งานแห่เทียนพรรษา

         

           การแห่เทียนพรรษา" เป็นอีกหนึ่งประเพณีที่มีความสำคัญกับพุทธศาสนิกชนไทย จะจัดขึ้นในช่วงเข้าพรรษาเริ่มต้นในวันแรม 1 ค่ำ เดือน 8 ของทุกปี จุดมุ่งหมายของประเพณีนี้คือ การถวายเทียนให้แก่พระภิกษุสงฆ์เพื่อเป็นแสงสว่างในการปฏิบัติธรรมระหว่างการจำพรรษา 3 เดือน

ประวัติประเพณีการแห่พรรษา

          ประเพณีนี้เริ่มต้นมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล ในอดีตนั้นการทำเทียนพรรษามักใช้เทียนเล่มเล็ก ๆ ที่ทำจากขี้ผึ้งมาห่อด้วยผ้าหรือเชือกเรียกเป็น "ต้นเทียน" เพื่อให้มีขนาดใหญ่เอาไว้ใช้ตลอด 3 เดือนช่วงจำพรรษาของภิกษุสงฆ์ ส่วนลวดลายตกแต่งต้นเทียนนั้น แรกเริ่มใช้ขี้ผึ้งลนไฟให้อ่อนแล้วปั้นเป็นรูปต่างๆ นำไปติดต้นเทียน ต่อมาเริ่มวิวัฒนาการใช้แบบพิมพ์ กดลงบนต้นเทียน จนถึงยุคปัจจุบันมีการแยกประเภทต้นเทียนออกเป็น 2 แบบ คือ ต้นเทียนแบบติดพิมพ์ และ ต้นเทียนแบบแกะสลัก 

          ความสวยงามในการตกแต่งต้นเทียนพรรษา ถือเอาความร่วมมือร่วมใจของคนในชุมชนที่ช่วยกันหล่อเทียน ตกแต่งเทียน สร้างเป็น "ประเพณีแห่เทียนพรรษา" ขึ้นมา มีการแกะสลักลวดลายบนเทียนหรือทำรูปประติมากรรมต่าง ๆ รวมทั้งมีการจัดขบวนแห่ที่มีความวิจิตรอลังการ รวมถึงการแสดงประกอบขบวนแห่ เช่น การรำเซิ้ง ซึ่งเป็นการแสดงประจำถิ่นของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และ 1 ในสถานที่ที่มีการจัดงานแห่เทียนพรรษาที่มีชื่อเสียงมากคือ จ.อุบลราชธานี ซึ่งมีการจัดงานประเพณีแห่เทียนพรรษาที่ใหญ่และยิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศ

"อุบลราชธานี" ยืนหนึ่งแห่เทียนพรรษา

             ทำไมแห่เทียนพรรษาต้องที่ จ.อุบลราชธานี ? เพราะเป็นเมืองที่มีวัดมากที่สุดในประเทศไทย มีพระสงฆ์ชั้นสมเด็จถึง 4 องค์ และมีพระอริยสงฆ์ที่มีชื่อเสียงทั้งในสายคันถธุระ และสายวิปัสสนากรรมฐาน ในอดีตทำเลที่ตั้ง จ.อุบลราชธานี อยู่ที่ "ดงอู่ผึ้ง" ซึ่งมีแหล่งทรัพยากรสำคัญในการทำเทียนพรรษา คือ รวงผึ้งที่อุดมสมบูรณ์ ส่วนชาวอุบลราชธานี เชื่อว่าการถวายเทียนพรรษาเป็นผลให้บังเกิดความเฉลียวฉลาด มีปัญญาเฉียบแหลม ทำให้ใส่ความใส่ใจและพิถีพิถันในการถวายสิ่งใด ๆ แด่พระรัตนตรัย ต้องมีความสวยงามเป็นพิเศษ ถือว่าเป็นการขัดเกลาจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์ผ่องใส ดังผญาสุภาษิตโบราณที่ว่า

แนวได๋ถวยเจ้าหัว ต้องให้งาม เฮาสิได้งามนำเผิ่น 
หมายความว่า สิ่งใดที่ถวายให้พระสงฆ์ ต้องเป็นสิ่งที่งามที่สุด
จะได้งามทั้งกายและใจ