ชีวิตที่พอเพียง 4786. ก้าวเดินของชุมชน สู่ความยั่งยืน

 

บ่ายวันที่ ๙ กรกฎาคม ๒๕๖๗ ผมไปร่วมงาน “อบรมเชิงปฏิบัติการ พื้นที่เรียนรู้ SDG รุ่นที่ ๒” ที่กาลนาน ริเวอร์ไซด์ รีสอร์ท ใกล้บ้าน    ที่มีเป้าหมายเป้าเพื่อสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ในทุกระดับและสื่อสารความรู้ไปสู่นโยบายอย่างมีส่วนร่วมในการ ขับเคลื่อน SDGs  หรือการพัฒนาอย่างยั่งยืน ระดับพื้นที่ของประเทศไทย    

ทีมงานโครงการวิจัย “โครงการสร้างความเชื่อมโยงระหว่างวิทยาศาสตร์ นโยบายและสังคมเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย” นำโดย ดร. สพญ. อังคณา เลขะกุล สังกัด IHPP   ได้รับทุนวิจัยจาก สวช.   

การประชุมนี้มีระหว่างบ่ายวันที่ ๙  จบเที่ยงวันที่ ๑๒ กรกฎาคม    ผมไปร่วม ๒ วัน คือวันที่ ๙ กับ ๑๑   ได้เห็นวิธีการนำ  SDG  และ IDG สู่ชุมชน   โดยรับสมัครชุมชนที่มีกระบวนการรวมตัวกันเพื่อพัฒนาตนเอง จากทั่วประเทศ    เลือกมา ๙ ชุมชน หรือโครงการ    จาก กทม. ๑, อุดร ๒, สระแก้ว  นครสวรรค์ น่าน  สุโขทัย  สงขลา ยะลา จังหวัดละ ๑  มาทำความเข้าใจว่ากิจกรรมของตนมีส่วนส่งเสริม SDG ตัวไหนบ้าง    ทำอย่างไรจึงจะทำได้ดียิ่งขึ้น   

วันที่ ๙ ผู้เข้าร่วมได้เรียนรู้เรื่อง SDG และ IDG   วันที่ ๑๐ ประชุมถอดบทเรียนของแต่ละกลุ่ม   ใช้กรอบ INSIGHT ช่วยการคิดอย่างเป็นระบบ    วันที่ ๑๑ ช่วงเช้าแต่ละกลุ่มนำเสนอผลการถอดบทเรียน   บ่ายเรียนรู้แนวทางพัฒนาอย่างยั่งยืนระดับพื้นที่จากวิทยากร   

I  = Institutional & Policy coherence

N = Network & partnership

S = Science, technology & innovation

I = Information system & statistics

G = Governance & leadership

H = Human resources & capacity building

T = Treasury (Finance for Development)         

หลังวันที่ ๑๒ กรกฎาคม  ทีม ดร. อังคณา เลือกบางพื้นที่ ไปลงเก็บข้อมูล    สำหรับนำมาสื่อสารสังคม และลงในรายงาน Thailand SDG  2024  รวมทั้งนำมาเข้าประชุมสมัชชาสุขภาพแห่งชาติครั้งที่ ๑๗  ในวันที่ ๒๗ - ๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๗    โดยที่แต่ละกลุ่มจะมีโอกาสก่อนสมัชชาแห่งชาติไปดำเนินการพัฒนากิจการของตน เพื่อนำผลกระทบด้าน SDG มาเล่าในสมัชชา      

คนตกข่าวอย่างผม ได้มีโอกาสรับรู้เรื่องราวหลากหลายเรื่องที่ดำเนินอยู่ในสังคมคนเล็กคนน้อย    บางโครงการชาวบ้านรวมตัวกันเอง    บางโครงการหน่วยงานระดับประเทศเอาทุนไปให้ และเอาโมเดลจากต่างประเทศไปให้ดำเนินการ   ผมอยากรู้ว่าโครงการแบบไหนที่ชาวบ้านได้ประโยชน์จริงจังและยั่งยืนกว่า    ทั้งยั่งยืนในฐานะที่มีการดำเนินการต่อเนื่อง เกิดการพัฒนาวิธีการและผลลัพธ์ต่อชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้านร่วมกัน    รวมทั้งยั่งยืนในมุมของ SDG, IDG   

ผมมีความเห็นว่า   หากทีมชาวบ้านได้ฝึกทักษะสะท้อนคิดจากประสบการณ์ตรงของตน    ตามแนวทางในหนังสือ การเรียนรู้ ‘ขั้นสูง’ จากประสบการณ์  การเรียนรู้ตลอดชีวิตในหมู่ชาวบ้านจะเกิดขึ้น   นำสู่การพัฒนาที่ยั่งยืนได้ 

   หวังว่าหลังทีม ดร. อังคณา ไปลงพื้นที่ ผมจะได้เรียนรู้เชิงลึกจากทีมงาน   

วิจารณ์ พานิช          

 ๑๒ ก.ค. ๖๗