแต่ technology มากกว่ากว่าการแปรผล และการนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด... ผมว่าวิชาชีพเราน่าจะคิดแบบ ภูมิปัญญาชาวบ้านและเศรษฐกิจพอเพียงนะครับ

หวัดนกในไทย...และหวัดนกในเวียดนาม และ Canada ทั้งสามที่คงใช้แนวทางและมาตรการแต่ละที่ไม่น่าเหมือนกันอยู่แล้ว.........ขอบคุณครับ