ความลำบากยากเข็ญของชีวิต กับวิธีการผ่านวิกฤติชีวิตนั้น

ความลำบาก คือถนนไปสู่ความสำเร็จ

ได้ยินคุณวิรัตน์ คนบ้านโจด .....รุ่นน้องที่นายบอนสนิทสนมนั่งคุยกับเพื่อนของเขาที่ตลาดโต้รุ่งกาฬสินธุ์ ซึ่งเป็นประเด็นที่ให้กำลังใจ และให้สติแก่เพื่อนคนนั้น

เขาผ่านความลำบากที่ถือว่า เป็นวิกฤติชีวิตอะไรมาบ้าง

1. อกหัก 7 ครั้ง เคยคิดฆ่าตัวตาย 7 ครั้ง แต่ใจไม่เด็ดพอ....
2. ถูกใส่ความว่า เป็นคนล่อลวงเด็กอายุ 13 ไปข่มขืนกระทำชำเรา กว่าตำรวจจะจับคนร้ายตัวจริงได้ ก็แทบแย่
3. ไปเยี่ยมเพื่อนที่ตำบลแห่งหนึ่ง ถูกกล่าวหาว่า เป็นโจรมาขโมยวัวควาย จนครอบครัวของเพื่อนต้องมาช่วยชี้แจงกันยกใหญ่
4. ไปเรียนโรงเรียนพาณิชย์ มีเงินไม่พอ ต้องเดินไปเรียน ซึ้อข้าวเหนียวถุงละ 5 บาท ไม่มีกับ ไม่มีเนื้อ เคี้ยวทานทุกมื้อกลางวัน แล้วดื่มน้ำประปาตาม
และ  5....6..7..8.....9....10......

แม้จะเจอวิกฤติชีวิต

แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้ต้องทำตัวท้อแท้ หรือก้มหน้ายอมรับชะตากรรม ทำตัวเหมือนเป็นคนด้อยโอกาส

วิธีผ่านวิกฤติชีวิตของคุณวิรัตน์
1) อดทน
2) ประหยัด
3) ขยัน
4) หมั่นไขว่คว้าสร้างโอกาสให้กับตัวเอง
5) คบเพื่อนดี
6) ใฝ่เรียนรู้จากทุกสื่อที่เข้าถึงได้ เช่น หนังสือจากห้องสมุดประชาชน, วิทยุ , ทีวี, คน และ Internet อย่าง gotoknow

[แผ่นดิน]

• สวัสดีครับ....
• แวะมาให้กำลังใจ รวมถึงการฝากกำลังใจไปถึงชะตากรรมของผู้คนที่นายบอนได้กล่าวถึง
• คุณบอนครับ...ผมเชื่ออยู่อย่างหนึ่งก็คือ "บทเรียนที่ดีที่สุดของมนุยชาติ คือบทเรียนที่มาจากความเจ็บปวด"
• และชีวิตที่ไม่สามารถงอกงามขึ้นมาได้ คือชีวิตที่จมปลักและหลับไหลอยู่กับอดีตอันเลวร้ายของตนเอง

[นายบอน@kalasin]

พี่พนัสใช้คำที่ให้ความหมายดีมากๆครับ สำหรับข้อคิดเห็นในบรรทัดสุดท้าย

ชะตากรรมของคนที่กล่าวถึง ก็คือคนแถวๆบ้านพี่พนัสนั่นแหละครับ

[แผ่นดิน]

• ก็นั่นงัย...เพราะรู้สึกว่าเป็นเรื่องของ "คนของเรา" จึงรู้สึก "อิน" ไปด้วย
• อันที่จริงผมก็มีเพื่อนที่ขายเย็นตาโฟอยู่โต้รุ่งกาฬสินธุ์นะครับ ชื่อ "ฝน"  ว่าง ๆ คุณบอนแวะไปอุดหนุนด้วยนะ ...เป็นเพื่อนสมัยเรียนมัธยม ทุกครั้งถ้าสัญจรไปโต้รุ่ง ไม่ใช่วัฒฯณรมที่ต้องไปทักทายแลต่เป็นความผูกพันที่ต้องไปถามไถ่

[นายบอน@kalasin]

คุณฝนหรือครับ ถ้ามีโอกาสก็จะไปพูดคุยและเอาความคิดเห็นคุณฝนมาถ่ายทอดลงในบันทึกบ้าง น่าจะดีไม่น้อย