ผมเล่าเรื่องความเจ็บป่วย เป็นมะเร็งกระเพาะปัสสาวะไว้ที่ (๑)
การให้ บีซีจี ป้องกันมะเร็งเกิดใหม่ maintenance course รอบที่ ๒ จบเมื่อวันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๗ ว่างเว้น ๖ เดือนก็ถึงรอบสามของ maintenance course ที่นัดไว้วันที่ ๙, ๑๖ และ ๒๓ กันยายน ๒๕๖๗
๙ กันยายน ๒๕๖๗
ผมส่งไลน์ขอความกรุณาจาก อ. หมอสิทธิพร ให้ได้รับยาราวๆ เที่ยง เพื่อจะไปร่วมประชุมของ สช. ที่กระทรวงสาธารณสุข ทัน ๑๓.๓๐ น. เวลา ๑๒.๔๕ น. การให้บีซีจีก็เสร็จ ผมไม่รอใบนัด รีบจ่ายเงิน ๕๐ บาท และบึ่งไปประชุมต่อ อ. หมอสิทธิพรกำชับว่า คราวหน้าขอให้นำใบแผนการรักษามาด้วย
หลังถ่ายปัสสาวะ ตอน ๑๕ น. ผมก็รีบดื่มน้ำเป็นการใหญ่ เพื่อป้องกันการติดเชื้อในระบบปัสสาวะ คืนวันที่ ๙ ผมถ่ายปัสสาวะราวๆ ๕ ครั้ง ครั้งแรกๆ มีลมออกมาด้วย มีความรู้สึกระคายเคืองที่ท่อปัสสาวะเวลาถ่าย
๑๖ กันยายน ๒๕๖๗
คราวนี้ผมนำใบแผนการรักษาไปด้วย ช่วยให้ท่านนัดส่องกล้องคราวหน้าไว้เลย คือวันที่ ๙ ธันวาคม ๒๕๖๗ การใส่ยาเป็นไปตามปกติ สิ่งที่แตกต่างจากครั้งที่แล้วคือ วันนี้ถ่ายปัสสาวะมีเลือดปนนิดๆ สองสามครั้ง แล้วเป็นปกติ
๒๓ กันยายน ๒๕๖๗
การใส่ยาดำเนินการเหมือนเดิม คราวนี้ถ่ายปัสสาวะไม่มีเลือดออก มีอาการถ่ายแสบลำกล้องเล็กน้อยเหมือนครั้งก่อนๆ
ตอนเช้าก่อนออกจากบ้านไปโรงพยาบาล ผมเข้าประชุมคณะกรรมการอำนวยการคณะแพทยศาสตร์ มช. บอกท่านคณบดี ศ. นพ. บรรณกิจ ซึ่งเป็นหมอผ่าตัดระบบปัสสาวะเหมือนกัน และเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันกับ อ. หมอสิทธิพร เมื่อผมบอกว่าตอนเที่ยงจะไปใส่ยาบีซีจี ป้องกันมะเร็งกระเพาะปัสสาวะลุกลาม ท่านถามว่าใส่อยู่นานเท่าไรแล้ว ตอบว่าปีครึ่ง และจะต้องใส่ไปจนครบ ๓ ปี ท่านชมว่าผมเป็นคนไข้ที่ดีมาก คือปฏิบัติตามที่หมอบอก ท่านบอกว่า คนไข้ของท่านเมื่อสบายดีก็หายตัวไป เป็นจำนวนมาก ไม่ปฏิบัติตามที่หมอบอก ช่วยให้ผมเข้าใจคนอื่น ว่ามีคนจำนวนมากที่ไม่มีวินัยในตนเอง (self-discipline)
ค่ำวันที่ ๒๓ ผมรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวไม่สบาย เข้านอนเร็ว แต่ก็ไม่ได้กินยาแก้ปวดหรือลดไข้ การได้รับบีซีจีครั้งนี้มีอาการมากกว่าครั้งก่อนๆ เช้าวันที่ ๒๔ จึงงดออกไปเดินออกกำลัง แต่ก็ยังออกไปประชุมได้ตามปกติ
วิจารณ์ พานิช
๒๔ ก.ย. ๖๗
