๓๔๘. เรียงร้อยอักษรา...สัญญาใจ
เรียงร้อยอักษรา...สัญญาใจ
https://heyzine.com/flip-book/16b47ceffb.html
ปี ๒๕๖๗ นับเป็นปีที่พิเศษที่สุดในชีวิตของผมแล้ว คงจะไม่มีโอกาสดีๆแบบนี้อีก ในปีต่อๆไป ซึ่งเป็นเรื่องปกติธรรมดาของชีวิต ที่ต้องมีการเปลี่ยนแปลง ทำในสิ่งที่ควรทำและไม่ต้องทำเหมือนเดิมก็ได้
ผู้รอบรู้หลายท่านแนะนำผู้สูงวัยไว้ว่า “จงเงียบให้มากกว่าพูด และอยู่กับตัวเองให้มีความสุขมากกว่าอยู่กับคนอื่น” จริงๆแล้วมีข้อแนะนำมากกว่านี้และผมก็ปฏิบัติได้ แต่ข้อนี้ดูว่าน่าจะทำได้ดีกว่าทุกข้อ
ในความเงียบงัน ทำให้อ่านและเขียนหนังสือได้มากขึ้น การได้อยู่กับตัวเอง จึงทำให้รู้จักตัวเองได้มากพอ เข้าใจและเข้าถึงสิ่งที่อยู่ในใจ ว่าชอบอะไรและถนัดอะไร จากนั้นใช้สติ-ปัญญาและสมาธิ แล้วก็ลงมือทำ
การค้นหาและพัฒนาตัวตนในมุมสงบที่เรียบง่าย ค่อยเป็นค่อยไปตามสภาพ อย่างอ่อนน้อมถ่อมตัว แต่ก็รู้สึกถึงความท้าทายบ้างในบางวัน ว่าจะเขียนหนังสือเล่มใหม่จบหรือไม่?
เมื่อต้องมองไปข้างหน้าแต่ก็ไม่ลืมที่จะแลไปข้างหลัง ทุกเรื่องราวที่ผ่านความยากลำบาก ตอนนี้มองกลับไป ดูจะง่ายไปทั้งหมด โดยเฉพาะการรวบรวมงานเขียนที่เป็น”เรื่องเล่า”ทำให้เป็นรูปเล่ม พิมพ์ได้มากถึง ๗ เรื่องแล้ว
เล่มล่าสุด ผมส่งไปวางที่ MEBMARKET.COM เหมือนเดิม ผิดแผกแตกต่างจากเดิม ที่เป็นการรวบรวมงานเขียนร้อยกรอง ในนาม “เรียงร้อยอักษรา สัญญาใจ” เขียนไว้ตั้งแต่เริ่มรับราชการครู
วันนี้ได้ทำตามฝันและคำสัญญาของตัวเอง ที่จะมีงานร้อยกรองกับเขาสักเล่ม ตีพิมพ์เป็นเรื่องเป็นราว เป็นตำนานเล่าขานให้ลูกหลานรับรู้ ว่าครูภาษาไทยคนหนึ่ง ไม่อาจจะทิ้งกลอนนอนเปล่า อาจจะพาให้เศร้าใจ
ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะเขียนทิ้งเขียนขว้าง ทำตามคำแนะนำของครูอาจารย์ตลอดมา ที่ท่านเคยชมว่าจะไปได้ดีบนถนนสายนี้ หากเพียรพยามยามต่อไป อาจจะถึงขั้น “กวีนิพนธ์” ก็เป็นได้
ในที่สุด..ก็มาถึงจุดที่ต้องจบอย่างพึงพอใจ พอเพียงแล้วที่ทำได้และได้ทำ ซึ่งถือว่าได้เท่านี้ก็ดีมากแล้ว อย่างน้อยก็มีความสุขในสิ่งที่ทำด้วยความตั้งใจ เป็นผลงานเล็กๆเล่มหนึ่ง ที่ฝากไว้ในเส้นทางของวรรณกรรม
หลากหลายเรื่องที่ร้อยเรียง ผ่านร้อนผ่านหนาว มาอย่างยาวนาน จากครู สู่ศึกษานิเทศก์ จนถึงผู้บริหารสถานศึกษา มีช่วงเวลาได้จัดรายการวิทยุชุมชน จนเป็นที่มาของ ”ลำนำเพลงรัก” อย่างมากมาย
เรียงร้อยอักษรา..สัญญาใจ ขอมอบให้ทุกท่าน ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ด้วยอักษราที่ว่าด้วยความรู้สึกนึกคิดที่มีต่อ การศึกษา การเมือง และสังคม ตลอดจนความรักที่หวานซึ้งแบบพอดีพองาม
ในท้ายที่สุดนี้ ถ้าจะเปรียบชีวิตเหมือนหนังสือ วันนี้ก็ใกล้จะถึงหน้าที่ ๓๖๕ แล้ว ทั้งคุณและผม ไม่ว่ามันจะจบลงอย่างสมบูรณ์แบบหรือไม่ แต่ขอให้หนังสือเล่มต่อไป ที่กำลังจะถูกเปิดในปี ๒๕๖๘ มีแต่เรื่องราวดีๆเข้ามา ขอให้ชีวิตเราพบเจอรอยยิ้มแห่งความสุขและมีความสมหวังเยอะๆ
อย่างไรก็ตาม ทั้งคุณและผมจงหมั่นเตือนตัวเองด้วยว่า จะเรียนรู้จากหนังสืออย่างรู้คุณค่า และใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้เป็นเหมือน..รางวัลชีวิต..นะครับ
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๓๐ ธันวาคม ๒๕๖๗
https://heyzine.com/flip-book/16b47ceffb.html
